Love & Revenge | sasusaku

{19} •itiraf•

"Dün bir şeyi kesinleştirmiş oldum."

Naruto, arkadaşının yine saçma bir şey söyleyeceği kanısına vararak sıkkınlıkla iç çekmişti bile, "Neymiş?"

"Lord Gaara ile evlenmek istemiyorum. Eğer bir evlilik gerçekleştireceksem bunun sevdiğim bir adamla olmasını istiyorum. Babama bir varis bulmak veya başka bir şey için değil de, birisini sevdiğim için bunu yapmak istiyorum."

Uzumaki Malikanesi'nin terasındalardı. Sakura hamağa uzanmış bugün ayrı bir güzel olan gökyüzüne bakıyordu. Naruto ise yanında oturmuş tırnaklarına şekil vermekle meşguldü.

"İyi de," diye söze girdi sarışın oğlan, "Dün seni öptüğünü söylememiş miydin? Hatta ona karşılık bile vermişsin ama hala onu istemediğinden söz ediyorsun."

Sakura hızla uzandığı yerden doğruldu, "Sadece kendimi kandırıyordum. Onu sevebilirim sanıyordum ama bana dokunması, beni öpmesi berbat hissettiriyordu."

"O kadar kötü mü öpüşüyor?"

"Hayır!" Tekrar hamağa uzandı genç kadın, "Aslına bakarsan öpüşmekte gayet iyi. Ama berbat hissetmemin sebebi bu değil. Onu sevmiyorum ve onunla iki arkadaşın yapmayacağı türden şeyler yapmak istemiyorum, bu kadar basit. Neden haftalardır anlamamakta ısrar etmişim ki?" Sanki kendi kendine anlatır gibi devam etti, "Onu öptüğüm an bu oyunu sonlandırdım. Yapabilirim sansam da cidden berbattı... Her neyse. Uygun bir zaman bulduğum da babamla konuşacağım."

Naruto alayla güldü, "Bunlar için çok geç kalmadın mı sence?"

Fakat Sakura onu duymuyor gibi anlatmaya devam etti; "Dünden beri tam anlamıyla bok gibi hissediyorum, Naruto. Bunu yaparken içeri Sasuke'nin gireceğini nasıl tahmin edebilirdim ki?"

Sarışın oğlan bu kez şaşırmıştı. Elindeki törpüyü bırakıp ona döndü, "Sasuke sizi öyle mi gördü?" Sakura başını sallayarak onu onayladığında derin bir iç çekti, "Yazık olmuş. Bence onunla konulmalısın. Eminim ki üzülmüştür."

Kadın tek kaşını kaldırdı imayla, "Neden üzülsün ki?" diye sorduğunda Naruto, "Hadi ama," diye gözlerini devirdi, "İkinizin arasında bir çekim olduğu aşikar. Bence bu yüzden o adama bir açıklama borçlusun. Ayrıca ondan hoşlandığını söylememiş miydin? Hoşlandığın kişinin senin başka birini sevdiğini düşünmesi bana göre rahatsız edici."

"Haklısın," Dünden beri pişmanlık duygusuyla kavrulan Sakura bir kez daha iç geçirdi, "Onunla konuşmalıyım."

***

Ağabeyinin evine uğrayan Sasuke, umduğu gibi uzun uzun vakit geçirmemişti. Kendini koltuğa attıktan kısa süre sonra askerlerden biri kralın emriyle onu çağırmıştı.

İtachi, kardeşini gördüğünden beri ters giden bir şeyler olduğunun kanısına varmıştı ama sormaya fırsatı olmamıştı. Çünkü Sasuke geldiği gibi tekrar gitmeye hazırlanmıştı.

Şimdiyse kapının önünde ayak üstü vedalaşıyorlardı.

"Bu ziyaretini saymıyorum," dedi İtachi, "Yarın boş olursan yine gel."

"Bilmiyorum, İtachi," Sasuke dalgın dalgın konuştuğunda hemen kendini toparladı, "Her neyse, gitmeliyim."

Arkasını dönüp gidecekken İtachi'nin seslenmesiyle durdu, "Sasuke!" Genç adam tekrar ona döndüğünde, "Bir sorun mu var?" diye ekledi.

Sasuke'den ses çıkmayınca devam etti, "Kederli görünüyorsun," Ardından tahminini dile getirdi, "Yoksa o kızla bir sorun mu yaşadın, Sakura'yla?" Adını söylediği zaman Sasuke'nin yüzünde oluşan garip ifadeden doğru noktaya parmak bastığını anlamıştı, "Hala onunla evlenebilmek için bir çare bulamadın nı?"