{1} •giriş•

1.6K 83 70
                                    

"Göreceksin İtachi. Bir gün şu ihtiyarı tahtından edeceğim. Tahta oturduğumda ise yapacağım ilk şey başkentin merkezine koca bir heykelimi diktirmek olacak!"

Dediklerinden sonra gür bir kahkaha patlattı sarhoş adam. Karşılıklı oturdukları abisi sabır dilercesine şakaklarını ovuşturdu, "Alınma ama; basit bir askerin kral olabileceğine inanmak çok güç, kardeşim."

Sasuke savsak hareketlerle elindeki kadehten koca bir yudum daha aldı, "Sürüyle insan bunu geveleyip duruyor. Bunu başardığımda meymenetsiz suratlarındaki ifade nasıl olacak merak ediyorum."  Sonra gevşek bir tavırla koltukta daha da arkasına yaslandı, "Ucunda ne olursa olsun,  neyi feda etmem gerekirse gereksin o tahta oturacağım. Bunu atalarıma borçluyum. Düşünsene, günün birinde o dedikodudan başka bir bok bilmeyen köylülerin dilinde şu dolanıyor: 'köle soyundan gelen Uchiha tahta oturdu. Annexia, yeni kralına kucak açtı.' Kulağa harika gelmiyor mu?"

İtachi bıkkın bir tavırla uzanıp çocuğun elindeki kadehi aldı ve masaya koydu, "Sarhoşken hiç çekilmiyorsun. İçme artık." Sasuke mızmız bir çocuk gibi yerinde kıvrandı, hafif öfkeli bir ifadeyle, "Köleliği o kadar benimsemişsin ki, anlattıklarım senin için bir hayalden öteye gitmiyor. Ama ben senin gibi değilim İtachi, bu durum karşısında susup boyun eğemem. Babam ve diğerleri gibi kaderime boyun eğip oturmayacağım. Bu krallıktan lanet soyumun intikamını alacağım."

"Bu intikam hırsı bir gün senin sonun olacak," dedi abisi. İçten içe kederliydi, kardeşinin ömrünü bu uğurda harcaması onun hiç hoşuna gitmiyordu. Köle soyundan geldikleri için ikisi bu zamana kadar hep aşağılanmıştı. Sasuke gururlu bir çocuktu, kafasına koymuştu, bir gün en üst mevkiye oturacak ve onu aşağılayan herkese tükürdüklerini yalatacaktı. Henüz on altı yaşında bir ergen olmasına rağmen orduya asker olarak girmeyi başarmıştı. Kademe kademe yükseleceğini abisine her fırsatta söylüyordu ama İtachi, ona sadece üzülüyordu. Olmayacak hayallerin peşinden koşmasına üzülüyordu, biliyordu ki, sonunda üzülen yine o olacaktı.

***

İtachi salona girer girmez paltosunu çıkarıp kapının yanındaki askılığa attı. "Sasuke!" diye seslendi salonda olduğunu bildiği kardeşine, "Sana birtakım haberlerim var!" Pek iyi haberler olduğu söylenemezdi, en azından Sasuke için.

Salona girdiğinde elinde tuttuğu rulo yapılmış gazeteyi masanın üstüne fırlattı. Masanın yanındaki koltukta uzanmakta olan Sasuke pipodan çektiği dumanı üfleyip masaya atılan gazeteye baktı, "Ne var?"

"İçmek yok dememiş miydim?" İtachi pipodan bahsediyordu, "Her neyse, şu habere bak." diyerek  gazeteyi işaret etti, "Senin kral olma planların daha temeli atılmadan yıkıldı anlaşılan."

Sasuke'nin kaşları bunun üzerine çatıldı, "Ne saçmalıyorsun sen?" Hızla yerinden doğruldu ve gazeteyi elinde alıp açtı. Çatık kaşlarla beraber satırları incelerken İtachi kendini koltuğa atarak, "Kral çok yaşlandığını söyleyerek mirasçı arayışına girmiş. Bunu da kızı evlenme yaşına geldiğinde onu tahta layık bir adamla evlendirerek yapacakmış." 

Sasuke bunları duyduğunda aynı zamanda gazetedeki haberi de okumuştu, "Sikerler!" Öfkeyle gazeteyi buruşturup bir kenara fırlattı. Öfkeyle ellerini saçlarından geçirdi, "Bu kadar mıydı yani?"

"Öyle görünüyor," O sırada İtachi de dudaklarına bir pipo kondurmuştu. Sasuke öfkeden kasılan çenesini serbest bıraktı, "Kaç yaşındaymış kızı?"

"On üç."

Eliyle çenesi sıvazlayarak çatık kaşlarını yere sabitledi ve düşündü, "Beş yılım var demek..." diye farkında olmadan mırıldandığında İtachi şoka girmişti. İçine çektiği duman boğazına takıldığı için öksürük krizine girdi, "N-ne diyorsun?"

"Sarayla bağlantı kurmak, yüksek mevki yapmak ve kralın kızını tavlayarak tahta geçmek için," diye sözlerini sürdürdü genç adam, "Beş yılım var."

İtachi onun dalga geçtiği kanısıyla bu dediklerine güldü. Fakat kardeşinin ciddi suratını gördüğünde gülümsemesi yavaş yavaş soldu, "Dur, bu bir şaka değil miydi?"

Sasuke onu duymazdan gelip ayağa kalktı ve top yaparak yere fırlattığı gazeteyi aldı. Sandalyenin üstündeki paltosunu omuzlarına geçirip kapıya doğru yürüdü. "Hey, Sasuke!" İtachi arkasından seslense de durmadı, "Nereye gidiyorsun? Sasuke diyorum!"

***

Uchiha'yı köle soyu yaptık iyi mi

Peki Sarada'nın tatlılığı 🥺

Peki Sarada'nın tatlılığı 🥺

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Love & Revenge | sasusaku Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin