This Is What I'm Praying For

Baby

Nang nakasakay na ako sa kotse ni Engineer diretso lang ang tingin ko sa harap.

I heard his deep breath  "I know you're not okay Marie, can you tell me what can I do, so it will least the pain?" Seryosong sabi ni Engineer.

Nagulat ako ng iniliko niya ang sasakyan niya papuntang Dungon at nang nakarating na sa baba ipinagilid niya ang sasakyan niya at kinalas niya ang seat belt niya.

He go closer to me and look at me with his serious eyes, even though his eyes is serious I still see and feel the care.

Hindi ko nanaman napigilan ang mga luha ko at tuloy tuloy nanaman ang patak nila. Tinakpan ko ang muka ko gamit ang dalawa kung kamay dahil nakakahiya kay Engineer.

While crying, I feel his one arm around my back and pushing me to put my head in his chest. Hindi ko namalayang umiiyak na ako sa dibdib niya. Hindi ko alam kung ilang minuto o oras na ganun ang ayus namin pero nakaramdam ako ng ginhawa sa tuwing kasama ko siya.

Tumigil ako sa kaiiyak nang marealize kung sa dibdib na ni Engineer ako nakaharap at ang mga kamay niya ay nasa likod ko, Marie nakakahiya ka basang basa na damit ni Engineer dahil sa luha mo.

Kaagad akong kumalas sa yakap at tumingin sa bintana.  "Pasensya ka na Engineer hah, napakadrama ko." natatawang sabi ko.

"Are you feeling better? You want to go somewhere?" He ask, didn't care what I've said.

"Gusto kung puntahan ulit ang puntud ni mama, kaso bawal. Ayaw ni lola eh." naiiyak nanamang sabi ko.

"You really want to go there? I can take you there." Engineer said in a soft voice.

Ngumiti ako at tumingin sa taas para pigilan ang luhang nagbabadya ulit.  "Wag na Engineer, masyado na kitang na-aabala,"

"Marie, where?" he ask.

"Wag na Engineer baka pagalitan ako ni lola, madamay ka pa." sabi ko.

I heard his deep breath and say "Let's go to Agoo then."

"Huh? anong gagawin natin dun?" takang tanong ko.

"I don't know where is your mama, but I know where is your second mother." he said. I chuckled when I realized that his saying was my mommy.

"Wag Engineer, mag-aalala lang si mommy, ganto itsura ko." sabi ko.

I'm surpris when he start the engine and U-turn. I think ibabalik niya na ako sa school dahil duon ang patungo namin pero laking gulat ko ng dinaanan lang namin ang school.

"Where we going, Engineer?" I ask him. He didn't even respond and look at me.

Engineer wag kang ganiyan natatakot na ako. Saan ba kami pupunta? eh, wala naman dito ang pangatlong mama ko ah? Huwag niyang sabihing may pangatlong mama ako, na diko kilala! Ano bang ginagawa ni Engineer? Ano yun kinidnap niya ba ako? Alam kung hindi niya na kailangan ng pera dahil marami na siyang ganun. Hala Engineer! anong gagawin mo sa akin?

Kinidnap mo ba ako? kung ikaw ang kidnaper ko, sige pwedi na ikaw ba naman kidnapin ng gwapo't mayamang tulad niya, tiba-tiba tayo dito Marie! Natigil ako sa kaiisip ng marealize na papuntang SM Urdaneta ang tinahak naming daan.

Naman Engineer! you know how to surprise me huh? He pay for parking and park his car in the first floor.

"Dun Engineer, oh may space." turo ko sa gilid.

Mas lalo akong namangha ng isang kamay lang ang gamit niyang nagmamaneho. Ang galing Engineer, paano yun?

"Shall we, Marie?" he ask.