OPPAMLA HAYALLERIMIN PEŞİNDE

BÖLÜM 8

(Media: Kang Min Hyuk)

Güne telefonun sesiyle ve olmazsa olmaz başağrısıyla uyandım. Her ne kadar göz kapaklarımla savaş versem de kazanan ben oldum. Arayan Hong Gi' ydi.

"Efendim? "

"Uyandırdım mı? "

"Evet. "

"Nasılsın? "

" Morgdan izin alıp çıkmış az gezip geri dönecekmiş gibiyim."

"Ne oldu yine? "

"Yeni bişey yok! "

"Of Burçe fazla abartmıyor musun? "

"Beni anlamıyorsun, bütün gece yine ağladım ben."

" Gece senin saatlerce ağlamana sebep oluyor ve sen sabah uyandığın zaman bile onu sevmeye devam ediyorsun. Bu aşk değil. Bu aptallık."

"Adına ne dersen de, seviyorum onu."

Hafif bir sessizlik oldu.

"Ah, gercekten üzgünüm. Seni kırdım mı? "

"Hayır, kırılmak için önce sağlam olmak gerekir oppa. Ben zaten parça parçayım."

"Ben seni yapıştırmak için varım, biliyorsun değil mi? "

"Evet! "

Hong Gi gülümsedi.

"Bugün ne yapıyorsun? "

"Bugün Min Hyuk' la birlikteyiz. "

"Tamam o zaman sana kolay gelsin. Ben uğramaya çalışırım. "

"Oppa? "

"Efendim? "

"Yalnış yapmıyoruz, değil mi? "

"Hayır, bana güven. Yong Hwa hyungu senden eski tanırım. "

"Peki, öpüyorum. "

"Bye."

Telefonu kapatıp yatakta gerindim. Evde tıkırtı sesleri geliyordu. Yüreğim götümde hemen Kang' ı aradım.

"Kang? "

"Efendim? "

"Evimde biri var! "

"Nasıl yani? "

"Tıkırtı sesleri var. "

"Bugün ajumma (teyze) gelecekti temizlik için odur."

"Ha öyle mi? "

"Hem sen niye beni arıyorsun, Yong Hwa' yı falan arasana."

"Off Kang, kıskançlık sırası mı! "

Telefon da kısa bir sessizlik oldu.

"Be-ben seni kıskanmadım ki...neyse...kapatıyorum. "

Kang' ın tuhaflıklarına şaşmamak elde değil.

Salona geçtiğimde ev mis gibi lavanta kokuyordu. Mutfak da yer masasında yemek doluydu.

"Ajumma? "

"Efendim? "

Kıvırcık kısa saçları ve bizim Türkler'in kıyafetini aratmayacak şekilde bir teyze çıktı karşıma.

"Hoşgeldiniz. "

"Anlamıyorum. "

İngilizce konuşsam da anlamayacak olan ajummaya gülümsemekle yetindim. Ve o da büyük ihtimalle benim saygısız olduğumu düşünerek işine devam etti.