16. Bölüm

172 5 0
                                    

Açmalıyım
Hayır , hayır açamamalıyım , riske giremem
Ama merakta ediyorum ,
Bazı şeyler meraktan daha önemli angel , iyi düşün orada ne olduğunu bilmiyorsun ,
Ne sanıyorsun kendini , kaç kurtul , kahramanlık senin gibi basit bir kız için fazla!

Beynimdeki sesler birbirine karışıyordu , gitmem ya da gitmemem gerektiğini söylüyorlardı , kafam fena halde karışmıştı , sıkılmıştım artık bazı şeyleri düşünmeketen yorulmuştum , ama yapıyordum işte hala ileri adım atıyordum , sanki her şeyi anlayabilecekmişim , bütün sorunlara , sorulara çözüm bulabilecekmişim gibi , düşünmekten , koşmaktan , kaçmaktan , korkmaktan , anlamaya çalışmaktan , endişeden , üzüntüden yorulmuştum , buradan gitmek istiyordum , ya da sadece kendimi kandırıyordum çünkü bütün benliğimle istediğim bir şey daha vardı , ne olursa olsun lydia'yı bulacaktım , sorularıma cevap aramaya devam edecektim , sorunlara göğüs gerecektim , yapabilirim , yani umarım...

Kapının önünde durmuş , bir şizofrenin saatlerce boşluğa baktığı gibi , bende önümdeki eski , yıpranmış kapıya bakıyordum , elimi kapı kolunun üzerine yavaşça koyup öylece beklemeye başladım neyi bekliyordum , neden bekliyordum , tam olarak onu da bilmiyordum yalnızca bekliyordum ...

Artık sıkılmaya başladığımı farketmiştim bu yüzden kafamdaki düşüncelerden sıyrılıp , kapı kolunu hantal hareketlerle açmaya başladım , o kadar yavaş hareket ediyordum ki tedirgin olduğum hemen belli olabiliyordu , kapı yarıya kadar açılınca bir gıcırdama seside sanki yeterince korkmuyormuşum gibi , korkuma , korku ekledi , yerimde huzursuzca hareket ederken koridorda sağıma ve soluma bakıp incelemye başladım , bomboş ve karanlıkta kalmış eski duvarlar dışında hiçbir şey yoktu , tekrar önüme döndüğümde kapıyı tam açmadan içeri kafamı uzatıp bakınmaya başladım , ilk başta boş sandığım odadan hareketlenme hissettiğimde , gerileyip kapıyı kapatmaya yeltenecek bir hareket yaptım ama bununla birlikte karanlıktan gelen bir el beni içeri sürükleyip kapıyı kapattı , benim tek yaptığım ise çığlıktan öteye geçmedi ,

kalçamım üstüne düşmüştüm ve o şekilde hiç kıpırdamadan bir süre bekledikten sonra tekrar hareetlenme hissettim bu da benim ayağa fırlayıp duvara yapışmama sebebiyet verdi , bedenimi duvardan ayırıp etrafımda dönüp birini aradım , kim olursa , korkunç bir yüz ya da bir ihtimal lydia , ikinci seçenek her ne kadar daha cazip görünsede öyle bir şey olmayacağını biliyordum , bu konuda biraz mantıklı düşünebiliyordum ,

Bir süre daha o şekilde bekledim ama durgundu az önceki hareketlenme ve ürkütücü seslerden eser yoktu ayağa kalkı ileri geri gitmeye başladım ta ki tavandan daha önce duyduğum elektrik cızırtıları gelene kadar ,

Tavana dikkat kesilmiş biçimde bakarken aniden güçlü bir floresan tek hamlede yandı ve bütün odayı beyaz ışığıyla aydınlattı , uzun zamandır bu kadar güçlü bir ışık görmediğimden dolayı gözlerim acımış ve yanmıştı , ışığı özlediğimi fark etmiştim , bir sinek gibi floresana yapışmamak için kendimi zor tuttum çünkü ışığın sıcaklığına ve aydınlığına ihtiyacım vardı ,

Hazır etrafı görebiliyorken , gözlerimi duvara kilitleyip harfler , kelimeler ve resimlere odaklandım , bir türlü anlam veremediğim karalamalar , bilmediğim bir dilden kelimeler dışında hiçbir şey yoktu ,
rüyamda çizdiği kapılarla ilgili olan resimler geldi aklıma ve bununla birlikte , o resmi çizdiği yere odaklandım ve oraya doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım , o resim hala oradaydı ,

içimde tuhaf bir his oluşmuştu , yani rüyamda çizdiği resim nasıl oluyorda hala orada olabiliyor anlam vermek zordu , iyice yaklaştığımda korkumun yerini heyecan alıyordu , cünkü anladığım kadarıyla duvarıdaki şeyler kanla çizilmişti ve uzun zaman boyunca kırmızı renginin yerini boyu kahverengi tonları almıştı , ama şu an karşımda gördüğüm , yani bana göstermek için çizdiği şey kuru görünsede diğerlerine göre daha canlı renkteydi , daha yeni çizilmiş gibi ,
gözlerimi irice açarak gerilemeye başladığım sırada kafama hafif bir şeyin değdiğini hissettim , bununla birlikte arkamı dödüm , bu sefer çığlık bile atamıyordum , çünkü karşımdaki şey ...

CezaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin