Terushima x Reader (Haikyuu x Reader)

Oyun

Beğenin lütfen

Yorum da atın🔪

Annem arkamdan bana küfürler ederken sinirle ayakkabılarımı giydim ve çantamı omzuma takarak evden çıktım.

Hızlı adımlarla Yuji'nin evine giderken cebimden telefonumu çıkardım ve ona yazdım.

.

Ben:

Yuji

Size geliyorum

Piercing Çuvalı:
Evdeyiz güzelim

Gelebilirsin

Zaten izin istememiştin ama olsun 😃😃

.

Mesaja bakarak sırıttım ve telefonu tekrar cebime attım.

Ben bir hata olarak doğmuştum. Yani, annem öyle diyordu. Babam kim bilmiyordum, daha önce hiç görmemiştim. Annem babamdan hamile kalınca babam annemi terk edip gitmişti.

Annem de benden nefret ederdi, babamın "Spermlerinden" oluştuğum için. Küçüklüğümden beri bir kez bile bana sevgi göstermedi. Eh, böyle olunca ben de ona göstermedim tabii.

Kendi evimde bile kalmıyordum. Yaklaşık 4 yıldır Yujiler'in evinde kalıyordum. Kendisi çocukluk arkadaşımdı ve ailesi de beni çok severdi.

Annem de beni umursamadığı için nerede yatıp kalktığımı bir kez bile sormamıştı. Komik, ölsem haberi bile olmazdı muhtemelen. Hatta sokak aralarında sürttüğümü bile düşünüyor olabilirdi.

Yujiler'in kapısının önüne geldiğimde kitli olmadığını bildiğim için kapıyı ittirerek içeri girdim ve arkamdan kilitledim.

Ayakkabılarımı çıkarırken Erina teyze mutfaktan başını çıkardı, "Hoşgeldin kızım!"

Çıkardığım ayakkabıları ayakkabılığa koyup ona döndüm ve gülümsedim, "Merhaba Erina teyze!"

Merdivene ilerlerken burnuma gelen nefis yemek kokuları ile derin bir nefes aldım. Yemek yemeyi çok severdim.

Üst kata çıktığımda çantamı odamın kapısının önüne fırlatıp Yuji'nin odasının önüne geldim. Aslında ikimiz de odalara girerken pek fazla kapı tıklamazdık ama nezaket amacıyla arada bir tıklıyordum.

Elimi tıklamak için yumruk yapıp kaldırdığım sırada içeriden ses geldi, "Gel."

Gülümseyerek kapıyı açıp içeri girdim. Yatağının üstünde oturmuştu ve PlayStation oynuyordu. Koşar adımlarla yanına gidip yatağın üstüne atladım ve geriye yaslanarak uzanır pozisyon aldım.

"N'aber güzellik?"

Sorusuna hemen cevap vermeyince omuz üstünden bana, yani yüzüme baktı ve geri oyuna döndü. "Kötüler kraliçesi oradaymış sanırım?"

"Hmhm..." iç çekerek önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına attım. 18 yıldır onun bana olan nefretini biliyordum ama bazenleri zoruma gidiyordu.

Babamın annemi terk etmesi benim mi suçumdu?

"Babanın anneni terk etmesi senin suçun değildi, Lassie." Gözlerimi Yuji'ye çevirdim. Hâlâ tüm odağı oyundaydı ama resmen aklımı okumuş gibi konuşmuştu.

Yandaki komodinin üstünden yedek konsolu alıp bana uzattı, "Gel hadi, oynayalım biraz."

Gülümseyerek konsolu alıp doğruldum ve hemen yanına geçtim. "Seni seviyorum."

"Benim gibi biriyle arkadaşsın. Herkes beni sevmeli."

Göz ucuyla ona bakarken dudaklarımı büzdüm. "Egoistin tekisin."

Kaşlarını kaldırarak bana baktı, "Öyle mi? Öyle mi gerçekten Lassie!" elini kalbine götürdü, "Beni çok üzdün..."

Kahkaha atarak geri oyuna döndüğümde bir eliyle saçlarımı karıştırdı, daha sonra da yanağımdan makas alarak o da oyuna döndü.