Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. “04.00”
“Biz önceden küçük şeylerle mutlu olan insanlardık. Sonra aklımıza sevda diye bir şey soktular, toparlanamadık.”
Yılmaz Güney
🕊️
Edip Dağhan Gevheri: Ayşe Neva Hanım, bilmeden haddimi aşacak sözler mi söyledim yoksa?
Edip Dağhan Gevheri: Son iki gündür bahşettiğiniz sessizlik bir hayli ağır.
Edip Dağhan Gevheri: Sanırım sessizliğinizi korumak konusunda fazlasıyla kararlısınız. Gerçi sabahın köründe yazıp cevap beklemek pek akla yatkın bir eylem değil.
Edip Dağhan Gevheri: Biraz ben konuşabilirim, değil mi?
Edip Dağhan Gevheri: Size bahsettiğim defteri iki günde defalarca kez okudum. Her kelimemde, her satırımda siz varsınız. Dolu dolu, geceler boyu sizi yazmışım.
Edip Dağhan Gevheri: İçime sığmayan, taşan, taştıkça yeniden misliyle kabaran bir sevgiyle seviyormuşum sizi.
Edip Dağhan Gevheri: -muşum kulağa ne kadar da kötü geliyor.
Edip Dağhan Gevheri: Yazdığım satırların arasında gezinen ceylan gözlü kadın, beni yeniden kendine hayran bıraktı. Zira hayran olmamak elimde değildi. O gün de değilmiş, bugün de değil.
Edip Dağhan Gevheri: Satırlarda bilhassa çocukluğumuz, oyunlarımız, yaptığımız haylazlıklar vardı ve gidişiniz. İlk söze girdiğinizde, gittim derken yakın zamanda bir birlikteliğimiz olmuş ve siz beni terk ederek gitmişsiniz olarak algılamıştım. Sonuçta askerim, gidişim gelişim belli olmaz diye benimle beraber olmak istememenizi pekâlâ anlayabilirdim ama öyle değilmiş. Hiç biriyle yakınenalâkası yokmuş.
Edip Dağhan Gevheri: Eylül'ün son, Ekim'in ilk haftası okullar açılmadan evvel babanız ile beraber gitmişsiniz. Küçük bir çocuk olarak ebeveyninizi takip etmişsiniz. Ve gidişiniz o gidiş, daha da Türkiye'ye adım atmamışsınız.
Edip Dağhan Gevheri: Sizi yeniden burada görebilmeyi isterdim ama şayet gelmek istemezseniz ceylan gözlerinizi görebilmek için yolları aşmaya hazırım.
Edip Dağhan Gevheri: Evet, evet belki biraz hadsiz bir hızla ilerleyip size bunları söylüyorum, güvensiz veyahutta hakkımda haklı gördüğünüz yorumlarda bulunabilirsiniz fakat sizi hissediyorum.
Edip Dağhan Gevheri: Yıllar boyu ezildiğim kelimeler kamburumu çıkarmış, ben sizi kamburum yapmışım.
Edip Dağhan Gevheri: Özür dilerim. Sizi hatırlayamadığım için gerçekten çok özür dilerim.
Edip Dağhan Gevheri: Her şeyi, herkesi unutmak fakat sizi asla, asla hatırımdan çıkartmak istemezdim.
Edip Dağhan Gevheri: Ve kendimle ilgili anlamlandıramadığım, pek can sıkıcı olan bir husus var.
Edip Dağhan Gevheri: Gittiniz ama ben neden size gelmedim? Kendimden nefret ettim. Korkak, gururuyla gurursuzlaşan bir adam gibi hissettim.
Edip Dağhan Gevheri: Hangi sebepten olursa olsun size gelmeli, oyunun kurallarını değiştirmeli ve gökyüzüne uzanıp kırlangıcı ben sobelemeliydim.
Edip Dağhan Gevheri: Satırlarım söylüyor ki gözlerim, gözlerinizi özledi. (04.00)
Edip Dağhan Gevheri: Edip Dağhan Gevheri, sizin askeriniz söylüyor ki hatıralarında gezindiğini hissettiği ceylan gözlü güzeli çok özledi. (04.00)
