ADA'YA ESARET

1🏝️🌊

Instagram: adayaesaret

Merhabalar❤️

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 😊

Keyifli okumalar dilerim😘

Bölüm Şarkısı: Berkay- İZMİRLİ

🏝️🌊1.BÖLÜM🏝️🌊

"Güle güle efendim. Yine bekleriz."

Otelden ayrılan genç çifti uğurlamak yine bana düşerken gözlerimi devirmemek için kendimi fazlasıyla zor tutuyordum. Dedemin, uğurlama merasiminden zerre haz etmediğimi bildiği halde her defasında bu görevi bana vermesine katlanamıyordum. Onu seviyordum evet ama ihtiyar, bazı zamanlar canımı fazlasıyla sıkıyordu.

"Kaç kere söylüyorum şu adama, bana şu görevi verme diye ama beni hiç taktığı yok! Geçen kovduğum müşterilere rağmen hâlâ aynı terane! Keçileri kaçırmama az kaldı benden söylemesi," dedim resepsiyonda gün boyu oturan Ali'ye doğru.

O ise söylediklerimi umursamadan sessiz ol demek için işaret parmağını dudağına bastırdı.

"Bu söylediklerini Akif Bey duyarsa ne olur, hiç düşünmez misin kızım sen?"

"O benim düşündüklerimi önemsiyor mu ki, ben onun ne diyeceğini umursayayım," diyerek tek kaşımı kaldırdığımda onaylamazca başını iki yana salladı.

"Bir gün gerçekten yakala- Heeeh, buyur işte," derken gözü arkamda bir yere takıldı. Dedemin şu an orada olduğuna kalıbımı basabilirdim.

"Torunum," dedi gittikçe yaklaşan gür sesiyle. Bu ses tonunu kesinlikle beğenmemiştim!

"Efendim dedeciğim?" Biraz önce Ali'yle konuşurken esip gürleyen ben değilmişim gibi bir ses çıkmıştı dudaklarımdan. Cesaretim yalnızca dedemin gözleriyle karşılaşana kadardı işte.

"Sen benim hakkımda mı homurdanıyordun yoksa ben artık iyice yaşlandım da duyma kaybı mı çekiyorum?" Havalanan tek kaşı geriye doğru bir adım atmama neden olurken sonuna kadar inkâr etmenin en hayırlısı olacağına karar verdim. Belki biraz da yağ çekmek sıyrılmam için yeterliydi.

"Aaa! Aşk olsun ama dede! Sen hepimizi mezara koyarsın, yaşlanmak da ne demekmiş öyle?"

Söylediklerimle keyfi yerine gelirken az önceki konuşmayı unutmuş olduğuna emindim. Genç olduğuna dair bir şeyler söyleyince anında keyifleniyor, zevkten dört köşe oluyordu. Bu yaşlı insanların kalbini çalmak neden bu kadar kolaydı?

"Öyle tabi. Sizin gibi yirmi taneyi cebimden çıkarırım ben be," diye söylenmeye başladığında, arkası kesilmeyecek bir söylevin geldiğini anlayarak hemen oradan kaçmanın yolunu aradım.

"Iııı... Dedeciğim benim bir çamaşırhaneye uğramam gerekiyor. Sen Ali'ye anlatırsın o muhteşem gençlik hikayelerini," deyip topu Ali'ye atarak anında dedemlerin yanından uzaklaştım.

Tabi ki çamaşırhanede bir işim yoktu. Hatta çok çok önemli bir durum olmadığı sürece uğramazdım bile ama dedemin nasihatlerini ya da kendi gençlik günlerine duyduğu özlemi dinlemek için hiç havamda değildim.

Otelin arka bahçesinden kumsala çıkan yola döndüğümde yüzüme vuran güneş, pek de hoşuma gitmedi. Sanki bugün hava daha bir sıcaktı ya da tamamen bana öyle geliyordu, emin değildim fakat kumsala bugün inmeme kararını çoktan vermiştim bile.