18.06.2007
Yaklaşık bir saattir hastane koridorunda devam eden ameliyatı bekliyorduk ve içeriden çıkan kimse bize bilgi vermiyordu.
Gözlerimi kapatarak kafamı sandalyenin arkasındaki duvara yasladığımda elimin iki tane sıcak ve yumuşak elin arasına alındığını hissettim.
Tekrar ağlama duygusu beni bulurken Alice'in " Onlar iyi olacak bak görürsün. " Diyen sesi ile kafamı duvardan ayırmadan ona dönüp gözlerimi açtım.
Gözlerindeki umut ve şevkat gözlerimin dolmasına neden olduğunda elini yanağıma koyarak hafifçe gülümsemeye çalıştı.
" Bana inan bak çok iyi olacaklar. "
" Özür dilerim. " Gözlerimi kapatarak kurduğum cümleyle paş parmağını yanağıma sürttü ve ben yanağımı eline yaslayarak içimden geçenleri dilime döktüm.
" Ya tanrı onları benden alırsa. Ya kötü bir çocuk olduğum için bana ceza verirse. " Söylediklerimle diğer elini de yanağıma koyduğunda ellerinden yanaklarıma akan bir sıcaklık hissettim.
Bu sıcaklık aklımdaki kötü düşünceleri yavaş yavaş silerken usulca gözlerimi aralayıp mavi gözlerini izledim.
Tanrı onu bana belki de bilerek göndermişti. Belki de bu zamanlarımda bana ışık olsun diye göndermişti.
" Özür dilerim Alice . " Gülümseyerek kafasını iki yana salladığında "önemli değil. " Diyerek kollarını bedenime doladı.
" Görürsün bak annenle baban çok iyi olacak. " Saçlarımı okşayarak kurduğu cümle ile kollarımı beline sararak onu kendime çektim.
Bir süre sonra yavaşça geri çekildiğimde işaret parmağı ile yanağımda kalan yaşı silerek tekrar elimi tuttu.
Bakışlarımı hoseoka çevirdiğimde kafasını teyzemin omzuna yaslayarak uyukladığını gördüm.
Bir süre sonra içeriden çıkan doktor ile teyzem hoseoku sandalyeye yatırarak ayağa kalktığında doktor maskesini çıkararak yanımıza geldi.
" Çok kritik bir ameliyattı ve biz elimizden geleni yaptık hastalar hayatta. Fakat ne zaman uyanırlar bilemiyoruz . Kaza sonucu ciddi kafa travmaları oluşmuş ve bu da bilincin kontrol edildiği merkezin zedelenmesine sebep olmuş. Bu yüzden uyanacaklar mı, uyanırlarsa ne zaman uyanacaklar bunu zaman gösterecek. İyi günler. "
Kafam karışmış bir halde yanımızdan ayrılan doktorun arkasından baktığım sırada teyzemin hıçkırık sesi ile ona döndüm.
Elini ağzına kapatarak kendini tuttuğunda dolmaya başlayan gözlerim ile beline sarıldım. " Teyze lütfen iyi bir şey söyle . "
" Çok üzgünüm bir tanem. " Saçlarımı okşayarak fısıldadığında gözlerimi kapatarak güçlü kalmaya çalıştım.
Alice gibi bende iyi olacaklarına inanıyordum.
............................
11.07.2007
"Hyung annem senin en sevdiğin poğaçadan yaptı ister misin? " Yorganı daha çok üzerime çekerek hoseoku reddettiğimde son dört gündür sürekli ona böyle davrandığımın farkındaydım ama bunu isteyerek yapmıyordum.
" Hyung hadi bak kaç saattir yemek yemedin. Birazcık ye sonra yine yatarsın. " Üzerimdeki yorganı çekerek başımda dırdıra devam ettiğinde sinirle gözlerimi yumdum .
"Hyun-"
" İstemiyorum dedim hoseok neyini anlamıyorsun? " Gözlerimi açarak sinirle doğrulup bağırdığımda bu hareketim onu ürkütmüş olacak ki irkildi.
