This Is What I'm Praying For

Hurt

"You look so worried Marie, I will only introduce you to my mom." Sabi ni Engineer at hinawakan niya ang mga kamay kung nanlalamig dahil sa kaba.

Kakasundo lang sa akin ni Engineer, dahil sabi niyang ipapakilala niya raw ako sa mama niya. Nilelegal niya na talaga ako, HAHAchar nagawa ko pang mag-biro eh kabado na nga ako. Pero hindi naman yun biro, totoo namang ilelegal niya ako. Pero hindi ko pa naman siya sinasagot ah.

"Marie, calm down, don't worry I'm here." Seryosong sabi ni Engineer at hinawakan pa ako ng mahigpit.

"Thank you, Engineer. Im just nervous because I'm gonna really going to meet your mom, and I don't know her." Sabi kung kabado parin.

"Okay. If your still not ready, it's okay. we can meet my mom next time." Rao.

"No, uh, it's okay, siya lang ba ang nasa bahay niyo?" Sabi ko dahil seryoso siya sa sinabi niya.

"No. She's with the maid's and I think Ate Rejoice is there to." He answer and he started the engine of his car.

"Ilan ba kayong mag-kakapatid?" Tanong ko. Narealize na hindi ko pa nga talaga siya kilalang lubusan.

"Four. Ate Rejoice is the elder, and I'm the next, Rhanz and Rhamae are twins the younger." Pagkwekwento ni Rao.

Namangha ako ng may kapatid pala siyang kambal. Wait Rejoice, familiar ang name sa akin.

"Eh, si Papa mo?" Tanong ko ulit.

"He's in Isabella now. He quit managing our company cause he wanted to continue being Pastor." Rao said.

Mas lalo lang akong namangha. "Pastor din siya?!"

"Yeah."

"Like wow! may pinagmanahan ka pala! Eh mga kapatid mo anong trabaho?" Tanong ko ulit.

"Ate Rejoice is a RN and the twin still studying. Rhanz taking a Engineering, while Rhamae taking a Educational." He answer.

Patay! sabi ko na nga ba! Rejoice is his sister! Manghang-mangha man ngunit hindi ko ma-alis sa isip ko si Rejoice na kapatid siya ni Rao. Ex siya ni Jacob eh.

"We're here!" Masayang sabi ni Rao at pinagbuksan pa ako ng pinto.

"Thank you, Engineer.".

Inalalayan niya lang ako at sinunod ko nalang siya dahil hindi ko naman alam ang pasikot-sikot sa bahay nila. Ay wow! grabe! anlaki ng bahay nila! Sis ansarap tumira dito.

"Manang, si mama po?" Tanong ni Rao sa isang may edad ng babae.

"Nasa hapag na ijo, hinihintay ka." Sagot ng matanda at nginitian lang ako.

"Magandang tanghali po." Bati ko sa matanda.

"Ganun rin sayo ija, sige na Rao pumunta na kayong hapag, naghihintay ang mama mo." Sabi ng matanda at inalalayan ulit ako ni Rao.

"Oh my ijo, I miss you." Madramang sabi ng magandang babae, tumayo pa upang lumapit kay Rao at nang mayakap ito.

Siya ata ang mama ni Rao. Natigil siya sa paglalakad at unti unting nawala ang ngiti niya ng makita ako. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at nagtagal ang tingin niya sa magkahawak naming kamay ni Rao.

"Rao, who's she?" Tanong ng mama niya na walang emosyon.

"Ma, this is Marie. The girl I'm talking about." Rao said while smiling.

"Uh, Magandang tanghali po ma'am." Nakangiting bati ko.

"Mhm. By the way ijo, hindi mo na makakapunta ang fiance mo dito, dahil busy pa ang lolo't lola niya sa negosyo nila." Pang-iiba ng Mama ni Rao.