"و خدا شیطان را افرید... انسان خطا کرد، شیطان بازیچه خطایش شد... :) "
___________________________
"این پسره موابی جدیدی ک الان اومد کی بود نامجون؟"
نامجون ک درحال برش دادن تیکه کیک کاکاعوییش بود گفت:
"دوست پسر یونگی...اسمش تهیونگه..."
"اوه چ کیوت!"
و بعد لباشو ب شکل O دراورد و این کار باعث شد نامجون با خودش بگه: چقدر این لبا میتونه خوردنی باشه اخه...
"اره تا همین دیروز پریروز بود موهاشون ب رنگ نقره ای بود و همه مشتری ها اونا رو "سیلور کاپل" صدا میزدن...اما یهویی رفتن موهاشون رو ابی کردن ! کاراشون کیوته D= "
جین اوهومی گفت و متوجه لرزش دستاش شد و همین باعث خشکیدن لبخند زیباش روی لباش شد و توی دلش گفت:
"لعنتی...نباید بزارم نامجون بفهمه.... اصن نباید بزارم استرس بیاد سراغم... چرا هروقت میام توی محیط جدیدی استرس میگیرم... "
"جین چیزی شده؟ چرا کیکتو نمیخوری؟ اگه دوست نداری تا بگم یچیز دیگه بیارن برات..."
جین تا الان ک ب انگشتاش خیره بود سریع سرشو با لبخند کج و کوله ای بالا اورد و گفت:
"نه چیزی نیست ...الان - الان میخورم !"
و ب دنبال این حرفش دستشو بیشتر زیر میز پنهان کرد.
"تعارف نکنیا !"
"اوه نه اصلا.... تو بخور منم میخورم..."
اصن متوجه نبود چی داره میگه و فقط حواسش ب لرزش دستاش بود و بهشون خیره شده بود..
"اون پایین یچیز مشکوکیه؟!"
جین "شت" ای زیرلب بخاطر لو دادن کارش گفت و سرشو ب معنای "نه" تکون داد.
نامجون متوجه شد ک دستای جین زیر میز پنهانه و جین هم ب دستاش خیره شده... داشت نگران میشد که یهو بلند شد و دستای لرزون جین رو گرفت و روی صندلی نشست...
جین سرشو کمی پایین اورد و نیم نگاهی ب دستای خودش ک توی دستای زیبا ، کشیده و بینقص نامجون بود خیره شد.
"جین! حالت خوبه؟؟؟ چرا استرس داری؟؟؟ چیزی داره اذیتت میکنه؟؟ "
جین چیزی نگفت و فقط ب اینکه اولین بیرون رفتنش با نامجون چقدر قراره بخاطر خودش و بیماریش افتضاح پیش بره ، فکر کرد. اما با شنیدن حرف نامجون ک پرسید "چرا استرس داری؟" فهمید ک احتمالا میدونه این چ نوع بیماری ایه..
"جین اروم باش باشه؟ ریلکس کن خودتو...چیزی نیست اروم باش ..."
نامجون بدون اینکه حتی خودشم بدونه داره چیکار میکنه دست های جین رو اروم نوازش کرد و پرسید:
"سردت نیست ؟"
جین ک حالا ب طرز عجیبی ارامش پیدا کرده بود و دوست داشت دست هاش تا اخر عمرش توسط دست های زیبا و قویه مرد مقابلش نوازش بشه ، اروم "نه" ای زیر لب گفت.
نامجون لبخند کوچیکی زد و گفت:
"چرا میخواستی پنهونش کنی ؟"
"راستش، قبلا ها بخاطر این بیماریم یسری ها مسخرم میکردن و بهم لقب های بدی میدادن... "
نامجون ب نوازش دست های جین ادامه داد و گفت:
"این ی بیماریه عادیه جین...خیلی ها دارنش و درمان هم میشه نگران نباش ^-^ تازشم من مثل اونا نیستم ک مسخرت کنم... اونایی هم ک مسخرت کردن مطمعنم یروزی دچارش میشن... "
جین با خودش گفت:
"اگر دست هام درمان شن اونوقت ب چه بهانه ای نامجون باید نوازششون کنه؟!"
نامجون چاقوی توی بشقاب جین رو برداشت و اروم تیکه کیک جین رو برش داد .
"هی نامجونا نیازی نیست ! مرسی خودم میتونم!"
"نه فعلا نمیخاد بهشون فشار بیاری...یدیقه استراحتشون بده خب..."
جین لبخندی بخاطر نگرانی نامجون بخاطر دستاش ، زد و گذاشت ک نامجون کارشو بکنه.
"دهنتو باز کن بگو عااا "
جین تعجب کرد و گفت:
"خودم میخورم دیگه !!! مرسی.."
نامجون خندید و گفت:
"خب الانم خودت میخای بخوری دیگه...با دهن خودت میخای بجویشون و قورتشون بدی =] "
"نه! منظورم -"
نامجون وسط حرفش پرید و گفت:
"بزار کنار این تعارفارو بگو عااا"
جین دوباره گل های سرخ لپش نمایان شد و دهنشو باز کرد و نامجون با چنگال تیکه کوچیکی از کیک رو توی دهن جین گذاشت.
YOU ARE READING
•| The world before me & U |• : °| جهان قبل از من و تو |°
Fanfictionفنفیکشن "جهان قبل از من و تو " ____________ شاید روزی اسم شیطان ب معنای"خوش قلب ترین موجود جهان" بود...وای بر ما انسان ها، ک چ بر سر قلب پاک شیطان اوردیم ... :) ____________ شیطان موجود خوش قبل و پاک و مهربونی ک بهترین دوست و همدم خدا بود، در کنا...
