Carmella, Our Father's Wife (Old Version)

Carmella 3

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at sumilip sa hallway kung may tao. Although maaga pa naman, mas mabuti ng sigurado. Nang makita na wala, mabilis akong lumabas at nag tip toe papunta sa aking kwarto. Nang makapasok na ko at naisara ko na ang pinto ng tahimik, napa sandig ako doon at huminga ng malalim. Napahawak ako sa ulo at hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Ano ba naman kasing iniisip ng batang yon?! At blinackmail pa talaga ako ah! Ayoko namang sumama ang loob ni Ace pag umalis talaga si Yhuno kaya wala na akong choice kundi pumayag sa gusto niya pero gusto ko din naman! Mula ngayon siya na ang magiging asawa ko at kinikilig ako sa isipin na yon. Bumaba ang kamay ko sa basa kong gitna pero bago pa ko may gagawin, tumigil ako at lumakad na sa banyo. Wala namang nangyari samin ng dinala niya ko sa kanyang kwarto kagabi. Magkatabi lang kaming natutulog, spoon position, pero minsan ang mga kamay niya pumipisil sa aking mga suso at pinasadahan niya rin ang aking gitna. Ramdam ko ang malaking bukol na dumidikit sa aking likod at dinadampian niya rin ako ng halik sa leeg at balikat na lalong nagpa sabik sakin. Yon na yata ang pinaka mahirap na gabi para sakin. Hay, tama na nga yan Carmella! Need ko pang mag-ready dahil may therapy ngayon si Ace, ito na rin ang last na sasamahan ko siya dahil bukas babalik na ako sa farm, ay, kami pala ni Yhuno. Darating din pala ang private nurse ngayon na makakasama ng asawa ko. Tinanggal ko na ang mga damit ko at naligo na. Marami pa akong gagawin ngayon, maraming ibibilin pero may tiwala naman ako sa mga tauhan namin. Lalung-lalo na kay Manang Nemi na parte na talaga ng pamilya. Sobra akong nagulat nang paglabas ko ng banyo, prente na nakahiga si Yhuno sa aking kama. Ngumiti siya ng makita ako at nag-init ang kanyang tingin na humagod sa katawan ko na natatakpan lang ng maliit na tuwalya.

"Anong...anong ginagawa mo rito?!" di-makapaniwala pero mahina kong sabi. "Nasa kabila lang ang dad mo."

"Kailangan ko ng morning kiss mommy." malambing niyang sabi. Lumapit naman ako sa kanya, hinawakan ang kanyang mukha at hinalikan siya. Nagulat ulit ako nang binuhat niya ko at dinala sa kanyang kandungan. Hinaplos niya ang aking hita pataas sa aking gitna. Nilagay niya ang isa niya pang kamay sa likod ng ulo ko para laliman ang halikan namin. Napaigtad ako ng dumampi ang daliri niya sa hiwa ko.

"Yhuno...huwag dito." pigil ko sa kanya na kabaliktaran ng ginagawa ng katawan ko na idinidiin pa sa kamay niya ang p*ke ko na namamasa na.

"Is that really what you want Carmella?" kinagat ko ang aking labi para pigilan ang ungol ko nang ipasok niya ang dalawang daliri sa butas ko at inilabas pasok yon. "Basa ka na mommy, hindi na ako makapaghintay na tikman ang p*ke mo." bumilis ang galaw ng kanyang kamay, humigpit ang hawak ko sa kanyang balikat hanggang sa impit akong umungol ng nilabasan ako. Inilabas niya ang kanyang mga daliri na basa ng aking katas at sinipsip niya yon. "Ang ganda-ganda mo Carmella..." pareho kaming natigilan nang may marinig kaming kalabog sa kabilang kuwarto. Agad kaming bumaba sa kama, madali kong kinuha ang bathrobe ko at sinuot yon matapos kong tanggalin ang tuwalya. Sinenyasan ko siya na lumabas na at kumatok naman ako sa pinto ng kwarto ni Ace. Binuksan ko yon at agad kong siyang dinaluhan ng makitang nakadapa siya sa sahig sa tabi ng kanyang kama.

"Honey..." alala kong sabi. "Ano bang ginagawa mo?"

"I was just trying to sit on my wheelchair, kaya ko naman eh."

"Pwede mo naman akong tawagin." biglang nainis ang mukha niya. Ayaw kasi niyang tinatrato siya ng ganito, na parang wala siyang magawa. "Mahina pa ang mga binti mo, gawin mo pag malakas-lakas ka na." pinalis niya ang kamay ko.

"Sinabi kong kaya ko na diba?!" galit at malakas niyang sabi. Bumukas ang isa pang pinto na nasa hallway at pumasok si Yhuno.

"Dad, bakit mo sinisigawan si Carmella?" sabi niya. Lumapit siya sa amin at tinulungan ang kanyang ama na bumangon at inupo sa wheelchair nito. Bigla namang kumalma ang mukha nit nang makita ang anak at marealize ang ginawa niya.

"Sorry Mel, naiinis lang ako sa sarili ko." sabi nito.

"It's okay honey, naiintindihan ko. May therapy ka ngayon so we need to get ready."

"Ako na ang bahala sa kanya Carmella." sabi ni Yhuno. Tumango lang ako, hinalikan sa pisngi ang aking asawa at bumalik na sa kwarto ko.

Matapos kaming mag-breakfast, dumating ang private nurse na mag-aalaga kay Ace. Her name is Isabel, halata na mabait siya at maamo ang mukha. So far, okay naman siya sa trabaho at gusto siya ni Ace. She's ten years older than me at lagi akong ina-assure na aalagaan niya ng mabuti ang asawa ko. Pumunta na kami sa ospital kasama si Yhuno at napansin kong wala silang imik na mag-ama. Ano na naman kaya ang problema nila? Magta tanghali na nang matapos kami sa ospital, pumunta kami sa isang restaurant para doon kumain. Pagkatapos non agad na din kaming umuwi kasi nga wala sa mood ang mag-ama. Nang makarating na nga kami sa mansion, agad na pumasok si Yhuno at dumiretso sa kanyang kwarto.

"Honey, nag-away ba kayo ng anak mo?" tanong ko sa kanya habang nasa kwarto na niya kami para makapag pahinga siya. Minamasahe ko ang kanyang mga paa habang nakahiga siya sa kama.

"Huwag mo ng alalahanin yon honey. Ganito talaga kami." sagot niya. "Bukas na kayo aalis papunta sa farm, ingatan mo ang sarili mo at huwag kang magpapagod."

"Yes honey... Aalagaan ko ring mabuti si Yhuno. Sisiguraduhin ko na magiging masaya siya don."

"Bantayan mo rin, matinik yon sa babae baka bigla na lang may mabuntis." napatawa ako kahit deep inside masakit isipin na may babae siyang ibang kahuhumalingan. Kahit sinabi pa niya na gusto niya ko, forever ba yon?

"Hayaan mo at marami akong ipapagawa sa kanya para mawalan siya ng oras sa mga babae."

"Kaya ba marami kang pinapagawa sakin sa farm non?" tukso niya. Hinalikan ko siya sa lips at ngumiti.

"You bet I did!" tumawa siya. "Ikaw din huwag mong pababayaan ang sarili mo. Lahat ng sasabihin ng doktor o ni nurse Isabel susundin mo. Pag may problema, don't hesitate to call me."

"Yes honey... Ang farm ang isipin mo at hindi laging ako. Kaya ko na toh."

"Alam ko, pahinga ka na ha." tumango lang ito at pumikit na ang mga mata. Hinalikan ko siya ulit sa pisngi at tahimik na lumabas ng kanyang kwarto. Naisipan ko naman na kausapin si Yhuno kaya kumatok ako sa kanyang pinto. Pagbukas pa lang niya non, hinila na niya ko sa loob at pagkasara non, mainit niya kong hinalikan habang mahigpit na pumulupot ang kanyang kamay sa baywang ko. Pilit ko siyang tinutulak pero ayaw niyang papigil kaya hinayaan ko na lang at tumugon sa masarap niyang halik. Pareho kaming humihingal nang maghiwalay ang mga labi namin. "Okay ka na?" mahina kong sabi at hinaplos ang mukha niya.

"Okay na okay mommy..." hahalikan na sana niya ako ulit pero tinakpan ko ang bibig niya at nagtataka siyang tumingin sakin. "Kausapin mo ang Dad mo Yhuno. Ano na naman ba ang di niyo napagkasunduan? Tungkol ba sa farm? Tuluyan mo na kaming iiwan?" tinanggal niya ang kamay ko at bumuntong-hininga siya.

"Hindi dahil sa farm, ayoko lang kasi ang pagtrato niya sayo kanina. Lagi ka ba niyang sinisigawan? Sinaktan ka ba niya? Tsaka hindi kita iiwan noh, hindi kita pakakawalan." natigilan ako saglit tapos ay ngumiti.

"Yhuno, ang Dad mo ang pinakamabait na tao na nakilala ko. Masuwerte ako at kasama ko siya, hinding-hindi niya ko sinaktan. Yong pagsigaw niya sakin, tantrum niya lang yun dahil nga feeling niya wala na siyang nagagawa dahil sa kalagayan niya. Naiintindihan ko siya kaya pinapabayaan ko na lang. Wala kang dapat ipag-alala... Okay baby boy?" malambing kong sabi.

"Sorry Carmella, hindi ko lang kasi gusto ang pagtrato sayo ni Dad kanina."

"Hindi ka dapat sa akin nagso-sorry kundi sa ama mo. Aalis na tayo bukas at ayokong maghiwalay kayo na may samaan ng loob. Promise mo na kakausapin mo siya at makipag-bonding pa para sumaya siya."

"I will, you don't have to worry."

"Mabuti naman..." at niyakap ko siya. "Ready na ba lahat ang gamit mo?"

"Yeah, wala naman akong nilabas eh. Ikaw?"

"May mga gamit pa akong ililigpit at kakausapin ko pa ang mga tao dito sa bahay para magbilin kaya kailangan ko ng lumabas. Teka, si nurse Isabel, okay lang siya sayo."

"She's good, nabasa ko na rin naman ang background niya at okay lahat ng references niya."
ngumiti ulit ako.

"Okay! I'll see you at dinner na lang." tumango lang siya at nagpapasalamat ako dahil hindi na siya nagpumilit pa na mag-stay ako. Paglabas ko ng kanyang kwarto, tumungo na ko sa kusina para kausapin si Manang Nemi.