Arkadaştan Fazlası | SasuNaru |

《10》

*Naruto'nun Anlatınıyla*

Sabah olmuştu. Uyandığımda kendimi Sasuke'nin dibinde buldum. Tanrım beni işaretlemiştii. Hala inanamıyorum.

"Sasuke uyanık mısın?"

"Mhm Naruto?"

"Günaydınn bana kahvaltımı getirir misin?"

"Tamam bekle bir 5 dakika daha uyuyayım"

"Hele 5 dakika sonra uyanma va-" cümlemi bitirmeden Sasuke uyumuştu. Bende bıraktım bu kadar uykusu varsa uyusun"

"Acaba şimdi yürüyebilir miyim? Denemekten zarar gelmez"

Ayağa kalktığımda bacaklarım titriyor, belim ağrıyordu. Zaten sırtımda sızlamaktan başka şey yapmıyordu. Ama neyse ne ayaktaydım sonuçta da biri sayesinde ayaklarım yerden kesilmişti.

"Günaydın"

"G-Günaydın"

"Neden ayaktaydın sırtın, bacakların ağrımıyor mu?"

"Ağrıyor da seni uyandırmak istemedim"

"Önemli değil benim için evrendeki en önemli şey sensin"

"Benim için de sensin bu yüzden eziyet vermek istemiyorum"

"Sen? Bana? Eziyet? Ben kendimi daha çok yoruyorumdur. Hem inince biraz spor yapıyorum hem de sen 35 kilosun yani hafifçeciksin"

"Öyle mi diyorsun?"

"Öyle diyorum ve sen böyle benim kucağımda olunca her an öpmek istiyorum"

"Tabi canım ben de izin vericem"

"İzin almama gerek yok çünkü evlenince sen ve bedenin bana ait olucaksınız"

"Ama şuanlık sana ait değil"

"Aslında bir bakıma bana ait çünkü işaretlediğim için hiçbir alfa yanına gelemiycek, başkasına gidemiyceksin"

"Şerefsiz"

"Teşekkürler karıcım"

"Hay yine mı başladık"

"Bitirmedik ki" diye fısıldayıp pç gibi gülümsemişti.

"Uyandıysan, ayaktaysan beni bırakıp kahvaltımı alabilirsin"

"Imm sen de geliyorsun"

"NEE BEN BÖYLE GELEMEM"

"Niye utanıyor musun?"

"E-Evet"

"Benimle sevgili olmaktan mı?"
Bu cümleyi üzüntülü bir şekilde söyleyince kalbim sızladı..

"Tabi ki değil seninle olmaktan utansaydım, kendimi sana vermezdim"

Bunları duyunca gözleri parlamıştı. Gözleri cidden mükemmel görünüyordu.

"Neyse sen yat burada ben hem ilaç alayım hemde kahvaltını getireyim"

"Peki teşekkürler"

"Önemli değil sevgilim"

Sasuke kahvaltımı getirmişti. Hepsini bitirince tıka basa doymuştum.

"Bu kadar acıktığını bilseydim 5 dakika daha demeden giderdim"

"Önemli değil yedim işte"

"Bu arada miden nasıl?"

"Fazla bulanmadı düne nazaran"

"Sevindim. Naruto buraya gelir misin?"

"Geliyim. Ne oldu?"

Dudaklarımız buluştuğunda şaşırmamıştım. Gözlerimi kapatıp o ana kendimi bıraktım. Sanki onu 1-2 kere öpmüş gibi hissediyordum. Garipti çünkü 1-2 bin kere öpmüştür beni. Dudaklarımız ayrıldında gözlerime bakıp konuşmaya başladı.