Ceza

9. Bölüm

Artık tamamen yalnız kalınca o üç kişinin girip kapattıkları taşların altına gizlenmiş kapıya yöneldim , burayı kesinlikle hatırlıyordum , her bir karesi , her korku dolu anlarım kafamda canlanırken , lydia tekrar aklıma geldi içimde bir özlem ve üzüntü filizlenirken , bu umutuzluğu anında kovup tekrar işime odaklanmayı başardım , gayet emin ve sert adımlarla ilerlerken burada benden başka birisinin olma ihtimaliyle etrafa baktım , ama kimse yoktu , yalnızdım
Yine ...
Artık eski korkum yoktu , eski endişe ve tedirginlikten arınmıştım , alışmıştım kısa sürede onlarca şeye tanıklık etmiştim ve bunla kalmayacağındanda emindim , her bir adımımda merakım artıyordu , ama kalbimin hızlanıp heyecanımı da bir o kadar zirveye çıkaryordu ,
Yere eğilip hiç beklemeden kapıyı araladım ve içeri atıldım , burası hakkında az çok bilgi sahibiydim bu yüzden içeri girmem çok zor olmayacaktı , bir anda kafamda korkunç resimler canlanmaya başladı , burada olan çılgınca ve bir o kadar korkunç anılarım gözlerimin önünden tıpkı bir film şeridi gibi geçmişti , şu an düşününce aslında bu kısa zamanda ne kadar çok şeye tanıklık ettiğimin bir kez daha farkına varmıştım ister istemez tüylerim diken diken olmuştu , ve bu olaylara verdiğim basit tepkiler şu an azda olsa dehşete düşmeme neden olmuştu , yani tamam korkmuştum ama kısa sürede olaylara soğukkanlılıkla karşılık vermeye başlamıştım sanki yaşadıklarım olağan şeylermiş gibi , sanki herşey basit bir oyundan ibaretmiş gibi .
O üç kişi hala içerideydi ve kendi aralarında konuşuyorlardı , çocuklar hareketsiz biçimde bir köşeye sinmişlerdi , yüzlerinde artık siyah örtü yoktu yani korkuları net bir şekilde yüzlerinden okunabiliyordu , bir süre sonra üç beyaz önlüklü kişilerden biri tekrar yere eğilip bu sefer başka bir kapıyı aralayıp içeri hiç düşünmeden atladı hemen arkasından bir kadın girdi ama içeri girmeden önce burada kalan kadına bağırdı ,

"Şu çocuklara dikkat ette aptalca bir şey yapmasınlar , onlar bize lazım!"

İçerideki kadın başıyla söyleneni onayladıktan sonra kapı kapandı ve içerisi derin bir sessizliğe büründü , o sırada buradaki kişilerin neden beni görmezden geldiklerini düşündün ama ne yazık ki mantıklı bir cevap bulamdım . bir süre daha içeridekiler sessiz kaldı sonra ise küçük , en az altı yaşında bir kızın sesiyle sessizlik bozuldu , küçük kız oldukça ince sesiyle ,

"Bize ne yapacaksınız?"

Kızın sesindeki korku , çaresizlik , endişe , merak ve üzüntü adeta içimi paramparça etmişti , daha çok küçüklerdi onları nasıl bu duruma getirmişlerdi .

Kadın soru karşısında afallamış olsada kendini toparlayıp soğuk ifadesini sesine yansıtarak ,

"Uslu dur cevapları kesinlikle kısa sürede , en iyi şekilde alıcaksın"

Acımasız ses tonu karşısında alay da vardı , küçük kız ayağa kalkarak

"Bu ne demek oluyor?"

Kadın alyla gülümserken ,

"O küçük beynini bunlarla yorma , otur oturduğun yere , neden diğerleri gibi usluca oturup beklemiyorsun , böylece daha az zarar görürsün"

Bundan sonraki konuşmaları tıpkı bir uğultu gibiydi , birden her şey hızlanmıştı , sanki bir program hızlı çekime alınmış gibi , sonra bir anda normal hıza geri döndü ama bir sorun vardı artık farklı bir yerdeydik ve ben burayı daha önce hiç görmemiştim ...
Tuhaf bir odaydı bir çok sesin ve insanın bulunduğu bir yer , geniş ve iyi aydınlatılmış olsada iç karartıcı bir havaya sahipti , etrafa iyice göz attığımda buranın labaratuvar olduğunu anladım , neden buradaydım acaba? , aklımdaki soruları bir kenara atıp , şu an bulunduğum durumu anlamya çalıştım , bir an düşüncelerim beynimi istila etmişti hepsi aynı şeyi söylüyordu 'ACABA LYDİA HAKLIMIYDI ?' bunun anlamını biliyordum , lydia bana bunu söylemişti 'BİZE BİR ŞEY ANLATMAYA ÇALIŞIYORLAR' artık lydia'ya hak veriyordum , bana tuhaf bir şekilde mesajlar bırakıyorlardı , ve eminim iyi şeyler istemiyorlardı , o gün ormanda fısıltılar'ı hatırladım , çığlıkların arasından 'YARDIM EDİN' diyorlardı , bu düşünce afallamama neden olmuştu , bu olabilirmiydi , bizden yardım mı istiyorlardı , ama nasıl , yani onlara daha ne olduğunu bile bilmiyorum , hangi konuda nasıl yardım edeceğim?
Tamam artık korkuyordum ama yaratıklardan değil onca soruya cevap bulamyacağımdan korkuyordum ama emindim pes etmeyecektim...