I've Been Executed

Epilogue

Zajei POV

Tagaktak ang pawis na umupo ako sa may tabi ng railings ng aming hagdan habang habol ang hininga.

Para akong nakipag-marathon kay kamatayan sa lagay kong 'to.

"Montero, come back here!!!"

Oh my ghad, Lord!

Manifesting, makaanak na si Mommy Sav para mawala na ang demonyong sumasanib sakan'ya.

I keep on digging my nails to my palm at hindi ko na naisipan pang tumakbo paalis para taguan s'ya dahil baka divorce paper ang abutan ko kapag nagtagpo kaming dalawa.

"Zajei Loure!!!"

"I'm here, luv." Mahinang usal ko while palming my face dahil pagod na pagod na ako kakatakbo.

Well, who wouldn't be? Ikaw ba naman ang hindi kumaripas ng takbo kapag nakita mong may hawak na sniper rifle ang asawa mo.

This is hell in heaven.

Parang nai-imagine ko s'ya na may sungay tapos buntot na may hawak na baril pero hubo't hubad.

Smoothie baby.

"Hey." Someone wiped my sweat at my forehead with warm palm. I looked up only to see her staring at me. Malambot na ang ekspresyon sa mga mata nito ng tingnan ko s'ya. "I'm sorry for what I've acted. It's just that, I am insecure to that girl." I smiled at her give her a peck.

I remove some strand of her hair on her face as I stood up and offered her my hand. Agad n'ya naman itong tinanggap kaya iginiya ko na s'ya papunta sa living room at hinila paupo sa kandungan ko.

I gently rubbed her back and kiss her forehead. "She's not on your level."

"She's your type."

"But she's not my wife. You are."

We're just staring at each other eyes for a minute bago ito umiwas ng tingin at sumubsob sa aking leeg. Bahagya pa akong napaigtad ng tumama ang labi n'ya roon kasabay ng mahinang pagkagat n'ya.

I chuckled.

Kinikilig lang yan, eh.

"Luv," I called using our endearment.

She just hummed as an answer bago yumakap sa akin.

"I love you."

"Mamamatay kana ba kaya nag-a-i love you ka nalang bigla o may ginawa kang kasalanan?" Kumunot ang aking noo sa naging tanong n'ya sa akin.

Akmang magsasalita na ako ng bigla naman itong tumingin sa akin at bumungisngis. She also peck my lips before smiling. "Just kidding, luv. I love you, too."

Sus!

May marupok na tao pero sigurado ako na hindi 'yon ako.

Alam n'yo, hindi ko na talaga alam kung normal pa ba 'tong nangyayari sa asawa ko. She's currently three months pregnant with our second child dahil first talaga namin si Shan. Pero, jusko naman, nasa first trimester palang s'ya pero feeling ko ay matatapos ang buhay ko ano mang oras.

Her hormones are not just a hormones. It is a fvcking bipolar syndrome which is exclusively for her.

Minsan nga gusto ko nalang maiyak dahil hindi ko na alam ang gagawin lalo na kapag hindi ko maibigay yung gusto n'ya pero naiisip ko, wala na akong panahong magbreakdown dahil baka ako ang itumba ni Sav.

But kidding aside, she's carrying our baby. Responsibilidad ko na alagaan sila dahil kung hindi, baka dalawin ako ng mga magulang n'ya na hindi ko hinihiling.