My Prof is my Lover

Chapter 32

"Goodmorning!" Agad na bungad ni Sean sa amin, ka aga aga, bumibisita na.

"Daddy!" Sabay na tumakbo si Shainah at Aiden sakanya, at niyakap siya.

Sa totoo lang ngayon ko lang nakita si Shainah na umakto ng ganon, madaldal, ngumingiti na din siya kahit papaano, kapag andito ang Daddy niya, hindi siya nagbabasa or busy.

Medyo nakaramdam ako ng inggit, may favoritism ata dito eh.

Kaya napairap ako, ako yung nagluwal at nagdala ng syam na buwan, ang bigat pa kasi kambal, napasimangot tuloy ako.

"Oh bakit nakasimangot ang Mommy?" Tanong ni Sean kaya napatingin ako sakanila.

"Wala." Inis kung sabi.

Agad naman lumapit si Aiden saakin at kumandong.

"Bakit ka nakasimagot, Mommy?" Inosenteng tanong nito.

"Wala baby, maghanda na kayo, ihahatid ko na kayo sa school."

"Po? But its Saturday po Mommy, may tutor po ba kami?" Tanong nito, naalala ko Sabado nga pala ngayon. Kaya pala ang aga nitong dumalaw sa amin.

Napabuntong hininga nalang ako, lumapit naman si Shainah sa akin, at hinawakan ang kamay ko.

"Mommy, are you okay?" She asked.

"Do you love me, baby?" I asked.

"Of course Mommy, i really love you!"

"Then bakit iba ka umasta sa harap ng Daddy mo at sa harap ko?" Malungkot na tanong ko, immature na kung immature, pero nagseselos ako.

My God Avery! Its your Daughter and your...

Boyfriend?

"What do you mean po?"

"Malamig ka makitungo saamin nong wala pa ang Daddy niyo, pero nong andito na ang Daddy mo, palagi na kitang nakikitang nakangiti, at nakikita ko ang saya sa mata mo. This is the first time i saw you with thay emotion." Naiiyak kung sabi.

"Mommy, don't say that, i was just so sad and feel incomplete, but im so lucky that you're my mother and father for 8 years, for being a strong woman, you're my inspiration Mom." Malambing nitong sabi.

"Nagseselos pala." Agad na sabad ni Sean.

"Tse! Mangaagaw ng anak!" Inis na sabi ko sakanya.

"Hey, don't say that! I gave my sperm to you, so hindi ako nangaagaw." Nakangiti nitong sabi. Nangaasar pa ata ang gago.

"Shut up! Ikaw ba ang nagdala sa siyang na buwan, huh? Ikaw ba nagluwal? Ansakit kaya non, isipin mo yun dalawang buhay ang nilabas ko. Muntik na ako matanggalan ng hininga non!"

"Fine, sorry..." Malungkot nitong sabi.

"Oh anong nangyare sayo, bakit ka nalungkot?" Tanong ko.

"Wala, paano kaya kung andon sa panahong nanganak ka?" Tanong nito. Kitang kita ko ang lungkot sa mukha niya. "Sorry kung iniwan kita nong mga panahong kailangan mo 'ko, natakot lang ako.."

"Its okay Sean, naiintindihan ko, pero totoong nagalit ako sayo, nakakainis ka. Dapat pinaintindi mo saakin, pero past is past, kalimutan na natin yun."

"Hindi mo alam kung gaano kita kamahal Ave." Bulong niya.

"Its so cringe Mom, Dad." Sabay irap ni Shainah.

"That's we called Love!" Masayang sabi naman ni Aiden.

"Then parang ayoko nalang mainlove kung ganyan ka corney at cringe. Mom, Dad! Let's watch movie!" Pang aaya ni Shainah.