17.09.2007
"Gitmek istemiyorum rahat bırakın beni. " Sinirle kapının arkasındaki anne ve babama bağırdığında ikisinin de derin nefes alıp vermesini duydum ama umursamadım.
Okula gitmek istemiyordum . Tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyordum.
" Yoongi hadi oğlum lütfen bak. " Annemin beni ikna etmeye çalışan sesi ile o görmese de omuzlarımı silktim.
" İstemiyorum diyorum size neyini anlamıyorsunuz. Almanca mı konuşayım illa? " Sinirle bağırdığımda karşıdan gelen sesle birlikte donup kaldım.
" Almanca söylesen bile seni benden başka birinin anlayacağını düşünmüyorum Yoongi. " Naif ses tonu ile bir iki kere kapıyı tıklatarak " Lütfen kapıyı açar mısın? " Dediğinde elimin istemsizce kilide doğru gitmeye başladı kendime engel olarak geri çektiğimde tekrar omuzlarımı silktim.
" Okula gitmek istemiyorum Alice, zorlamayın beni. "
Şımarıklık olsun diye yapmıyordum. Gerçekten okula gitmek istemiyordum . Korkuyordum yine birine bir şey olacak diye.
" Ben onunla konuşurum efendim. Siz inebilirsiniz aşağı. " Alice anne ve babamı alt kata gönderdiğinde dudaklarımı büzerek omuzlarımı düşürdüm.
Beni bu odadan çıkarmadan asla pes etmeyecekti.
Uzun bir bekleyişin ardından hayal kırıklığı ile kafamı geriye attım.
Gerçekten benimle konuşmadan gitmiş miydi?
Yavaşça kapının kilidini açarak gidip gitmediğine bakmak için kapıyı araladım.
Kafamı uzatarak dışarı baktığımda Alice'in duvarın kenarına çökerek beklediğini gördüm.
" Hey neden orada oturuyorsun? " Vücudumun tamamını kapının arkasından çıkararak sorduğum soru ile gülümseyerek bana döndü.
" Kapıyı açmanı bekliyordum. Belki gittiğimi düşünüp açarsın diye. "
Başımı eğerek ayaklarıma baktığımda etrafıma dolanan kolları hissettim.
Derin bir iç çekerek bende kollarımı Alice'e doladığımda güzel sesini duydum.
" Korkuyorsun biliyorum. İstersen okula da gitme ama yanında olmamıza izin ver yoon. Lütfen kendini bu şekilde dışlama. "
Son üç aydır neredeyse kimse ile konuşmuyordum etrafımdaki herkesin üzüldüğünü biliyordum ama bunu isteyerek yapmıyordum. Düştüğüm karanlıktan çıkamıyordum.
" Yapamıyorum Alice, çok ağır geliyor. Ben daha çok küçüğüm kaldıramıyorum. Ben tekrar onları kaybetmekten çok korkuyorum. "
Belindeki kollarımı sıkarak göz yaşlarımın düşmesine izin verdiğimda saçlarımda usulca dolaşan eli ile bir şey söylemeden sadece bana sarıldı.
Bir süre öyle kaldığımızda hafifçe geri çekilerek ellerini yanaklarıma koydu.
" Bu gün bende okula gitmeyeceğim seninle kalacağım. "
" Okula git Alice . " Yanaklarımdaki ellerini sıkarak dudaklarımın büzülmesine sebep olduğunda kafasını iki yana salladı.
" Seni yalnız bırakmayacağım. Bende seninle kalıyorum . "
Söyledikleri içimde sıcacık bir şeylerin akmasına sebep olduğunda derin bir iç çekerek gülümsedim.
" Pes etmeyeceksin değil mi? "
