BÖLÜM 3

423 43 4
                                    

(Media: Kim Kang Tan) (-Jung İl Woo'ya ait fotoğraf- )

Yol boyunca Kang Tan yine sessizdi. Artık daha fazla dayanamadım.

"Kang Tan? "

"Efendim? "

"Neden bu kadar sessizsin? "

"Bilmem."

Gülümsedi.

"Mesela hiç adamakıllı tanışamadık."

"Evet."

"Ben Burçe. 23 yaşındayım, Türkiye Ankara doğumluyum. "

"Ben Kim Kang Tan! 27 yaşındayım, Seul doğumluyum. "

"Oo aramızda öyle çok yaş yokmuş. O zaman ben sana oppa diyim mi? "

Mahcup bir şekilde gülümsedi. Çok çabuk utandığından acayip tatlı oluyordu. 2 gün içinde çok çabuk sevdim onu.

"Çabuk kapıyorsun."

"Sağol oppa! "

Kang Tan çok utanmıştı. Onun bu hareketi çok hoşuma gitti. Son derece vurgulu bir sekilde konuştum.

"Uppppppaaaaaa."

Kang Tan kıpkırmızı bir şekilde yere baktı. Türkçe konuşmayı bırakmış artık korece konuşuyordu.

"Efendim? "

"Çok acıktım. "

"Birazdan orda oluruz."

Yemek yemeye geldiğimizde arabadan inince rahatladığı gözünden okunuyordu.

Burası yine dizilerde gördüğümüz gibi bir yerdi. Ama ben daha lüks bir yer bekliyordum. Yerimize doğru ilerlerken herkes dönüp bana bakıyor, birbirlerini cekiştirip  beni gösteriyorlardı.

"Yine gözlerim dikkat çekti. "

"Belki de gözlerin değil de güzelliğindir."

Bunu der demez ikimizde utancımızdan yerin dibine girdik. Ikimizin sessizliğini ramenci teyze bozdu.

"Hoşgeldiniz! "

"Hosbulduk. Ramen istiyoruz. "

Kadın not etti. Kafasıyla beni gösterdi.

"Kız arkadaşın mı? "

Kang Tan utandı.

"Hayır. "

"Neden bence çok yakışıyorsunuz. O yabancı mı? "

"Yabancı ama seni anlayabiliyor. "

Kadın bana baktığında kulağımı gösterdim. Mahcup bir şekilde bana baktı.

"Merhaba, nerden geldiniz? "

"Türkiye. "

Kadın gülümsedi.

"Türkiye, kardeş ülkemiz. Bu güzel kız için yemekler benden."

Kadına teşekkür edip ramene gömüldük. Kang Tan utangaç utangaç yiyordu. Bense sevmediğim halde onu kırmamak için yedim. 

"Yong Hwa nasıl biri? "

"Neden sordun? "

"Sadece onunla çalışacağım için merak ettim."

Gözlerini bana dikti. Kalan vakit olsa utangaç geçinir.

"Yani..lider sonuçta. "

"Çok çalışkan.."

"Ayy, ben çok tembelim."

Sözünü böldüğüm için yine dik dik bana baktı.

"Neşeli, esprili..."

Duraksadı. Bana baktı.

"Ve çok kıskanç. Gerisini ondan öğrenirsiniz. "

"Niye mesafeli konuştun ki? "

"Sonuçta iş konuşuyoruz. "

"Ben rahatsız oluyorum ama, kasılıyorum yanında. "

"Peki, tamam."

Gülümseyip ellerimi çırptım.

"Peki Min Hyuk? "

"Sağduyulu, düşünceli, çok yardımcı biri. Sana çok yardımı dokunur."

"Tabi senden sonra." 

Cevap vermedi.

"Jung Shin? "

"O... mütevazi. "

"Jong Hyun? "

Başını yemekten kaldırdı.

"Sen böyle onlara isimleriyle mi hitap edeceksin? "

"Ne var ki, ben sana da adınla hitap ediyorum. "

"Saygı diye bişey var! "

Sustum. Kırıldım ama belli etmedim. Bu gibi durumlarda boğazıma bir düğüm düğümlenir. Acı ve yavan bir tadı olan bu düğüm içimi yakar kavurur tıpkı kor bir ateş gibi.  Kalbinizi kıranın o kırık parçalarla götünü keseceksiniz aslında ama bazen işe yaramıyor.

"Kalkalım mı? "

"Tabi."

Kang Tan 'da fark etti beni kırdığını. Birşeye sinirlendi ve bana patladı.

Kafamı cama dayayıp yolu izlerken telefonum çaldı. Kang Tan refleks olarak direkt bana baktı.

"Kızım? "

"Annem! "

"Ne yaptın yavrum, meraktan öldük. Niye hiç aramadın? "

"Anneciğim, saat farkı olunca aramaya fırsat bulamadım. "

"Ne yaptın, alıştın mı? "

"Daha işe baslamadım. 3 gün sonra başlıyorum. "

"Seni bilgisayar da gördük. "

"Ne çabuk! Daha bugün oldu tanıtım. "

Arkadan Tuğçe' nin sesi geliyordu.

"Ya bende ablamla konuşmak istiyorum. "

Bu feryat daha uzun sürmedi.

"Alo abla! "

"Tuğçe canım! "

"Ne zaman geleceksin? "

"Yakında geleceğim ablacım. "

"Seni çok özledim! Bugün seni gördüm haberde, hemen annemgile.gösterdim. "

Telefonu kapattığımda eve gelmiştik. Bu duruma sevindim. En azından Kang' la muhatap olmamıştım.

İnerken buz gibi sesimle "İyi geceler! "Diyip hızla ilerledim onun konusmasına fırsat bile vermeden.

Eve gidip hızlı bir duş aldım. Üzerimi giyip aynanın karşına oturdum ve ağladım. Canımın çok yanmasına rağmen umursamıyormuş gibi yapmak zorunda olduğum anlardan nefret ediyorum.

Eveeet müjde bundan sonraki bölümde üyelerle tanışma zamanı ^^

OPPAMLA HAYALLERIMIN PEŞİNDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin