Page 4

590 87 67
                                    

Sakura, korkudan titreyen bacaklarının sınırlarını zorlayarak tüm gücüyle koşuyordu. Karanlıkta birkaç kez takılıp yüz üstü yere yapıştıysa da hemen kalkıp yola devam etmişti. Dizinin her tarafı soyulup kanamıştı, aynı şekilde elleri de öyle. Görüşü bulanıklaşmaya başlayınca elinin tersiyle yaşlarını sildi.

Kilerin önüne geldiğinde kapıların kapalı olduğunu gördü, anlaşılan yaşlı kadın artık orada değildi.

"Naruto!"

Ellerini ağzının kenarında tutup seslenmeye başladı. Birkaç kez bağırdıktan sonra yere çöküp kara kara ne yapacağını düşünmeye koyuldu. Gardiyan çoktan peşine takılmış olmalıydı ve birazdan onu yakalardı.

Kilerin içinden bir gürültü geldiğinde korkuyla yerinde sıçradı. "Naruto?" Ayağa kalkıp kapıya biraz daha yaklaştı, "Naruto!"

"Sakura?" Nihayet içeriden arkadaşının sesi gelmişti, "Sen misin?"

Kızın gözleri, karanlık gecede ışıl ışıl parladı, "Aman tanrım, Naruto! Buradasın! Nerelerdeydin, seni çok merak ettik!"

Kilerin kapısının üst bölmesinde küçük bir havalandırma deliği vardı. Naruto deliğin kapağını ittirdi, "Hadi, tırman şuraya! İçeri gel de seni görmesinler!"

Sakura çevresine bakınıp üstüne basabileceği bir şey aradı. En sonunda büyük bir taşı ittirerek üstüne çıkmıştı. Naruto'yu bulmanın heyecanıyla dizlerindeki yaraları unutmuştu bile.

"Burada ne yapıyorsun?" diye sordu küçük bedenini içeri sokmaya uğraşırken.

"Ssh, sessiz!"

Naruto, kız atladığında onu tutabilmek için hemen altında kollarını açmış bekliyordu. Sakura nihayet içeri atladığı zaman Naruto'nun onu tutacağını sanıyordu ama bunun yerine çocuğun üstüne düşmüştü.

"Of, belimi kırdın!"

Sakura çocuğun üstünden hızla kalktı, "Özür dilerim!" Ardından Naruto da kalktı ve üzerini silkeledi, "Şu çuvalı hücreye götürmek istemiştim."

"Ne!?" Sakura çok bağırdığını fark edince hemen ağzını kapattı, "Aklını mı kaçırdın sen!? Nasıl böyle bir şey yapabileceğini düşündün acaba? Boş bir şey uğuruna hepimizi tehlikeye attın!"

"Boş değil!" diye karşı çıktı çocuk, "O çuvalı alabilsek kaç hafta karnımız tok yatarız biliyor musun dattebayo!?" Ardından karanlık kilerin içinde çuvallara doğru yürüdü, "Buraya yardım etmeye gelmediysen git."

Sakura bıkkın bir nefes verdi. Bunu başarabileceklerinden ümitsizdi ama Naruto'nun burada tek başına çırpınıp durmasını izleyemezdi.

"Pekala," dedi, "Nasıl çıkaracağız bunu buradan?"

Fakat kader, yüzlerine hiç gülmeyeceğini bir kez daha vurgulamıştı. Dışarıdan gelen gardiyan koşturmalarını duydular.

"Bittik biz!" Sakura telaşla ellerini saçlarından geçirdi, "Bizi öldürecekler!"

"Burada olduğumuzu nereden bilecekler?" Naruto onun aksine sakindi. Hatta çuvalı sırtlamaya çalışıyordu.

Dışarıdan bir gardiyanın, "Kilere bakın," dediğini işittiler.

anesthesia | sasusaku Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin