Ⅰ
Sabahın ilk ışıkları yüzlerine vurduğunda hala at üzerindelerdi. Fakat gelmelerine az kalmıştı. Naruto çok kötü bir durumdaydı. Deli gibi yorgundu, bunun sebebi üst üste geçirdiği şoklardı. Az kalsın bayılacaktı ama atı sürmek zorunda olduğu için kendini ayakta tutmayı başardı.
At arabasındaki çocuklar da kafalarını birbirinin omzuna yaslamış, iki büklüm uyuyorlardı. Dün gece onlar da şoka girmişlerdi ama her şey çok hızlı geliştiği için olanları sindirmeye vakit bulamamışlardı.
Sakura hala uyuyordu. Yol boyunca hiç kıpırdamadan uyuduğu için Sasuke endişelenmiş ve onu birkaç kez kontrol etmişti ama kız sadece uyuyordu. Çok yorgun olmalıydı. Oturur pozisyonda uyuduğu için kesin bir yerleri tutulacaktı.
Yaşadıkları kasabaya geldiklerinde sabahın körüydü. Sasuke ve Naruto'nun kaldıkları kulübeler kasabanın dışında, ormanın içinde bir yerdeydi. Cıvıl cıvıl öten kuş sesleri ve orman sabahın serin ama iç açıcı havası vardı.
Kakashi'nin kulübesinin önüne gelince önde ilerleyen Naruto durdu, "Nasıl yapacağız?" dedi arkasına dönerek. "Kimi nereye götüreceğiz?"
Sasuke de atını durdurdu, "Obito'nun kulübesi iki katlı. Sen çocukları oraya götür, beş kişiyi yatıracak yeriniz vardır herhalde."
Naruto göz ucuyla kıza baktı, "Ya Sakura?"
"Biz burada ayrılıyoruz," diyerek yandaki kulübeyi işaret etti Sasuke. Sarışın oğlan o kadar yorgundu ki başka bir söylemeden atını, az ilerideki Obito'nun kulübesine sürdü.
Sasuke önce kendisi attan indikten sonra uyandırmamaya çalışarak Sakura'yı kucaklamıştı. Kulübeye doğru yürürken, at seslerini işitip uyanan Kakashi kapıya çıktı.
Önce Sasuke'ye, sonra kucağında mışıl mışıl uyuyan uzun pembe saçlı kıza baktı. Gülümsedi, "Hoş geldin," Ardından içeri geçmesi için yol verdi, "Sakura'yı yatağına yaptırabilirsin, az önce düzenledim," Aslında Sakura'yı daha önce hiç görmemişti bile. Ama Sasuke sürekli onu anlattığı için, kucağında getirdiği bu kızın o olduğunu anlaması hiç zor olmamıştı.
Sasuke içeri geçti ve sessiz adımlarla odasına doğru yürüdü. Kakashi ona yardım ederek yatak örtüsünü açtığında kızı güzelce yatırdı. Sakura mırıldanarak sağa sola dönmüş ve kendine rahat bir pozisyon almıştı. Sasuke örtüyü tekrar üzerine çekti.
Kakashi, yiyecek bir şeyler hazırlamak için odadan çıktığında Sasuke içeride kaldı. Yatağın yanına bir sandalye çekmiş ve kızı izlemeye koyulmuştu. Sakura'nın yüz ifadesi, hayatında yattığı en rahat yer olduğunu haykırıyordu adeta. Soğuk taş zeminlerden çok farklı bir şey olduğunu uykusunda bile fark etmişti.
Ⅱ
Göz kapakları kırpışarak yeşil gözleri aralandığında tahta bir tavan karşılamıştı kızı. Bir süre öylece tavanı izlerken dün gece neler olduğunu bir bir hatırladı. Hatırlar hatırlamazsa gözlerini kocaman pörtletti ve hızla yattığı yerden doğruldu. Bir el anında uzanıp kolundan yakaladığında kafasını çevirdi ve onu gördü, "Sasuke?" Derin bir nefes verdi. Rüya görmemişti.
"Günaydın," Sasuke ona gülümsediğinde kız hemen içinde bulunduğu yeri incelemeye başladı. İlk önce nerede yattığına baktı çünkü ömründe ilk defa böyle rahat bir yerde uyumuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
anesthesia | sasusaku
FanfictionDünyadaki cehennemi yansıtan bir köle kampında büyümüş çocukların, hayatlarının özeti olan iki kelime; acı ve zorluk. Acı, içlerinden biri için bir anlam ifade etmese de bazılarında derin bir anlamı vardı. Ama zorluk, hepsi için aynıydı. ➴ • sasus...