İyi okumalar dilerim. Yıldızı boyamayı ve satır içi yorum yapmayı unutmayın <3
6. "KÖTÜ ADAM"
-Flashback [geçmişten kesit] -
"Anneler günü yaklaşıyor, annene ne alacaksın Karan?" diye sordu benimle aynı sınıfta olan Burak. Gözlerimi gözlerine diktiğimde, "Pardon." dedi alayla. "Senin annen yoktu değil mi?"
Yanındaki arkadaşları da ona katılıp güldüklerinde sabır dilenircesine dişlerimi sıktım. Kumsal bana öyle bakıyordu ki, istemsizce kendimi dizginliyordum.
"İşine bak Burak."
"Geceleri kız gibi ağlıyor musun?" dedi ve tok bir kahkaha attı. "Yazık."
"Kapa o çeneni." diye mırıldandım tane tane.
"Neden? Kızdın mı bana? Çok korktum!"
Bir şey diyecektim ki, Kumsal girdi araya. "Bela mı arıyorsun Burak? Karanla uğraşma."
"Küçük kızı üzdüm galiba," Dudaklarını yapay bir üzüntüyle büzdü. "Doğru, senin de annen yoktu değil mi?"
Sinir bozukluğuyla güldüm. "Ama ben senin o dilini koparırım," dedim gülüşümün arasından.
"Karan, üzülmedim." dedi telaşla Kumsal koluma asılırken. "Gidelim hadi, boşver."
" Yiyorsa koparsana." Burak'ın beni tahrik etmesiyle birlikte kolumu tutan Kumsal'ı hafifçe iterek kendimden uzaklaştırdım.
"Kumsal eve git."
"Karan saçmalama!"
"Kumsal eve git!" Bağırmamla birlikte olduğu yerden sıçrarken arka cebimdeki çakıyı çıkardım tereddüt etmeden.
"Vaaayy!" Burak kaşlarını kaldırdı. "Küçük seri katilimize bakın, hazırlıklı gelmiş. Ne o? Dilimi mi koparacaksın? Çok korktum!"
"Şov yapıyor," dedi gülerek adını hatırlamadığım biri. Onlar kendi aralarında gülüşürken, Burak'ın saçına asıldım sertçe. Yüzündeki gülüş yavaşça silindi, acıyla inledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEN BUZ
Teen Fiction[TAMAMLANDI] ° Aşkın ve nefretin, Dostluğun ve düşmanlığın, Karanlığın ve aydınlığın, Şehvetin ve ihtirasın, en uçlarında yaşanan bir hikaye. Birbirlerine olan aşklarından yanıp tutuşan Karan ve Kumsal, rol gereği gittikleri lisede kardeşlermi...
