Harry Potter ve Seçimi Olmayan Çocuk ❝Drarry❞ | ❝Wolfstar❞

Final : ▪Yaşayan Çocuk ve Seçimi Olmayan Çocuk▪

16 Ocak Cumartesi akşamıydı ve Harry sinirlerini bir türlü yatıştıramıyordu.

Odada volta atıyordu, elleri titriyordu, avuçları terliyordu ve saçlarını on yedi kez düzleştirmeye çalışmış olması ve hala düzgün görünmemesi kesinlikle yardımcı olmuyordu. Etrafında, yurttaki diğer çocuklar hazırlanırken heyecanla gevezelik ediyorlardı.

Neville cübbesini düzeltiyor, kumaşı geniş omuzlarına tam oturacak şekilde değiştiriyordu. Harry yerinde olmayan tek bir şey bulunmamasına rağmen, Ron parmaklarını saçlarının arasından geçirmeye devam etti. Dean, diğer iki çocukla konuşmak için arada bir geriye bakarak Seamus'un kravatını düzeltiyordu.
Harry aynanın yanından geçerken durdu ve kendine iyice baktı.

Siyah pantolonunun içine soktuğu beyaz düğmeli parlak siyah elbise ayakkabıları giyiyordu. Kendine uygun bir kravat bulmayı başardığı renk değiştiren cübbesini giymişti. Kıyafeti, onun görüşüne göre kusursuzdu. En azından Harry'nin standartlarına göreydi. Sorun yalnızca, içine koyduğu çok miktarda ürüne rağmen evcilleştirilmeyi reddeden saçlarıydı. Harry yatağının kenarına oturdu ve hayal kırıklığıyla inledi.

"İyi misin Harry?" diye sordu Ron, aynadan uzağa bakarak.

"Her şeyi denedim ama işe yaramıyor!"
Harry şikayet etti, dağınık saçının bir tutamını aşağı çekip ona dik dik baktı.

"Fırçaladım, jel sürdüm, hatta Hermione'nin gösterdiği bir saç tılsımını bile denedim-"

"Gerginsin," dedi Ron gülümseyerek. Saçına son bir tarak yaptı ve sonra yatağına Harry'nin yanına çöktü.

"Gergin değilim," diye itiraz etti Harry zayıf bir şekilde.

"Evet, öylesin," dedi Seamus odanın karşısından. "Endişelenmek sorun değil. Demek istediğim, Malfoy'la olan ilişkinizi tüm okula açıklamak üzeresiniz."
Harry kış tatilinden döndüğünden beri geçen iki hafta içinde çok şey değişmişti. Birincisi, Harry'nin tüm arkadaşları artık iliskisinden haberdardı. Ona en yakın olanlarla bu garip konuşmayı yapmak birkaç gün sürmüştü, ama şaşırtıcı bir şekilde herkes bunu kolay bir şekilde kabul etmişti.

Ginny pek şaşırmış görünmüyordu ve Harry'nin Luna'nın ona ondan bahsetmiş olabileceğine dair sinsi bir şüphesi vardı. Haber Neville'i şaşırttı, ancak ilk şok geçtikten sonra destekleyici oldu.
Seamus ve Dean biraz şaşırmışlardı; buna rağmen gönülden kabul ettiler. Bu ilişkiden hâlâ biraz rahatsız olan tek kişi Ron'du ama Harry onun çaba sarf ettiğini görebiliyordu.

Harry, Hagrid'e söylemek ve Weasley'lere yazmak niyetindeydi, ama ikisinin de yarın sabaha kadar çözeceğini düşündü. Sonuçta, Hagrid Balo'ya refakat ediyordu,
Draco ile ilişkisini bilenlerin sayısı hala az olsa da, Harry'nin omuzlarından büyük bir yük kalkmış hissediyordu. Güvenebileceği, başkaları desteklemezken onu destekleyeceğini bildiği insanlar vardı. Yine de bu, bu gece için daha az korkmasına neden olmuyordu.

"Ona Draco de," diye düzeltti Harry. Geçen haftadır, arkadaşlarının Draco'ya ilk adıyla hitap etmelerini sağlamaya çalışıyordu ama bunu başarabilen tek kişi Luna'ydı ve o zaten Draco ile zaten arkadaştı. "Ve bana hatırlattığın için teşekkür ederim," diye alaycı bir şekilde ekledi. Seamus özür dileyen bir gülümseme gönderdi.

"Hey," dedi Ron, Harry'nin ona dönmesine neden olarak.

"Her şey düzelecek biliyorsun değil mi? Biz senin arkandayız."

"Teşekkürler dostum." Harry ayağa kalkıp aynaya doğru giderken Ron başını salladı. Saçlarına son bir bakış atıp iç geçirdi. "Pes ediyorum." Ron güldü.