Mistakes And Regrets

CHAPTER SEVEN

CHAPTER SEVEN/ Doubt

◈ ━━━━━━━ ◆ ━━━━━━━ ◈

Gulat na gulat naman ako nakatingin sa kaibigan ko na si Tyrone. Tama ba ang narinig ko?

"Huh? What do you mean?" Taka na tanong ko kay Tryone. Lumapit siya sa akin.

"I heard he's calling his secretary's name, Beatrice." Agad kong naramdaman na parang guguho ang mundo ko. Beatrice.. so it's her name. Agad akong napahawak sa lamesa. Nakatingin sa akin si Tyrone, I saw his face so serious at the same time I saw a pity in his eyes. I don't need to see that eyes. I don't want him to pity me.

"So Miguel never change, yet, hinahayaan mo pa rin siya na magasama kayong dalawa.'' Seryosong saad ni Tyrone.

Agad akong napayuko sa sinabi niya. Totoo naman ang sinabi ni Tyrone hindi talaga nagbago si Miguel, pakitang tao niya lang naman 'yon. Sakit, para tinusok ng isang libo ang puso ko.

"B-but.. he is all that I-I got.'' Pati boses ko nanginginig. Damn! Nakita ko sa mga mata ni Tyrone. Hindi niya gusto ang nangyayari. Alam naman namin lahat na wala naman ang gusto mangayari dito. Nakakatawa nga lang isipin na parang 'di natatakot si Miguel. Siguro ganoon talaga ang pag-ibig, nanakit ng sobra.

"Oh, come-on hindi naman siya worth it, Rafaela."

"I love Miguel, Tyrone. I really do." Nakayuko kong sabi.

Wala na.. Paano naman ang pride at ego ko? Sobrang liit na halos hindi ko na rin makita kasi masyado ng naapakan ni Miguel. Pero may pag-asa pa naman ako right? Kung sino pa talaga yung mahal mo 'yun pa 'yung di makuha ng buo!

"So how about me? Mas nanuna tayo nagkakilala, kung sana mas nauna lang ako kay Miguel dapat tayo ang mag asawa." Wait.

I am hearing it right?

"What d-do you mean?" Nagtataka ko na tanong sa kanya.

"I like-- love you, Rafaela." He murmur.

"But we ae bestfriends..." I murmur too.

Nagkaroon ng lakas ng waves sa dagat. Hindi makagalaw ang paa ko, feeling ko ay sobra na itong naririnig ko sa kanya.

"So? Noong elementary, nagkaroon na ako ng feelings sa'yo kahit na wala kanh kaibigan. Lumapit ako kahit na marami na ang nagkakagusto sa akin. Wala akong pakealam."

"Pero--"

"Alam ko Rafaela, but don't worry. Matalik na kaibigan na rin ang tingin ko sa'yo. Nothing more, nothing less."

"Pero--"

"I understood, Rafaela."

Kung siguro tama nga si Tyrone. Siguro kung mas nauna si Tyrone baka iba ang sitwasyon ko ngayon, hindi na katulad noon. Siguro hindi niya ako lolokohin. Baka hindi na ako nagkaroon ng problelma sa asawa ko. But nangyari naman na ang nangyari, mas pinili ko 'to.

"Ang manhid ko pala, Tyrone."

He chuckled, "Sobra, Rafaela." sabi niya at ngumiti sa akin.

"Okay ba tayo dito, Tyrone?" Medyo naiilamg kong tanong sa kanya.

Ang awkward kasi e. Parang kanina lang magkatabi kami ni Tyrone ng sobrang lapit tapos sunod naman ay andito siya sa tabi ko nagconfess pa. Hinawakan naman ni Tyrone ang kaliwa kong kamay at pinisil ito. Feeling ko ay naginit ang aking pisnge sa kanyang ginawa.