Harry Potter ve Seçimi Olmayan Çocuk ❝Drarry❞ | ❝Wolfstar❞

Bölüm 14: ▪Aşk İksiri▪

Günün ikinci bölümü.. ❤İyi Okumalar.❤

Harry ertesi gün uyuyakaldığı için kahvaltıya geç kalmamak için Büyük Salon'a koştuğunda Luna'yı Gryffindor masasında otururken bulduğunda sadece biraz şaşırdı.

Yanına oturdu ve ona bir gülümseme gönderdi. Harry dönem başından beri tuhaf arkadaşını pek görmemişti: çok meşguldü ve Luna'yı şatoda pek sık görmüyordu.

"Luna nasıl gidiyor?" dedi masadan bir çörek alarak.

"Aslında oldukça iyiyim" dedi Luna, sesi titreyerek, "Testrallerle ormanda oldukça fazla zaman geçirdim. Başka öğrenciler de benimle gelmeye başladı."

"Gerçekten mi?" Harry'nin hatırlayabildiği kadarıyla, çoğu öğrenci yaratıkların onlarla etkileşime girmeleri bir yana, var olma ihtimalinden bile korkmuştu.

"Gerçekten. Onları daha sık gördükçe muhtemelen daha az korkutucu olduklarını düşünüyorum."

"Ya Narglelar?" Harry düz bir yüz tutmayı başararak sordu; sadece kibar olmaya çalışıyordu. Nargles'a inanmayabilir ama Luna kesinlikle inandı, "Gittiler." dedi Luna. "Ama merak etme, eminim yakında dönecekler."

"Nargle'ların kötü olduğunu sanıyordum?" Harry kaşlarını çattı, kafası karıştı "Ah hayır," dedi aceleyle. "Fena değiller. Herhangi bir büyülü yaratığın kötü olabileceğini düşünmüyorum. Sadece oldukça yaramazlar. Bazen onların etrafta dolaşmaları eğlenceli olabiliyor."

"Anlıyorum." Harry gerçekten anlamayarak başını salladı. Şans eseri, Ginny o anda çantasını Luna'nın yanındaki masaya çarparak konuşmalarını böldü.

"Kahrolası yeşil çimen," diye öfkeyle mırıldandı, saldırganca çantasını karıştırdı.

"Ginny, iyi misin?" Harry ona baktı. Bir parşömen yaprağı çıkardı ve Harry'nin sorusunu tamamen görmezden gelerek onu Ron'a doğru itti.

"Ron," dedi anlamlı bir şekilde. Hemen başını kaldırıp dinlemeye başladı; bu noktada, Ron bile, Ginny'nin farklı hallerinden birine girdiğinde onu kızdırmaması gerektiğini öğrenmişti. "Bu öğleden sonraya kadar bu oyunları ezberlemen gerekiyor."

"Ya Harry?" Ona baktığında gözleri yetişkin bir adamı dizlerinin üstüne cökertebilecek bir yoğunlukla parladığını gördü. "Ne yapman gerektiği umurumda değil ama ne yaparsan yap kesinlikle Malfoy'a kaybetme."

"Ginny," Ron dikkatle başladı. "Ne yapıyorsun?" içini çekti ve gözlerini devirdi.

"Daphne Greengrass, Slytherin'in Gryffindor'u her an yenebileceğini söyledi ve o bu konuda o kadar berbatti ki artık dayanamadım! Bu yüzden, bu öğleden sonra derslerden sonra ona sahte bir Quidditch maçına meydan okudum."

"Ne?" Ron ve Harry aynı anda bağırdılar. Genellikle bir oyun icin haftalarca hazırlanırlardı ve şimdi Slytherin'i yenmeleri icin sadece birkaç saatte hazırlanmaları mı gerekiyordu?

"Bu aptalca!" Ron, Harry'nin düşüncelerini dile getirdi, ancak Harry tam olarak bu kelimeleri kullanmamış olurdu.

"Bak." dedi, koltuğunda geriye doğru büzülen Ron'a baktı. "Biraz aceleye geldiğini biliyorum ama Greengrass'ın böyle devam etmesine izin veremezdim, tamam mı?" Luna onu sakinleştirmek icin elini Ginny'nin koluna koydu. Ginny derin bir nefes aldı ve Luna'ya küçük bir gülümseme gönderdi. "Maç tam ikide. Geç kalmayın. "

Bununla Luna'nın elini hafifçe sıktı ve masadan ayrıldı. Ron, kahvaltısının geri kalanını sersemlemiş bir sessizlik içinde yedi. Baskı altında hiçbir zaman başarılı olmamaştı ve Harry sadece bu sürpriz maçın güvenini zedelememesini umdu. Ron kendine inandığında harika bir Ouidditch oyuncusuydu, ama inanmadığında tek bir quaffle'ı bloke etmesi bile şanstı.