Mistakes And Regrets

CHAPTER THIRTEEN

CHAPTER THIRTEEN / Responsibility

◈ ━━━━━━━ ◆ ━━━━━━━ ◈

Hindi ako makahinga ng maluwang, basta ang alam ko lamang ay hindi ako okay! Pa'no ba ako magiging okay? E, andito sa bahay ang kabit ni Miguel. I don't know what to do, damn. Ano ba ang gagawin ko kaya? Napabuga ako ng hangin. Andito ako si mini gym ng bahay namin. Tinatanggal ko lahat ng sama ng loob ko at stress sa pamamagitan ng gym. Tumutulo na rin ang pawis sa noo at leeg ko.

Hanggang ngayon, naiinis at the same time nalulungkot ako sa nangyari. Biruin mo 'yun, may nabuntis si Miguel, big time!

"Rafaela you're having too much exercise right now. Halos anim na oras ka na andito, maybe I think you should rest muna honey." Sabi ni Mom, nasa pintuan siya.

"But-mom I need to ease my pain."

"I already told you, the pain will go away soon, and the problem is already solved by you're father, no divorce too. So come on, have a rest." Sabi ni mom. But mom don't know how broken am I right now. I felt betrayed, damn.

'Di ako makaimik.

Wala akong nagawa kundi tumungo palalayo sa pintuan ng mini gym namin. Habang naglalakad ako sa staircase pababa may napansin akong pamilyar na pigura ng tao. And hindi ako magkakamali. He's finally back. He's damn frustrated, to the way he looks at my eyes when we our eyes met.

"I'm sorry Rafaela...." He first say, when we get closer to him.

"Whatever." Sabi ko at bumaling sa indoor plant malapit sa kanya.

***

"Hey I heard that after few days, Miguel is now your house, is this true?" ask Bella while driving the car.

We're heading to the mall to buy grocery. Naubos kasi stocks sa bahay namin then I told Bella na samahan niya ako bumili ng pagkain na stocks, and yeaj, she said "yes." I'm just so lucky to have her in my life, she's a the most loving cousin to me now. She's my second playmate. Back when I am a young kid.

"Kinda annoys me, makikita ni Miguel 'yung secretary niya." sabi ko.

Tinignan niya ako ng kakaiba kaya napaismid ako. Bumuntong hininga ako at lumayo ng tingin, napakamot siya ng buhok at nakatingin pa rin sa akin na dapat nasa daan sya nakatingin.

"I know I am jealous wife!" sabi ko.

"Finally you said it, but hey, naroon naman si tita at tito para bantayan palagi 'yung dalawa."

Oo nga naman, tama si Bella. Pero, aish nagseselos pa rin ako. Paano kapag nangyari ulit yun hindi ba? Edi double sakit na naman ako. Maybe, nagseselos nga ako. Tama, I'm jealous at Beatrice. E, pa'no ba naman kasi, naagaw niya sa akin si Miguel!

Huminto na ang kotse saka lumabas na kami at pumunta sa Wall Mart Grocery. Kumuha na ako ng maraming mga gatas na freshmilk. Kumuha ng maraming gulay. Kumuha din ng mga tinapay at kumuha pa ng maraming iba. Halos nasa apat na malaking box ang pinamili namin at umabot sa dalawampu't libo ito. Hingal akong pumasok sa kotse.

"Bili muna tayo ice cream, napagod ako e." sabi ko, napabuga ako ng hangin.

Habang papalakad kami sa ice cream parlor, maraming mga estudyante ang naroon puro mga magkakaibigan ata, uwian na ng estudyante 'kasi ang oras ngayon. Habang pumipili ng flavors ay nakatingin sa amin ang mga estudyante kami lang kasi ang matatanda dito. Kinain namin ang ice cream dito sa loob ng parlor. Pumunta na kami sa mansyon saka umalis na rin si Bella. Kinuha ng yaya namin ang pinamili ko saka pumasok na ako sa loob ng mansyon.

"Rafaela, can we talk?" Agad nagulat ako dahil nasa likuran ko si Miguel.

My eyes become cold, and my face went blank, pero aaminin ko. Mahal ko si Miguel, wala eh marupok talaga akong. 'Di ko alam kung bakit lumaki akong marupok.

"What is it, Miguel?"

"Let's talk about us." My heart jump when he says, us...

Acckkkk-what should I do ba, but I wanna hear it too. Gusto kong marinig ang sasabihin ni Miguel sa akin. Wews ano kaya 'yon about us.

"Okay..." Hinila ako ni Miguel papalayo sa bahay saka pumunta sa secret garden ng mansyon namin. Oo, mayroon kaming secret garden dito.

I see and feel how calm and quiet the surrounding is. Napatingala ako habang hinihila ni Miguel sa secret garden, pinaupo niya ako sa lumang bench pero malinis naman 'to. Habang pinagmamasdan ko ang maamong mukha ni Miguel, napansin ko ang kanyang brown eyes. His attractive brown eyes. And his sexy messy hair.

"First of all, pasensya na sa lahat asawa ko." Miguel start saying.

"Di ko sinadyang paiyakin palagi ang babaeng pinakamamahal ko, lalo na at kung ako pa mismo ang dahilan." He looks directly at my eyes, he looks guilty too.

"Mahal na mahal kita kahit minsan, 'di mo naiisip na mahal kita. Simula pa lang ng bata tayo at nang naghiwalay tayong dalawa noong six years old ka. Hinanap at hinintay kita. Ngayon na asawa na kita, at nasasaktan pa kita."

Wow, tagalog na tagalog ang salita niya.

"Look, I want ay is that I am yours forever." Dagdag niya pa.

"Please forgive me, baby."

Ngumiti ako sa kanya. Siguro ganito nga, ganito nga ang pagmamahal. Love is numb. Love shows who you really are, and love is selfless. Ngumiti ako kay Miguel. Kapag naalala ko ang nga nakaraan kasama siya. Napapawi ang sakit sa aking puso.

"You- already know, I love you. Kahit na masakit sa ego at pride I still accept and forgive you no matter what. Kasi... Wala e, mahal na mahal kita." Naiiyak kong sabi sa kanya.

I still love you, Miguel Miranda. Even no matter what happens to us. Even the shit almost separated us. I would choose you again. I would still be you're girl, please wag kayo magalit sa akin, mahal na mahal ko lang talaga ang asawa ko.

"Rafaela, you know that I love you right?"

Tumango ako, niyakap niya ng mahigpit. I can almost feel his warmth inside me. I feel his love when he hug me for the first time this month.

"I love you, Rafaela."

Damn, I love this man so much.