anesthesia | sasusaku

Page 22

Ⅰ

Ayaklarıyla toprağa vura vura süratla çadıra daldı kız. Alnı boncuk boncuk terlemiş, yeşil gözleri endişeyle irileşmişti. Elindeki çantayı bir kenara fırlattı ve önünde duranları iterek yatakta yatan oğlanın başına çöktü.

"Neyi var?" Gözleri kapalı yatan oğlanın elini sımsıkı kavradı. Alnına nemli bir bez koyulmuştu. Çıplak göğsü ise sargılar içindeydi.

"Birisi kılıcı sırtından saplamış," Tsunade, kollarını önünde birleştirmiş ve duvara yaslanmış şekilde duruyordu, "Çok geç fark etmiş, buraya geldiğinde çok kan kaybetmişti."

"Bunu o aşağılık yeni yetmelerden biri yaptı dattebayo," Dişlerinin arasından öfkeyle, adeta tısladı Naruto. Elindeki eklemler sıkmaktan beyazlaşmış ve yüzü hiç olmadığı kadar öfkeyle dolmuştu, "Hangi orospu çocuğu yaptıysa bulacağım ve kafasını kesip kurtlara atacağım."

"Durumu nasıl?" Sakura ağlamaklı bir sesle konuştuğu zaman Kakashi elini kızın omzuna koydu.

"Kanamayı durdurmayı başardık," dedi Tsunade, "Kritik bir durumu yok ama yine de çok erken konuşmak istemiyorum."

Sakura alnını oğlanın göğsüne yasladı ve gözlerini sıkıca yumdu. Haberi aldığında neredeyse bayılacaktı. Sasuke ağır yaralı lafını işttiğinde ciğerleri nefes almayı bırakmıştı. Kamptan ayrıldığından beri hiç bu kadar korkmamıştı.

"Birde söz vermiştin," diye konuştu kendi kendine, "Kendini koruyacaktın."

Naruto, kızın kendi kendine söylediği şeyleri duyduktan sonra daha da alevlenmişti. Ayağını yere öfkeyle vurduktan sonra çıkışa doğru yürüdü, "Ben gidiyorum," dedi çadırdan çıkarken, "Herkesi tek tek sorgulayıp bunu kimin yaptığını öğreneceğim."

"Bekle Naruto," Kakashi de onun arkasına takılarak çadırdan çıkmıştı. Tsunade ile Sakura, Sasuke'nin yanında tek başlarına kaldı. Sarışın kadın iç çekerek ağladığını tahmin ettiği kıza döndü, "Tamam Sakura sakinleş, kritik bir şey olmadığını söyledim."

"Tanrım..." Ağlayarak konuştuğunda burnunu çekti, "Aklımı kaçıracaktım. Delicesine korktum," Elini göğsüne koyarak derin nefesler aldı ve sakinleşmeye çalıştı. Tsunade ona bir bardak su uzattığında kuruyan boğazını ıslattı. Artık daha iyi hissediyordu.

"Ben dışarıda olacağım," Tsunade çadırdan çıktığı zaman Sakura, Sasuke ile baş başa kaldı.

Siyah, dağınık saçlarını okşadı bir süre. Sonra yüzünü. Uzun, kemikli ellerinin üstüne öpücükler bıraktı. Göğsünün sargılı yerini, yaranın olduğu yeri öptü nazikçe. Sonraysa kulağını kalbine yaslayıp öylece kalp atışlarını dinledi. Uyanması saatler sürmüştü. Uyanana kadar başını göğsünden kaldırmamış ve sabırla beklemişti.

Saçlarının arasında bir el hissettiğinde irkilerek başını kaldırdı. Kendisine bakan yarı aralık kara gözlerle karşılaştığında ne ara dolduğunu bilmediği gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. "Sasuke!" Elini sıktı, "Uyanmışsın!"

Sasuke'nin eli pembe saçların arasından çıkarak yanağına dokundu. Baş parmağı akan yaşları usulca silerken gülümsedi, "Uyandım,"

"Tsunade sensei!" Sakura seslenmişti ama hekim kadının onu duyduğunu sanmıyordu. Onu çağırmak için ayağa kalktığı sırada Sasuke elinden yakaladı ve onu çekerek tekrar oturmasını sağladı, "Boş ver, gitme."

"Ama sensei-"

"Boş ver dedim," Sasuke'nin bu tavrından sonra Sakura durmak zorunda kalmıştı, "Nasıl hissediyorsun?"

"Artık iyiyim," Parmakları usulca kızın yanağında gezinirken yüzümde bir tebessüm vardı. Fakat bu Sakura'yı rahatlatmaya yetmiyordu, "Ağrın var mı?" diye sorduktan sonra sorunun ne kadar anlamsız olduğunu fark etti, "Pardon, bazen unutuyorum."

Sonra tekrar konuşmaya başladı, "Bunu sana kim yaptı, bir tahminin var mı? Naruto bulmaya gitti. Kim yaptıysa ona bir tane de ben geçireceğim. Onu bayılana kadar döveceğim."

"Bir sorun yok Sakura, ben iyiyim zaten," Sasuke'nin bu cevabı kızın sinirlerini tepesine çıkarmıştı, "Bunu deyip durma artık! Gayet de sorun var işte! Senin hissetmiyor olman, onların sana dilediğince zarar verebilecekleri anlamına gelmiyor."

Hışımla ayağa kalktığında Sasuke'nin yüzünde gezinen eli düştü. Çadırın kapısına çıkarak hocasına seslendi Sakura. Oralarda dolanmakta olan hekim kadın içeri gelmiş ve Sasuke'yi kontrol etmişti.

Ⅱ

"Buldunuz mu kim olduğunu?" Diye sorduktan hemen sonra oğlana bağırdı kız, "Sasuke, yavaş hareket et demiyor muyum!?"

Sasuke'nin bir koluna Sakura, diğer koluna ise Naruto girmiş, onu atın arkasına bağladıkları arabaya taşıyorlardı. Sakura, sürekli Sasuke'ye yavaş hareket etmesi gerektiğini yoksa dikişin patlayacağını söylüyordu ama Sasuke bunu pek umursamıyor gibiydi.

"Ah, o konu..." Naruto, atın üstündeki kır saçlı adama kaçamak bir bakış attı, "Bu konuyla Kakashi ilgilendi. Açıkçası onu o şekilde görmeyi hiç istemezdin... Sadist gibiydi resmen. Oğlanın bir derisini yüzmediği kaldı dattebayo."

Sakura gözlerini kocaman açtı, "Hadi canım!"

"Ciddiyim," dediğinde Kakashi omuz silkerek, "Abartıyor," demişti, "O kadar uğraşmadım bile. Ne de olsa Sasuke'yi yaralayan kişi Sasuke'yi ilgilendirir, beni değil."

Sakura ona inanmadığını belli eden bir bakış attığında Sasuke'yi arabaya bindiriyorlardı, "Keşke ben de orada olsaydım da oğlana güzel bir yumuk atsaydı- Sasuke! Yavaş ol diyorum sana, yavaş!" Öyle ya da böyle onu arabaya bindirmeyi başarmışlardı. Sakura ve Naruto da yanına oturduktan sonra Kakashi atı sürmeye başladı.

Yol üstünde Naruto'yu, Obito'nun kulübesine bıraktıktan sonra biraz daha ilerlemiş ve kendi kulübelerine gelmişlerdi. Sakura ile Kakashi, Sasuke'yi tekrar zor bela içeri götürdüler.

Onu yatağına yatırdıktan sonra Sakura kendini koltuğa atmış ve ağrıyan kollarını ovuşturmaya başlamıştı. İçeri giren Kakashi eline kitabını alıp onun gibi bir köşeye oturdu.

"Sana söylemiş miydim Sakura?" Kakashi konuştuğu zaman kız başını kaldırdı ve merakla kaşlarını çattı, "Neyi?"

Adam gülümsedi, "Komutan Madara, kuruldan izin çıkarmayı başarmış. Önümüzdeki ay kampa baskına gidiyoruz. Bu sefer orayı kesinlikle yerle bir edeceğiz ve çocukları alacağız."

***

Sonraki bölümü final olarak yazmıştım ama biraz kararsız olduğum için üzerinde düşündükten sonra atacağım

İyi işlenmemiş yerler bırakıp her şeyi oldu bittiye getirmek istemiyorum o yüzden sizi çok az bekleteceğim

muck♡