KARANLIĞIN KRALİÇESİ:İKİ HAYAT

4.BÖLÜM - DEĞİŞİM

Hızlıca yüzümü yıkayıp daha iyi olduğuma karar verince sınıfa doğru gitmeye başladım.

Aklım hala az önce yaşananların etkisindeydi. İki yıldır aynı şeyleri yaşamaya alışmıştım. Göz önünde olmamaya, Laren'in beni oyuncağıymış gibi görüp canının istediğini yapmaya...

Evet bunlara katlanıyordum çünkü eğer tepki verirsem onunla rekabet ettiğimi daha da kötüsü onun yerine geçmeye çalışacağımı zannedip, zaten sevmediğim bu okulu bana iyice dar ederdi. Bununla başa çıkabilirdim. Ona karşı gelip herkesi kendi tarafıma çekebilirdim ve bunu o kadar kolaylıkla yapardım ki hiç kimse bir şey anlayamazdı.

Ama sorun bu değildi. Ben böyle bir hayat istemiyordum. Benden korkup çekindikleri için ya da para, popülerlik gibi sebeplerden yanımda olan insanları istemiyordum. Gerçekten saf temiz bir sevgi, dostluk istiyordum.

Yine düşüncelere dalıp gitmişken Adelyta'nın bana seslendiğini duydum:

- Trixy!

Sanırım daha önce de seslenmiş olacak ki en sonunda sinirli bir şekilde bağırmıştı. Ne oldu der gibi arkama döndüğümde:

- Kızım iki saattir sana sesleniyorum niye cevap vermiyorsun?

dedi.

- Duymamışım canım, bir şey mi oldu?

- Herkes bahçede olanları konuşuyor, seni merak ettim.

- İyiyim ben, biliyorsun her zaman ki şeyler.

- Laren'i diyorsan evet her zaman ki Laren işte ama o çocuk?

- Ne olmuş ona? Yeni geldiği için bilmiyordu ve yardım etti, abartma lütfen.

- Eh sen öyle diyorsan öyledir ama çocuğun da maşallahı var şimdi. Sana da bir bakışı vardı, üfff!

- Adelyta!

- Aman tamam bir şey demedik, hemen sinirlenme. Sen kendinin farkında değilsin ya da olmak istemiyorsun. Kızım git bir aynaya bak yaa. Son iki yılda ne kadar değiştiğinin farkına var artık.

Ah! Bir de bu konu var tabi. Son iki yılda ne kadar değiştiğim.

Ben bunun farkındaydım tabi ki ama başkalarının fark etmemesi için kendimi gizlemeye o kadar çok alışmıştım ki zamanla bende unutmaya başlamıştım.

Boyumun uzamasıyla vücudum şekil almış, saçlarım omuzlarımdan dökülecek kadar uzayıp kumrallıkları iyice ortaya çıkmış, yüzüm zayıflayarak elmacık kemiklerimi ve dudağımın hemen kenarındaki gamzemi daha da belirgin hale getirmişti.

Evet son iki yıl da çok değişmiştim, güzelleşmiştim ama bir de Laren'in bunun üzerine gelmesini istemediğim için kendimi olduğumdan daha basit hale getiriyordum. İçimde bir tarafım bunu onaylarken, gölgelerin arasındaki tarafım ortaya çıkmak istiyordu.

Derse daha fazla geç kalmamak adına konuşmayı bitirmeye karar verdim.

- Ee ne olmuş yeni değiştiysem. Ben yine aynı benim sonuçta. Hadi artık derse girelim.

Adelyta sanki düşüncelerimi duymuş gibi ama üzerime gelmek istemediğini belli eder şekilde burnundan bir nefes vererek yürümeye başladı.

Sınıfa girdiğimizde tam sırama doğru gidecekken gördüğümle şeyle olduğum yerde kalakaldım.