《29》 Final

297 19 28
                                    

^1 Ay Sonra^

-Naruto-

Hangi aklımla Sasuke'ye boşal gitsin demistim acaba? İki haftadır bunu düşünüyorum. Evet. Tekrar hamileyim.

Hatta hamile olduğumu öğrenince çocuklar direkt önüme geçti. 'Baba. Bizim annemiz. Dokunma' dediler. O kadar güldüm ki o an size anlatamam. Güldüğüm için de bana kızıp 'Kardeşimiz zarar görecek!' diye bağırdılar. Bunlar ne zaman bu kadar büyüdü ya..

Hamile iken ne yaptığımı biliyorsunuzdur. Üzücü şeyler izliyorum. Bu sefer izlemek istemiyorum çünkü neden olmasın? Şu anda Sarada, Miya ile bahçede yüzüyor. Eren ve Menma ise akademide. Sasuke de zaten işte. Ben de Miya'nın yavruları ile film izliyorum.

(Yazarınız tam bir mal. Hem kedinin adı, hem de Sarada'nın arkadaşının adı Miya IDNWIDNAKDNSKD. İsim kıtlığında kaldım herhalde)

Çok sıkıldım. Sasuke ne zaman gelicek acaba? Menma ve Sasuke kavga etmeyince ortam çok garip oluyor. Eren, Sarada'yı havuza atmayınca falan.

"Anne!"

"Efendim Sarada?"

"Abimler ne zaman gelicek?"

"Bir saate gelirler herhalde"

"Peki ya babam?"

"O akşam üstü gelir"

"Anladım. Biz Miya ile çatıya çıkıp kitap okumak istiyoruz. Olur mu?"

"Çok iyi olur. Ben de iki dakika kestiricem"

"Tamam anne iyi uykular"

"Sağ ol miniğim"

Yanımda olan kumandayı alıp sesi kıstım. Yastığımı düzeltip yattım. Elimle karnımı ovaladım ve gözlerimi kapattım.

^2 Saat Sonra^

-Sasuke-

Çizimleri bitirip müdüre götürdüm. Sonunda eve gidebilicektim. Odamın kapısını kilitleyip aşağı inecekken bir asistana çarptım.

"Afedersin. İyi misin?"

"E-Evet iyiyim Sasuke-kun. Teşekkürler"

"O dosyalarda benim için bir şey var mı?"

"Sanırım yok Sasuke-kun. Haku Bey ve Karin-san için var"

"Peki. İyi akşamlar"

Arabaya binip çantamı sağ koltuğa attım. Dalgınlığım yüzünden kafamı direksiyona vurdum. Kafamı vurmamla çıkan korna sesi sayesinde irkilerek doğruldum. Başımı ovduktan sonra hazırdım, gidebilirim! Arabayı çalıştırıp yola çıktım. Tam evin sokağına girecekken Menma aradı. Alınacak şeyler olduğunu söyledi. Bende kapının önüne gidip tekrar aradım.

"Aldın mı? Gerçi daha yeni aramıştım"

"Kapının önündeyim hadi beraber gidelim hem istediklerinizi de alırız"

"Annem uyuyor ama"

"Uyusun dinlensin gelin siz"

"Pekii"

Arabayı park edip beklemeye başladım. Geldiler ve markete doğru yürüdük. Lazım malzemeleri, çocukların istediklerini ve Naruto'nun aşereceğini düşündüklerimizi aldık ve dönüyoruz. Şu an tek istediğim eve gidip Naruto'ya koala gibi yapısmak. Onu çok özledim.

-Naruto-

Uyandığımda evde kimse yoktu. Su almak için kalktığımda mutfağın halini gördüm. O nasıl bir haldi öyle? Ağzım sulanmaya başlamıştı bile. Bir mutfağa bir karnıma bakarak kendimle çelişkiye girdim. Sanırım karnımı seçicektim. Yemek yüzünden şişmanlamak istemiyorum belki karnımdaki bebeğe zarar verir? Gerek yok. İçimden yeme düşüncesini silip daha doğrusu silmeye çalışıp koltuğa geri gittim. Ah tanrım su içecektim. Kalkmaya çalışırken kapının çaldığını duydum. Su içmeye gitmek icin üşenecek olsam da kapıya bakmak için illa ki kalkacaktım. Kalkıp kapıya yöneldim. Bir elimle karnımı tutup diğer elimle kapıya baktım.

Arkadaştan Fazlası | SasuNaru |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin