Ceza

12. Bölüm

Yerden lydia yardımıyla kalktım ve üzerime yapışan tozları silkeledim ,

"Hava karardı , şu an dışarı çıkamayız"

Deyip , pencereleri gösterdi ardından sıkıntıyla nefesini verdi , aklıma gelen ani soruyla lydia'ya döndüm

"Ne kadar süredir buradayız?"

Lydia biraz düşündükten sonra ,

"Bilmiyorum ama , muhtemelen üç yada dört gündür?"

Doğru ya uzun zamandır buradayız ,

"Ama , lydia bu çok tuhaf yani bu kadar zamandır..."

Lydia lafımı kesip ,

"Hiç bir şekilde acıkmadık yada diğer ihtiyaçlara gerek duymadık"

"Evet"

Diyerek onayladım ,

"Bu nasıl olabilir?"

Başını iki yana sallayıp bilmediğini gösterdi , sonra ise aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü ,

"Bu ancak zamanın durmasıyla mümkün"

O bunu söyledikten sonra hemen atıldım ,

"Bu imkansız hem öyle olsa bile neden saatler öncesine kadar hava aydınlıktı"

"Bilmiyorum , belkide sadece bizim için durmuştur"

Söylediğinin bir an olma olasılığını düşündüm , aslında mantıklıydı , sonuçta şu an burada olmamızın yanı sıra , bu teori oldukça mantıklıydı .

"Oraya çıkmalımıyız?"

Bunu söylerken yukarı çıkan merdivenleri gösterdi , ona dehşet içinde bakmakla yetinerek

"Hayır , yani şu an değil en azından hava aydınlanıncaya kadar olduğumuz yerden kalkmayacağız , tamam mı?"

"Ben çıkacağım"

Diyerek merdivene yöneldi , ben ise tekrar pes eden bir ses tonuyla ,

"Ah! Pekala bekle , ölümüm senin yüzünden olacak"

Bana dönerek sırıttı , ardından onun önüne geçerek merdivenleri hızla çıktım , o ise hemen ardımdan gelerek içeri girdik , etrafa iyice göz attıktan sonra , kapılara göz gezdirdik , lydia kısık sesle ,

"Teker teker tüm kapılara bakacağız ben şundan başlayacağım"

Diyerek en sağdaki kapıya yöneldi , bu sırada kapıların üstündeki numaralar dikkatimi çekti , '1 , 2 , 4 , 5' bunlar çok tanıdık gelmişti , o anda beynime inme gibi bir anı saplandı , 'RÜYA' tabi ya rüyamda bana bunu söylemeye çalışıyordu , lydia tam kapıyı açacakken , benim çığlığım onu durdurdu ,

"Lydia , dur!"

Bana tuhaf bakışlar atarak ,

"Ne oldu neden bağrıyorsun , başımızı belya sokacaksın"

"Sakın kapıyı açma!"

"Tamam bağırmayı kes!"

Diyerek sesli bir şekilde fısıldadı ,

"Bu kapıların ardında bilmediğimiz şeyler var"

"Evet bizde bu yüzden buradayız , unuttun mu?"

"Hayır lydia"

"Tanrım , kendine gel angel ne demeye çalışıyorsun?"

"Rüyamda bunu bana o kız gösterdi"

Bir süre yüzüme merakla baktı ve tedirgin bir sesle ,

"Nasıl yani?"

Ona cevap vermedim ve dört kapının tam arasında rüyamda gördüğüm gibi bir kapı aramaya başladım , ama yoktu dümdüz ve kirli bir duvar haricinde hiçbir şey yoktu , kendi kendime ,

"Böyle olamamalı"

Diyordum sanki bir işe yarayacakmış gibi , lydia bana dehşetle bakmayı sürdürüyordu ,

"Nedir ... Bu şekilde ... Olmaması gereken?"

"3 numaralı kapı , yok"

Lydia , ben bunu söyledikten sonra geriye doğru adımlar atarak kapıları süzdü ve bana dönerek ,

"Haklısın , 3 numara nerede?"

"Bende bunu arıyorum"

"Nasıl bir kapı ki bu?"

"Bilmiyorum rüyamda yalnızca dalgalı bir çizgi çizmişti ve daire içine alıp dikkat çekmişti , ah! Ne yapacağız , şu an tek bildiğim üç numaralı kapı oladan diğer kapıları açmayacağımız"

"Beklemeliyiz , mutlaka bir çözümü olmalı"

Düşünmeye başladım belki bunu da bana söylemişti ama hatırlayamıyordum ,
'857' sanki bu benim düşüncem değil gibiydi , baska bir ses söylemişti bunu , daha önce duyduğum ses...