Uyandığımda kendimi yine beşiğimde buldum. Beşiğimde mi hayır bu durumu benimseyemem. Terlemiştim ve tuvaletim vardı. Kalkamıyordum.Bezin hissiyatı daha çok tuvaletimi getirmişti.
Ama yapamazdım o lanet şeye o yüzden mâlum "babacığımı" çağırdım.
"Tuvalete gitmem lazım babacığım."
"Olmaz miniğim bezine yapmalısın tuvaletini."
Bir anda ağlamaya başladım, neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyordum içimden ağlamak geliyordu. İçimden kendimi susturmaya çalışıyordum. Yoongi beni kucağına aldı karnımı okşamaya başladı.Baskı yapıyordu bezime yapayım diye. Ama nasıl olduğunu bilmediğim şekilde kustum. Vücudum bile o bezi istemiyordu.
Yoongi buna sinirlenmiş olucak ki duraksadı.
"Ben kuralda ne demiştim bezine yapılcak demedim mi?""Hm-hm" korkmuştum.
"Arkadaşlarınla buluşturacaktım ama madem böyle yaptın unut bunu!"
Buluşursam belki bana acır kurtarırlardı. Şansımı sonuna kadar denemeliydim.
"Babacığım söz uslu bir çocuk olcam nolur gidelim onların yanına.""Olmaz bu senin cezan."
"Babacığım lütfen." Şirinlik yapmaya çalıştım ama yüzünde tek bir tepki yoktu. Bu yüzden ağlamaya çalıştım.
"Miniğim ağlama ama."
Korku kaplamıştı onu gözlerinde belliydi. Bende var gücümle ağlamaya çalıştım."Tamam miniğim ağlama gidicez."
Gerçekten korkmuş olucak ki beni kucağına aldı.*. *. *.
Jimin'le konuşmuş şimdi yoldaydık. Onların evine gidiyorduk. Bir umut beni kurtarır belki diye bunu yapmıştım.
Bebek koltuğunu arkaya koyduğu için beni görmüyordu bende bunu fırsat bilip emziğimi emmeye çalıştım.
Normalde emzik hiç sevmem ama şuan endişelenmiştim o yüzden ne yaptığımı bilmiyordum.
Onların evine geldik. Arabadan indi ve arkaya gelip beni aldı. Huysuzlandım bari sokağın ortasında yapmasaydı. İçeri girdik.
"Aww hoşik nasıl bu kadar şirinsin."
Kurtar beni der gibi bakıyordum ona da ama umrunda degil gibiydi.
"Hadi içeri geçinde yemek hazırlamıştım beraber yiyelim."
"Aynen hadi girelim miniğim."
İçerde Taehyung ve Jungkook da vardı.
"Ama bu çok tatlı." ~jk
"Aynen nasıl bu kadar şirin oluyorsun hoşik." ~tae
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bunu Hak Ediyorsun SOPE/YOONSEOK
Fiksi PenggemarO küçük yaşta babasını kaybeden bir çocuktu. Ve mutlu olmaya onunda hakkı vardı. Sadece bunu yıllar sonra yasayabildi