Unicode
ကျန်းကျယ်ဟန်လဲ ဆေးရုံကဆင်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ ကိုယ့်တပည့်တစ်ယောက်လုံး ဒုက္ခရောက်နေတာကို ဘယ်လိုလုပ် ဆေးရုံမှာ ေအးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ရမှာလဲ။ ခင်တွယ်စရာဆိုလို့ ဒီတပည့်လေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကြောင့် အတွေးများစွာဖြင့် ပစ္စည်းတွေကောက်သိမ်းနေတော့သည်။
"ကျန်းလောင်ရှီး " ခေါ်လာတဲ့အသံကြောင့် အတွေးများစွာကို ဖြတ်ကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့သည်။
"သြော် ဆရာမဟွမ်ရောက်လာတာလား"
"ဒါ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဟင် ဆေးရုံဆင်းတော့မလို့လား "
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်လဲ သက်သာနေပြီမို့ ဆင်းတော့မလို့ပါ "
"ကျန်းလောင်ရှီး သဘောပါပဲ ဒါနဲ့ ဆေးရုံစရိတ်ရောရှင်းပြီးပြီလား "
"သုံးပုံတစ်ပုံပဲရှင်းရသေးတယ် အခု တစ်ခါထဲအကုန်ရှင်းသွားမလို့ပါပဲ "
"ကျန်တဲ့ကုန်ကျစရိတ်တွေကို ကျွန်မသွားရှင်းလိုက်တော့မယ် ကျန်းလောက်ရှီးစောင့်နေနော် ကျွန်မ ပိုက်ဆံရှင်းပြီးရင် ပစ္စည်းတွေကူသိမ်းပေးမယ် "
"မဟုတ်တာ ဆရာမဟွမ်ရယ် အဲ့လိုတွေမလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော် သူများရဲ့အကူအညီမလ်ိုချင်လို့ပါ ဒီလိုပြောလာတဲ့အတွက်နဲ့တင် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
"သူများမဟုတ်ပါဘူး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ ပဲကို တအားမငြင်းပါနဲ့ ကျွန်မအတွက်မခက်ခဲပါဘူး ဒီနေ့ အကိုတစ်ဝမ်းကွဲက စီချွမ်ကိုရောက်လာလို့ မုန့်ဖို့တွေအများကြီးရထားတာ ကိစ္စမရှိဘူး ပစ္စည်းတွေသိမ်းနှင့်လိုက် ကျန်းလောင်ရှီး "
"ဟို ဆရာမဟွမ်.." ကျန်းကျယ်ဟန်က တားနေပေမယ့် ရှောင်ဟွမ်က အမြန်ထွက်သွားတာကြောင့် ဆက်မတားနိုင်တော့ချေ။ နောက်မှပဲ ပြန်ဆပ်လိုက်တာပေါ့ဆိုပြီးပဲတွေးကာ ပစ္စည်းတွေဆက်သိမ်းနေတော့သည်။
ပစ္စည်းတွေက သိပ်လဲမရှိတာကြောင့် အချိန်အကြာကြီးသိမ်းဖို့မလိုတော့ချေ။
"ကျန်းလောင်ရှီး သိမ်းပြီးသွားပြီလား ကျွန်မလဲ ပိုက်ဆံအကုန်ရှင်းခဲ့ပြီ အခု အိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးရမလား "
