Terushima x Reader (Haikyuu x Reader)

Nekoma

Beğenin lütfen

Yorum da atın 🔪

Nekoma'ya maç yapmaya gelmiştik. Ama bu öylesine yapılan bir maçtı. Hazırlık maçı bile sayılmazdı. Kuroo ile Yuji inatlaştığı için Yuji takımı da alıp çıkışta bir anda buraya gelmişti.

Bahçede, kantinden aldığım tostla karnımı doyururken bir yandan da video izliyordum.

"Johzenji mi?" okulumun ismini yabancı bir sesten duyduğumda başımı arkama çevirdim.

Turuncu saçlı ve kısa boylu bir çocuk bana bakıyordu. Onu baştan aşağı süzerken tostumdan bir ısırık daha aldım. Muhtemelen üstümdeki okul hırkasından okulumu anlamıştı.

Acaba ablası ya da abisi falan mı bu lisede okuyordu?

Başımı selam verircesine sallayıp geri önüme döndüm.

"Hey! Johzenji mi burada?" başımı tekrar ona çevirdim. Bizim hayranımız falan mıydı bu çocuk? Niye bu kadar heyecanlı duruyordu?

"Eve-" Ağzımdaki lokmayı hızlıca yuttum ve boğazımı temizledim, "Evet." 

"Sen kimsin? Menajerleri mi?"

Meyve suyumdan birkaç yudum içtim ve başımı salladım. "Onları görmek istiyorsan," çenemle spor salonunu işaret ettim. O da başını oraya çevirdi. "Oradalar."

Başını sallayıp tam birkaç adım koşmuştu ki durup tekrar bana baktı. "Acaba sen... Lassie misin?"

Bu portakal kafa beni nereden tanıyordu lan? Acaba Nekoma'Dan birinin kardeşi falan mıydı? Hiç kimseye de benzemiyordu gerçi... 

"Beni nereden tanıyorsu-"

"Lass!" Yuji'nin sesi ile başımı spor salonuna çevirdim. 2 Takım da salondan çıkmış sohbet ede de buraya doğru geliyorlardı. Yuji'nin gözü yanımdaki turuncu kafaya kaydı, kaşları hafifçe çatıldı. 

Ayağa kalkıp ellerimle toprak olan popomu ellerimle temizledim ve telefonu cebime koydum.

"Gidiyor muyuz?" diye sordum Yuji tam karşıma geldiğinde.

Gözleri yanımdaki turuncu kafaya kaydı ve başını evet dercesine salladı. Spor çantasını sol omzuna takıp sağ eliyle elimi tuttu.

"Shoyo." Kenma'nın sesiyle ona döndüm. O ise turuncu kafaya bakıyordu.

Ardından Kuroo'da geldi, "Hinata! N'aber?"

"Selam! Bizimkilerle kafede buluşacaktık, buraya da uğrayayım dedim."

Ardından bize döndü, Yuji'ye bakıyordu. "Johzenji takımısınız, değil mi?"

Bu çocuk liseli miydi?

Yuji başını aşağı yukarı salladı, "Kaptan benim."

"Ah, merhaba! Ben Hinata Shoyo, Karasuno'dayım."

Hadi lan oradan... Bu çocuk Karasuno'yu yükselten o yeni çocuklardan biri miydi?

"Memnun oldum." omzundan düşmeye başlayan çanta askısını düzeltti. "Biz gidelim artık."

Diğerlerine veda edip okuldan çıktığımızda birkaç dakika boyunca sessizce yürüdük. Yerdeki boş bir pet şişeye ayağımla vurdum. Birkaç adım sonra bu sefer de Yuji vurdu. Şişeye sırayla vura vura giderken mırıldandım.

"Sinirli misin?"

"Ne?" başını bana çevirdi, "Neden?"

"Bilmem. Spor salonundan çıkıp gelirken sinirli duruyordun."

"Sinirli değilim, neden sinirli olayım?"

Omuz silktim, "Ne bileyim, kıskanç birisin. Turuncu kafayı kıskandın sandım."

"Sana yürüyor sandım. Sana herkes yürüyor çünkü."

Hafifçe güldüm ve ona baktım. Dudağının kenarı bile kıvrılmamıştı. Bu durumu sevmiyordu.

"Ne olacak canım? Sana da birçok kız yürüyor."

"Ve sen onları bir şekilde uzaklaştırıyorsun."

Tek kaşımı kaldırdım, "Sen de bana yavşayanları uzaklaştırıyorsun."

Bu sefer sırıttı. Gözleri de gülümsediği için kısıldı. Dudaklarıma baktığında yutkundum.

Yürümeyi bıraktığında ben de onunla birlikte durdum. Hızlıca etrafına baktı ve bileğimden çekerek dudaklarımı öptü.

Geri çekildiğinde yüzünde daha büyük bir gülümseme vardı.

"Oh be!" dedi ve önüne dönerek yürümeye devam etti.