Chapter 43

113K 3K 15.5K
                                    

Zajei's POV

"Zajei, andito kana pala."

I almost rolled my eyes when I heard my mother's statement.

Malamang andito na ako. Ano bang akala nila sa nakikita nila ngayon? Hologram na kasing ganda ko?

"Where's my siblings?" Deretsahang tanong ko after stepping back when she tried to kiss my cheek.

Mabilis lang na nagmano ako sakan'ya na ginawa rin ni Shan. I mentally smile upon seeing the kid's gesture. Halatang may good manners ang batang 'to.

"Uh, they are--"

As if on cue, squels and giggles covered the large humble abode of ours. The sounds are coming from the second floor kaya wala sa sariling napalingon ako roon.

My eyebrows flickered when I saw my older brother, Tyrant, walking down the stair with my other two younger sibling at his sides.

What is he doing here?

Nang makababa sila ay agad namang lumabas mula sa kusina sina Tito Andrew, Tita Vien at si Daddy na seryosong nag-uusap. Bahagya silang natigilan when they saw me in front of my mother while holding Shan's hand.

"Good to see you here, Zj." Bati ni Tita Vien, yung asawa ni Daddy, na tinanguan ko lang.

Gaya nang ginawa namin kanina ni Shan, nagmano kami sakanila. I saw how their eyes glinted with adoration when they saw how cute Shan is.

"Oh my! You're so adorable." Papuri ni Azlen saka lumuhod sa tapat ni Shan matapos ako nitong yakapin. Maging si Azreel ay nakipagkulitan sa bata habang si Tyrant naman ay tumango lamang sa akin.

The hell I care to him.

Ewan ko ba. Wala naman akong ginagawa sakan'ya pero ang hilig n'yang mang-inis. Take note, when he says something worse, he's really getting into my nerves.

We're sibling but we just hate the company of each other.

Sa tingin ko nga ay hindi namin kayang mag-sama sa iisang lugar na kami lang dalawa dahil baka kung anong mangyari. Dahil for sure, uuwi s'yang may bangas dahil sa akin. I admit, kahit na lagi kaming nag-aaway ay never naman s'yang lumaban pabalik sa'kin physically. Magaling lang talaga s'ya sa salita pero hindi n'ya ako kayang pagbuhatan ng kamay.

"Where's your girlfriend?" Nakuha ni Tito Andrew ang atensyon ko nang magsalita ito.

"Manila po. Working."

I am really wondering why they are all here. Kung magb-bonding lang naman sila sana naman hindi na nila ako tinawagan pa. Ang akala ko pa naman ay mahalaga ang pag-uusapan at urgent dahil madaling araw talaga sila nag-text sa'kin, saying that I should be here and bring my girlfriend. But instead, I brought my girlfriend's daughter.

Hindi kasi pwedeng umabsent si Ma'am. Madaming due 'yon na hinahabol kaya as for now, kami nalang muna ni Shan ang mag-eenjoy dito at iinggitin s'ya.

"Azreel, stop tickling her. She has an asthma." Saway ni Mommy sa lalakeng anak n'ya kaya agad itong tumigil.

The side of my lips rose up a li'l bit.

I almost forgot na Shan is one of her patient kaya alam n'ya ang kalagayan noong bata.

How thoughtful.

What a good mother.

"Zajei, I-i just want to apologize for our last encounter." My eyebrows unintentionally raised pero agad ko ring ibinaba.

I don't wanna be rude. Well at least for now. I don't know. I just don't feel to be like that because our last encounter really have a big impact on me.

I've Been ExecutedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon