Çizer Kız

22| Çınar

Bugün modum aşırı yüksek olunca önceki bölüme de oylar güzel gelince dolu dolu bölüm yazdım bekletmeden hemen atayım dedim. Bunun şerefine oylayıp yorumlarsanız mutlu olurum ♡

Ve lütfen saçma olan yanlış olan yerleri söyleyin de düzeltelim.

Bölüm sayısı:22

Bölüm adı: Çınar

Yaptığım kahvemi yavaşça sehpaya bırakarak arkama yaslandım. Dün onunla dönemediğimiz için Çınar çok ağladı ve bende onu kahvaltıya davet ettim. İyi mı yaptım kötü mü bilmiyorum ama düşünmek de istemiyorum. Söz verdim bir kere zaten. Dünkü mevzulardan sonra kafam iyice allak bullak olmuştu zaten.

Dün ne mi oldu? Arabama bindiğim gibi evime gelip üstümdekileri bile çıkarmadan kendimi yatağa atmıştım. Vücudumdaki bütün sıvı oranını ağlayarak bitirdikten sonra da uyuyakalmıştım. Bugün sabah gelen yardımcının hazırladığı tuhaf karışımı içince biraz iyi gelmişti.

Şimdi de Çınar ın gelmesini bekliyordum.

Çalan zil ile oturduğum yerden kalkıp kapıya ilerlemem bir olmuştu tabi. Çınar olduğunu düşünerek açtığımda karşılaşmayı umduğum son kişi karşımdaydı. Daha doğrusu kişiler. Simay, Özge ve Sude.

"Hoşgeldiniz." Diyerek kenara çekildim içeri girmeleri için. Onlar içeri girince kapıyı kapatıp arkalarından ilerledim. Koltuklara oturduğumuzda Özge konuştu. "Nasılsın?"

Gülümsedim. Yalandan da olsa. "İyiyim ya siz?"

Özge "iyiyiz."

Sude "şey... ziyaret etmek istedik biz." Gözü balkona takıldı. "Resim mı yapıyordun?"

"Hayır daha değil." Boğazımı temizledim. "Minik bir misafirim gelicek Çınar."

Simay "Hilal... ben dün için özür dilerim."

Gözlerine baktığımda pişmanlık kırıntılarını görmem yumuşamamı sağlasa da suratımı sabit tutmaya çalışmıştım. "Bir şartla affederim."

Simay "hemen yapayım söyle."

"Kocaman bir sarılma is-" cümlemi tamamlayamadan yerinden kalkıp sıkıca sarılmıştı Simay. "Ya ama seni yerim ki!"

"Bir daha bana sormadan birşey çevirmeye kalkarsan affetmem."

Özge "yapacağını da sanmıyorum zaten dünden beri bir oraya bir buraya gidiyor uyumadı bile." Diyince gülmüştük.

Sude "biz aslında kız kıza dışarıda takılmak ve kafa dağıtmak istiyoruz..." hepsine tek tek baktıktan sonra bana döndü. "Akşam bir bara gitsek diye düşündük sen ne dersin?"

"Aslında böyle bir geceye ihtiyacım var."

Simay "o zaman ben mekanı arayıp yer ayırtıyorum." O sırada da zil çaldı.

"Küçük misafirim galiba. Geliyorum hemen." Diyerek kapıya ilerlediğimde bütün kötü enerjim baş ağrım uçup gitmişti bile. Kapının deliğinden bakıp kapıyı açtığım gibi Çınar sıkıca bana sarıldı. Bende gülerek eğildim ve ona sarıldım. "Hoşgeldin." Dedim ve yanağını öperek ayağa geri kalktım. "Merhaba Metehan."

Metehan "şey biraz erken geldim ama acil bir vakam var gitmem gerekiyor. Sorun olmaz değil mi?"

"Yok sorun olmaz merak etme."

Metehan "çok teşekkür ederim Hilal."

"Hadi bekleme sen. Gözün arkada kalmasın Çınar bana emanet."