Çizer Kız

14| itiraf

Yine erken bölümle geldim bol bol yorum okumak istiyorum♡

Bölüm sayısı:14

Bölüm adı: itiraf

Yiğit i kokusundan tanımam mı daha ironik bir durumdu yoksa beni bir anda çekip sarılması mı? Hangisiydi bilmiyordum ama anladığım gibi kendimi çekmiştim ondan.

Yolun ortasında eski sevgilimle sarılmam pek de hoş olmayacaktı.

"Napmaya çalışıyorsun sen?" İğrenircesine baktım. "Baba dokunmayı bırak yanımdan bile geçemezsin Yiğit."

Bana yaklaşmaya çalıştı. "Seni özledim."

Bir elimi havaya kaldırarak durdurdum. "Git." Diyerek adım attığımda kolumdan tutarak durdurdu.

Yiğit "konuşacağız Hilal."

"O pis ağzına alma adımı."

"Bu ağız senin dudaklarını da gördü hayatım. Şimdi daha fazlasını istiyorum." Elini yanağıma sürdü. "Çok güzelsin biliyorsun değil mı?" Baş parmağı dudaklarımda gezindi. "Seni istiyorum."

Kendime gelip tekrar ittim onu.

"Sakın bir daha dokunmaya kalkma bana."

Yiğit kafasını sağa sola salladı ve aramızdaki ufak mesafeyi kapattı. "Yapamam. Bedenim alev alev yanıyor." Çenemden sıkıca tuttuğunda gözlerimi irileştirmiştim. Vücudunu bana yaslayıp hareket etmemi engellemişti.

Yanımdaki hareketlilikle o tarafa dönünce Aras ile karşılaşmıştım. Çok sinirli görünüyordu. "Ne oluyor burada? Kızı kendi isteğinle bırakacak mısın yoksa seni buraya gömeyim mı?"

"Yiğit git." Beni bıraktığında kendimi geri çektim.

Yiğit "konuşacağız." Diyince Aras girdi araya. "Siktir git."

Yiğit Aras in üzerine yürüdü. "Gitmezsem nolur?"

Ara sokaktaydık ve kimseler yoktu bu tarafta.

Aras ın koluna dokundum. "Gidelim lütfen."

Yiğit in "yanındaki sevgilime güveniyorsun herhalde." Demesiyle güldü ve kafayı gömdü ona.

Donup kalmıştım yine. Üstüme beton dökmüşlerdi sanki. Kendimde onları ayırmaya çalışmak için bile güç bulamamıştım. Bedenim zangır zangır titriyordu.

Bir beden tarafından çekildim. Ayrılmak için hamle yaptığımda beni tutan "şşhh benim." Diye fısıldayınca kendimi ona bırakmıştım. Onları görmemem için kafama sarılmıştı Burak. Kulaklarımı kapattı.

Bir süre sonra gözyaşlarım da durmuştu. "Oturalım mı biraz?" Dedi ellerini çekip.

Kafamı salladım. Ondan ayrılınca üşümüştüm bir anda. Sonra gözlerim Aras ı buldu. Yiğit i yanında görmesem de düşünmek istemiyordum onu. Gözlerimden yaşlar almaya devam ederken o da gözlerini bana dikmişti. Daha fazla bakmak istemediğim için kafamı çevirip Burak a döndüm. Mina koluma girerek banka oturmama yardım etmişti. "İyi misin?" Diye sordu.

Kafamı salladım. İyi olmaktan binlerce metre uzaktaydım. Az önce tacize uğramıştım ve Aras onu öldüresiye dövmüştü. O çocuk bu kadar şerefsiz değildi! Onunla yedi ayımı nasıl geçirmiştim ben?

Aras "Hilal..."

Ona bir bakış atınca susmuştu.

Burak "ne oldu burada?"