Starlight Academy: The Ophiuchus

SA5:Siblings Quarrel

Umupo kami sa tabi ng bintana at pinanood ang ibang studyanteng narito na mukhang aliw na aliw sa pagbabasa dahil ang dami nilang libro.

"Hindi ko keri yang mga ganiyan." Maarteng sabi ni Tim sa tabi ko.

Napalingon ako rito at tiningnan siya pataas pababa. Parang may kung anong enerhiya akong nararamdaman galing sa kaniya eh.

"Bakla ka?"

"WHAT?!"

Agad akong napahawak sa tainga ko ng sumigaw ito at sinamaan siya ng tingin.

"Ayt, defensive!" Tinuro ko ito at nginuso ngusuan.

"Bitch? No Im not."

"Bitch daw Enly Oh, galawang bakla lang"

"Homophobic ka ba, Rana?" He grunted.

"Hindi ah. Aminin mo na kasi para mahanapan pa kita ng papi," I giggled.

"Bahala ka nga diyan. Hindi ka nga makahanap ng sarili mo, hanapan pa kaya ako?" Pagtatampo nito at tumayo sa desk namin patungo sa mga libro sa gilid.

I giggled at his remarks.

The way he walks is surely how prince charming's does. Pero yung mga salita niya at galaw nito mala babae, napansin ko na nga yun simula pa nung naglaban sila ni Vine at isa pa takot siyang nag-iisa. He's weird, but he's fun.

I suddenly felt some presence behind us that made me frown.

"What are you thinking?"

I looked at Enly, startled by her sudden question and gave her a smile. "Wala toh, hindi lang ako makapaniwalang nasa Academy na ako."

"Why? Is this place better than Mirlia?" Obviously but,

"Mirlia is a Poor village. Kaso punong puno ito ng mga bagay na ni isa sa mga mayayaman ay hindi makakamit." I said while looking at the window, trying to track the presence I sensed.

The presence of something out there. Is someone watching us?

"Naroon ang kalayaan sa lahat ng bagay, naroon rin ang kaligayahan na halos ang lahat ay hinahanap ngayon. Eh ikaw anong kulang sa buhay mo?"

Mukhang natigilan naman ito sa tinanong ko at napatingin sa kaniyang mga kamay tsaka ako muling tiningnan at umiiling.

"I think the more we really crave for something the more it leaves us behind, the more possibility that we cant really have that. Life itself had proven me those." Napalingon ito sa kalangitan at napahinga ng malalim.

Her words stabbed me like a knife in my chest. Cause they took everything from me too, and like she said, the more that I seek for it, the more they never come back.

"Change topic na nga! So nakita mo na ba ang bahay nina carmilla at lord Demetrius?" Nakangiting tanong nito. Mukhang sabik na sabik rin itong malaman kaya't huminga ako ng malalim at tumango rito.

"Weh? How is it like then?"

"Isa itong mansyon na pinapalibutan na ngayon ng mga halaman. Pero kung tutuusin sabi ng mga matatandaan doon napaka ganda at grande daw ng mansyon na iyon noon, lalo na't mahilig sa halaman si carmilla."