Bölüm sayısı:24
Bölüm adı: mesajlar
Uyuşan bacaklarım ve ağrıyan başıma inat göz kapaklarımı zorlukla açtığımda bana yabancı gelen odayı birkaç dakika sonra tanımıştım. Grup evindeki yatağımdaydım. Peki ben buraya nasıl gelmiştim? En son içiyorduk tamam ama biraz kaçırmaya başladıktan sonrası yoktu.
Kollarını bana sarmış bacağımda yatan Aras?
Çok fazla kımıldamadan rahatça görebileceğim bir pozisyon aldığımda dayanamayıp elimi saçlarına daldırmıştım titreyen ellerimi. Dün gece de böyle yapmıştım değil mi? Normalde yumuşacık bakımlı görünen saçları şuan bakımsız görünüyordu. Yine de insan arasında parmak gezdirme isteğinden vazgeçemiyordu. Uyuyamadığı zamanlar aynı bu şekil saçlarıyla oynadığımda rahatlıyordu.
Aniden çalmaya başlayan telefonla korkmuştum. Dalmışım bir anda çalınca tabi bir de Aras ı da uyandırmıştı.
Arayanın Metehan olduğunu görünce ekranı kilitleyip komodine geri bırakmıştım. Aras in sessiz olduğunu görünce aynı şekilde bende dik dik ona bakmaya başlamıştım.
Aras "dün," diyerek söze başladı. "Kötü bir gün geçirdim ve biraz rahatlamak istemiştim. Eğer rahatsızlık verdiysem-" derken sözünü kestim. "Rahatsız olmadım. Ama biz ayrıldık Aras artık uzak durmalıyız."
Aras "doğru sevgilin varken sana yaklaşmam doğru değil." Bu cümleyi kurmuştu ama gözümün içine bakıyordu inkar etmem için.
"Daha kaç defa inkar etmeliyim anlaman için?"
Konuşacakken tekrar çalmaya başlayan telefon bütün ambiyansı bozmuştu. Telefonu elime alınca yine Metehan in aradığını görmüştüm.
"Efendim?"
Metehan "nasılsın? Eve daha gelmemişsin?"
"Evet gelmedim de sen nerden biliyorsun?" Yerinde bir soru yöneltmiştim.
Metehan "biliyorum işte. Geleceksin dimi bugün?"
Cevap vermeme fırsat olmadan elimden alınıp kapatılmıştı telefon.
"Napıyorsun sen ya?"
Aras "onunla görüşmeni istemiyorum artık."
"Pardon?"
Aras "Doğukan bana birşeyler anlattı Hilal. Anlattıklarını duysan sen de rahatsız olursun hatta korkarsın ondan."
İstemsizce güldüm. "Saçmaladığının farkında mısın şuan?" Böyle desem de Metehan beni rahatsız etmeye başlamıştı. Onda tuhaf birşeyler seziyordum ama kötü birşey çıkmaması için dualar ediyordum. Adam koskoca doktor yani. Ne yapabilirdi ki milyonlarca göz onun üzerindeyken?
Aras "tartışmak istemiyorum. Özür dilerim gece yanına gelip rahatsız ettiğim için." Diyerek kalktı, kapıya yöneldi ve çarpıp gitti. Tekrar açılıp içeri Aslan ın girmesi de bir olmuştu.
Ben öylece duvara bakarken o geldi ve Aras ın kalktığı yere oturdu. "Noldu?"
"Hiçbir şey."
Aslan "mevzu Metehan şerefsizi dimi?" Derin bir nefes aldı. Görmesem de yumruklarını sıktığını tahmin edebiliyordum. "Bak Hilal, dün sizi Metehan bıraktığında seni burada bırakmak istemedi götürecekti kim bilir nereye. Kavga çıkacaktı tuttular." Benim ses çıkarmadığımı görünce devam etti konuşmasına. "Doğukan ile konuştuğumda ise dedikleri ile acayip tilt oldum. Bunu sana söyleyecek kişi değilim ama bir arkadaş olarak uyarıyorum senin iyiliğin için. Ondan uzak dur lütfen."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çizer Kız
Fiction généraleKarşımda duran 5 kişiyi süzdüm. Hepsi youtube, instagram, tiktok fenomenleriydi. Bir grup kurup o grup ile anlaşmalı olarak birkaç aylığına eve çıkmak istiyorlardı. Bunun insanlar tarafından sevileceğini, kitlelerinin artmasını sağlayacağını düşünüy...