OPPAMLA HAYALLERIMIN PEŞİNDE

Bölüm 15

Alarm sesine lanet okuyarak uyandım. Ne var sanki herkes uyandığı saatte işe gitse?

Yorganı tekmeleyerek yataktan kalktım. Kendimi bildiğim için alarmı yarım saat erken kuruyorum ki, yatak keyfi (!) yapabiliyim.

Komidine uzanarak telefonumu aldım. Ekran görüntüm Hwa ve benim özçekimimizdi. Hwa bana arkadan sarılarak yanağımdan öpüyordu. Hayatımdaki en büyük başarım yaptığım sevgili olmuştu. Kendimi seviyorum.

Ekran görüntüsüyle ikna olmayıp bütün fotoğrafları açıp tekrar tekrar bakmaya başladım. Yüzümde babaannemin benim için kısmet bulduğunda sırıttığı gibi, asalak bir sırıtma.

Tabi bu asalaklıkta yeterli olmayınca, fotoğraflara bakarak Hwa' yla konusmaya başladım. Ya sizde sevdiğiniz kişinin fotoğrafına bakıp kendi kendinize konuşuyor musunuz yoksa ben mi delirdim?

Fotoğraflardan çıkıp Kakaotalk' a girdim. (Güney Kore whatsaap' ı diyebilirim. ) Hwa çevrimiçiydi. Dakikalar tam da;
'O da online, bende.
O da yazmıyor, bende.
O da mal, bende. ' şeklinde ilerlerken cesaret alarak mesaj attım.

' Kimle konuşuyosun? '

Sanki birbirimize açılmamışız da benim hislerimi fark edecekmiş gibi bir korkuyla doldum. Ama fazla uzun sürmeden cevap geldi.

'Kimseyle. '

Nokta mı o? Trip mi yedim ben şimdi. Ayy aşkım ya, trip de atarmış bana. Buğçe' si yesin onu. Hayır arkadaşlar tabi ki de adımın Burçe olduğunu biliyorum. Ama Hwa öyle diyor. Yani adımı da bilmeyecek kadar salak değilim. Neyse konumuza dönelim. Aslında mesajımıza olacak ama neyse. Amma çok konuştum be.

Konuya dönmek adına yüzüme çapkın bir gülümseme takınıp hevesle yazdım. Tabi beni o an gören olsa roman yazdığımı bile düşünebilir.

'Çevrimiçisin? '

Bu kez seni köşeye sıkıştırdım Hwa efendi. Cevap bu kez de gecikmedi.

'Belki yazarsın diye bekliyor insan işte. '

O an istemsiz olarak ağzımdan çıkan "Ayy aşkooom..." cümlesine engel olamadım. Kalbim yine varlığını hissettirmek istercesine hızla atmaya başladı.

Çalan alarmla yerimden sıçrarken hızla ayağa kalktım. Bugünden sonra resmi olarak Jung Yong Hwa' nın sevgilisi olduğum için hareketlerime, giyimime dikkat etmem gerek.

Hızla genel ihtiyaçlarımı hallettikten sonra en büyük sınavımı vermek üzere gardırobumun başına geçtim. Kararsızlıkla süründüğüm o dakikalarda elime gelen mini bir elbiseyi üzerime geçirdim.

Her ne kadar içimdeki Cübbeli Ahmet Hoca bu duruma rahatsız olsa da umursayacak vaktim yoktu. Kendimi ayna da süzerken çalan telefonla irkildim. Annem olsa "Yarım ödle mi duruyon kızım! " diyeceğine adım gibi eminim.

"Efendim? "

"Hazır mısın? "

Yaptığım ses analizine göre bu biricik sevgilim olmalıydı. Pür neşe cevap verdim.

"Evet. "

"Pekala seni bekliyorum. "

Görmese de gözlerimi devirip aşağı indim. Şaşkınlıkla ağzım açık kaldı. Özel şoförüm artık bizzat Hwa' nın kendisiydi. Arabaya yaslanmış, cool bir halde telefonuna bakıyordu.

Topuklu ayakkabımın sesiyle karışık seslendim.

"Günaydın! "

Gülümsedikten sonra beni süzdü . Yüzü çatılmaya başlayınca içime düşen sıkıntıya engel olamadım. Kahrolsun durup dururken içimize düşen sıkıntılar.