Chapter 8

81.1K 3.2K 4.2K
                                    

Zajei's POV

"Ate Zajei, you know Doc. Zeah po?"

Napatigil ako sa pagrereview ng magsalita si Shan na nasa tabi ko lang. Ako kasi ang bantay niya dahil naliligo si Ma'am sa banyo.

"Why baby?"

"Kasi po kanina when she checked my vital signs, I saw her looking at you while you're sleeping in the couch. Siya rin po yung naglagay ng pillow for you." Sagot nito habang hawak ang baba niya at mariing nakatitig sa akin.

Ibinaba ko na muna ang reviewer na hawak ko bago tumabi ng upo sakaniya sa kama at sumandal sa may headboard.

"Si Doc. Zeah, she is my mother." Sagot ko na ikinatingin nito sa akin na parang gulat na gulat.

I chuckled at her reaction and pinch her cheeks. Ghad, ang dali talaga para sakaniya na patawanin ako.

She's just cute naturally.

"Kaya po pala sabi niya kanina she miss you so much po. Hindi niyo po ba nakakasama sina Doc kaya miss ka po niya?"

I sighed before brushing her hair using my fingers at isinandal siya sa akin. Hindi ko alam kung dapat ba niyang malaman ang tungkol sa pamilya ko o hindi na.

"Baby, I am living in my unit right? Hindi ko nakakasama lagi sina Doc." Mahinang sagot ko sakaniya.

Dito kasi ako natulog sa hospital kasama nila ni Ma'am. Bali sila ang nasa bed dahil ayaw paalisin ni Shan si Ma'am sa tabi niya tapos ako ay nasa couch.

"Sabi po ni Doctora sa'kin dati when we were having our check ups, she have three children po. Two princess and one prince. She also told me po that her first princess is not on her kingdom anymore because she decided to build her own. Kayo po ba 'yon?"

I slowly nodded at her statement, I can not find my tounge to speak. Hindi ko alam na ikinekwento niya pa rin ako sa mga pasyente niya gaya nang ginagawa niya dati.

But now, her story is about a princess who left her kingdom. It wasn't like before that it is about a princess who live happily in a kingdom with the king and queen.

That princess she was talking about is gone. It faded as they abandoned the castle and left the little princess alone with the servants and pure luxury.

I smiled sadly.

How I wish, I was enough to make them stay. Kung naging sapat lang sana ako sakanila, edi siguro buo pa kami ngayon. Hindi sana sila naghanap ng iba.

"How was your kingdom po, Ate? Maganda po ba? Can I go where your kingdom is?" She excitedly asked habang hawak hawak ang magkabila kong kamay.

"My kingdom? It is dull and colorless, baby. It isn't beautiful either because I am the only one who's living in it right now." Sagot ko saka siya nginitian pero mas lumawak lang ang ngiti niya kasabay ng paghawak niya sa magkabilang pisnge ko.

"My Mommy is the best architect! She can make your kingdom the most beautiful and lively po, Ate." Proud na sambit nito na ikinangiti ko lang.

Jusko, kapag si Ma'am ang gumawa ng palasyo ko ay siguradong magugunaw ang mundo. Baka kasi mafall sa'kin si Ma'am habang ginagawa niya ang bahay ko tapos iwan niya asawa niya kasi mas worth it ako makasama kaya 'wag nalang.

I don't want to break a marriage.

Kapag kasi sinira mo ang isang kasal, para ka na ring nanira ng pamilya. Most importantly, para mo na ring pinatay yung anak nila. Children is the real victim of broken marriage and broken family. They are the one who suffered and still suffering from the pain.

I've Been ExecutedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon