Arkadaştan Fazlası | SasuNaru |

《27》

Uzun zamandır bölüm atmıyordum. Hadi Bismillah

-Naruto-

Şu anda eve doğru gidiyoruz. Üstümüzü değiştirip lunaparka gidicez. Çocuklar o kadar heyecanlı ki size anlatamam. Hele Sarada ve Menma.. Çocuklar birazdan koştururken uçmaya başlayacaklar. O kadar yani. Eren, ben ve Sasuke de arkalarından muhabbet ede ede gidiyoruz.

^Çok üşendim. Lunapark'ın girişinde^

"Çocuklar burada gece pazarı da varmış. Gezmek ister misiniz?"

"Olurr ama önce lunapark"

"Peki"

Çocukların elinden tutup lunaparka girdik. Menma direk çarpışan arabalara binmek istedi. Tabi biz de direk çarpışan arabalara bindik. Menma önüne gelen herkese çarpıyordu. Geri gidiyor, Eren'e çarpıyor. Öne gidiyor, Sarada'ya çarpıyor. Biz de kenardan gelip üçünü araya sıkıştırıyoruz. İşte Çarpışan araba maceramız böyle geçti.

Sarada ise Hız trenine binmek istediğini söyledi. Sarada hız seven bir çocuk. Arabadayken bile 'Daha hızlı baabaa! Adamlar önümüze gecti' diyip Sasuke'ye gaz verirdi. Sasuke de Sarada sayesinde gaza gelip hızlanırdı.

(Fesat anlamayın sakın. Sakın)

"Bakalım içimizden biri kusacak mı?"

"Menma öyle şeyler söyleme"

"Haha ben sonuna kadar bağırıcam. Çok eğlenceliymiş"

"Kızım bağırma annenin başı ağ-"

"Sarada, en önlerden yer alıp bağırıyoruz tamam mı?"

"Naruto?"

"Başın için şimdiden özür dilerim aşkım. Eve gidince ovarım"

"Peki o zaman. Siz bağırırsınız da biz eksik mi kalalım?"

"Babam bee"

"Ben bağırmasam?"

"Olmaz"

"Şaka yapıyorumm hadi gidip bağıralım!"

"Tanrım.. Sanırım mutluluktan ağlayacağım"

Ailecek manyak olmak çok harika bir şey. Net Sasuke de benimle kala kala manyamıştır. Annem ve babam bizim gibi değildi. Sanırım.

(Sasuke'nin ailesinden bahsediyor. Annem demek ne kadar yakıştı çocuğuma  ◕◡◕)

(Bu arada özür dileyerek bölmek istiyorum. İstemiyorsanız okumadan geçebilirsiniz. Sizde böyle hissediyor musunuz bilmiyorum ama yine de tek ben hissediyormuşum gibi söyleyeceğim eheh. Bir sürü arkadaşınız, yakın arkadaşınız, sırdaşınız vardır ama derdinizi anlatabileceğiniz biri yoktur. Sürekli düsünürsünüz buna yazsam ne der? Buna yazsam rahatsız olur mu? Direk derdinizi anlatabileceğiniz biri yoktur ama herkesin derdini siz dinleyebilirsiniz, size güvenirler. Böyle hissediyor musunuz? Hissediyorsanız hepsini bana anlatabilirsiniz. Dert dinlemeye bayılırım.  Neyse çok boş yaptım. Devam edelim eheh)

Hız trenine binip kemerlerimizi bağladık. En arkada Sasuke oturuyordu. En önde Sarada ve ben, ortada da Eren ve Menma. Biraz geçtikten sonra bir yokuşa denk geldik. Aşağıya inerken giderek hızlandık. Sarada elimi tutup bağırmaya başladı. Biz de işaret almış gibi bağırmaya başladık. O kadar eğlenceliydi ki size anlatamam.

(Tek ihtiyacım olan şu anda yazmakta olduğum aile. Ailemi seviyorum ama ne bileyim böyle bir aile de mükemmel olurdu. Yine de Allah bana böyle aile verdiği için çok mutluyum)