Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17. “04.08”
“Ben aşkı romanlarda olduğu gibi parlak bir yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya adledenlerden değildim. Benim için sevmek; bir başka insanın ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak demekti.”
Reşat Nuri Güntekin
🕊️
Edip Dağhan Gevheri: Hafızamı tazeleyen defteri karıştırırken yırtılmış bir sayfa olduğunu fark ettim, sonra o yırtılmış sayfayı Esved'in benim için sakladığı eşyaların arasında gördüğüm aklıma geldi.
Edip Dağhan Gevheri: Yazmışım ki,
Edip Dağhan Gevheri: "Şayet bizim sayfalara dökülmüş bir hikâyemiz olsaydı ismi mutlaka Vaveyla Senfonisi olurdu."
Edip Dağhan Gevheri: Defterin neden kapağında Vaveyla Senfonisi yazdığını anladığım gibi o sayfayı neden yırtıp attığımı da hatırladım.
Edip Dağhan Gevheri: Ben, bizim hikâyemizi yazmak için gün saymışım. (04.08)
Edip Dağhan Gevheri: Ve kalemimin mürekkebi bittiği gün, yarım kalan sayfayı yırtıp atmışım.
Edip Dağhan Gevheri: Kalem sende, defter bende, yırtılmış sayfa ellerimde ve tek bir yapboz parçası kaldı geriye ama buna rağmen yerini bulamıyorum.
Edip Dağhan Gevheri: Neden Vaveyla Senfonisi?
Edip Dağhan Gevheri: Saatlerdir düşünüyorum, delirmek üzereyim ama hatırlamak bir yana anlam dâhi veremiyorum.
Edip Dağhan Gevheri: Ayşe Neva, Vaveyla Senfonisi ne demek?
