Sevsene Beni/Texting

Altmış üç

Herkese selamm

Nasılsınız?

◇

Almina'nın ağzından

"Anne kurbanın olayım yeter da kızı boğdun la" diyen abime bakıp başımı sallamak istedim ama başım ağrıdığı için daha fazla ağrımasın diye başımı sallayamadan gözlerimi açıp kapadım.

Uyanmıştım. Normal odaya alınalı yaklaşık bir saat olmak üzereydi ve herkes buradaydı.Ailem,sevgilim,dostlarım ve aileleri.

Annem ile abim laf dalaşına girince hepimiz gülerek onları izlemeye başladık.

"Sanane oğlum,ne karışıyorsun sen?"

"Ya anne kız uyanalı daha kaç saat oldu sen kemik çorbası içirmeye çalışıyorsun ki dışardan yemek sokmanın yasak olduğunu da bile bile getirmişsin" diyip derin bir nefes alan abime annem elindeki demir kaşığı kafasına attı.evet gerçekten attı.

"Sanane Atlas sus biraz başımı şişirdin" annem abime azarlar bir tonlamayla kızınca abim küçük bir çocuk gibi başını önüne eğip sustuğunda bu seferde hepimiz konuşan Karan'ın babasına baktık

"Hadi hepimiz gidelim de kız dinlensin saat akşamın on'u zorla girdik zaten hastaneye"dedi

"Haklısın, hepiniz çok sağolun zahmet ettiniz buraya kadar" diyip herkesi eve gönderince geriye Annem,babam,abim ve Karan kalınca annem göz ucuyla Karan'a bakıp babama dönüp konuşmaya başladı

Çocuklar ise  yarın geleceklerini söyleyip gitmişlerdi.

"Hadi Ahmet,Atlas eve gidiyoruz" diyince babam ve abim kaşlarını çatıp bakışlarını Karan'a çevirince Karan hiç birşey bilmiyormuş gibi gözlerini etrafta gezdiriyordu.

"Nereye gidiyoruz Gülin kızımın yanında kalacam ben"

"Ben gelmiyorum anne Kardeşimin yanında kalacam ben"

Sırayla konuştukları zaman annem kaşlarını çatıp otoriter tavrını takınıp

"Karan kalacak onun yanında kör müsünüz,Kocaman çocuğu göremiyor musunuz?" Diyince

"Ama Gülin"

"Anne niye ya"

"Aması yok Konuşsunlar çocuklar kaç gündür ayrı kaldılar itraz istemiyorum. Yürüyün gidiyoruz" diyip eşyalarını toplamaya başlayınca babam bakışlarını bana ve baş ucumda duran Karan'a çevirip

"Sizinle sonra konuşacaz çocuklar,Almina hele iyleşsin"

Diyip ayağa kalktı. Yanıma gelip alnıma ufak bir öpücük kondurup

"Seni seviyorum biricik kızım"

"Bende seni seviyorum biricik babam" dediğimde dışarı çıktı.

Abim yanıma gelip iki yanağımı da öpüp geri çekildiğinde Karan'a bakıp nispet yaparcasına gülüp tekrar bana döndü.

"Seni çok çok çok seviyorum güzelim"

"Bende seni çok çok  çok seviyorum abicim" dediğimde o da dışarı çıkınca en sona kalan annem yanıma gelip alnıma ufak bir öpücük kondurup Karan'a sarılıp "birşey olursa bizi ararsın oğlum,dikkat edin. Seviyorum sizi" diyip cevap vermemizi bile beklemeden dışarı çıkınca Karan köşede duran sandalyeyi  yatağın yanına çekip oturduğunda elimi tutup gözlerimin içine bakmaya başladı.

"İyi misin hayatım,kendini nasıl hissediyorsun,canın birşey istiyor mu,bir yerin ağrıyor mu?" Sorularını ard arda sıralayıp endişeyle bana bakmaya devam etti.