„Mr. and Mrs. Bugajczyk" ReTo

•10• Nie chce się zakochać

*Sylwia*
Budzę się, a chłopaków nie ma już w łóżko. Spoglądam na telefon-11:30. Długo spałam. Zazwyczaj śpię najdłużej do 10:00. Pobiłam swój rekord. Czuje zapach czekolady i naleśników. Od razu wstaje i udaje się do kuchni.

-Dzień dobry-mówię do Pawełka i Igora, którzy smarowali naleśniki kremem czekoladowym.

-Dzień dobry. Długo spałaś-mówi Igor i cmoka mój policzek. Czuje coś dziwnego... Coś czego nie czułam nigdy przy nim. Przyjemne ukłucie w brzuchu.

-Czeeeść-mówi Pawełek, zostawiam na jego czółko buziaka.

-Śniło Ci się coś dzisiaj?-pyta Igor podając mi talerz z śniadaniem.

-Dziękuję-odpowiadam-Właściwie nie pamiętam co, ale wiem, że miałam koszmary-dodaje.

-Wiem. Dlatego pytam-delikatnie się uśmiecha i siada obok mnie-Przytuliłaś mnie tak mocno, że nie mogłem się ruszyć, ale urocze to było maluchu-mówi do mnie, na co znów to czuje.

Sylwia! Co jest z tobą do cholery.

-O-odpowiadam tylko-Smacznego-mówię do chłopaków.

-Wzajemnie-woła mały mając pełną buźkę jedzenia.

-Dziękuję i wzajemnie-odpowiada Igor, na co odpowiadam cicho-dziękuję.

***
-Mam plan na dzisiejszy dzień!-mówi Igor biorąc Pawełka na kolana.

-Jaki? Jaki?-pyta chłopczyk z zaciekawieniem.

-Skoczymy do wesołego miasteczka. Na cały dzień-oznajmia.

-Może innym razem-odpowiadam do Igora.

-Wszystko okej?-pyta, na co nie odpowiadam-Smyku idź przyszykuj swój plecak-mówi do Pawełka, który biegnie do pokoju, żeby się spakować.

-Tak, wszystko okej-mówię do przyjaciela.

-Zawsze lubiłaś wesołe miasteczko-mówi do mnie.

-Lubię nadal...

-To czemu nie chcesz jechać?-spogląda na mnie z zdziwieniem.

-I tak jedziemy-wzruszam ramionami-Sam zdecydowałeś.

-Do cholery! Czy ja się mogę dowiedzieć dlaczego jesteś dla mnie taka bezczelna?-unosi się.

Spoglądam na niego, a do moich oczu napływają łzy.

-Czemu nie chcesz jechać?-powtarza wcześniejsze pytanie.

-Nie chce się zakochać-unoszę się i wychodzę z kuchni-W tobie-dodaje szepcząc.

-Zakochać?-słyszę tylko.