40. "ZAFER YUMRUKLARI"
Karan Duman'ın Anlatımıyla :
LONDRA
Londra'daki evin kapısının önündeydim. Mahkemeye çıkmış, beraat edilmiştim. Kumsal ve Levent Abi'nin mahkemeye sunmuş olduğu delille birlikte beni serbest bırakmışlar, her yerde didik didik Selim Aksu'yu aramaya koyulmuşlardı. Mali de çıkmak için hazırlık yapıyordu.
Tüm gece babam ve Levent Abi arasında gidip gelmiştim. Seçim yapmak zordu. Çok zordu. Ortada Gece olmasa, babam seçilecek bir adam değildi. Bırakın seçilmeyi, yüzüne bakılacak adam değildi.
Kararımı vermiştim.
Derin bir nefes alıp zili çaldım ağır adımlarla. Levent Abi'yi seçsem de seçmesem de bu eve gelecektim. Ya burada kalmak için, ya da eşyalarımı toplayıp veda etmek için.
Saniyeler içinde kapı açıldı. Kumsal'ın güzel yüzü görüş açıma girdi. Beni gördüğü gibi göz bebekleri heyecanla irileşirken, "Karan!" diyerek atladı boynuma. Sol elimi beline yerleştirip sarılışına karşılık verdim. "Nihayet," dedi başı göğsüme değerken. "Şükürler olsun ki döndün."
"Kumsal," dedim yutkunarak. "Levent Abi evde mi?"
Geriye doğru çekilip başını salladı usulca. "Evde de, ne oldu hayırdır? Niye girmiyorsun içeri?"
"Çağırır mısın?" diye rica ettim sorusunu geçiştirerek. Kaşları çatılsa da başıyla onaylayıp, "Baba!" diye seslendi içeriye doğru. "Karan geldi, seni çağırıyor!"
Levent Abi de saniyeler içerisinde kapının diğer ucunda belirirken, "Karan." dedi durgun bir ses tonuyla. "Hoşgeldin oğlum."
"Hoşbulduk abi." dedim sakince. "Buraya bir karar vererek geldim," bakışlarım Kumsal'a kaydı. "Belki şuan sana çok saçma gelecek ama babam yaşıyormuş Kumsal." Söylediğim şeyle birlikte kaşları haddinden fazla çatılırken, "Ne?" diye sordu, inanamazken. "Ne diyorsun Karan sen?"
"Ve bunu Levent Abi biliyormuş, yıllarca benden gizlemiş." dedim, bakışlarımı bir an olsun ona çevirmeyerek. Kumsal'ın bakışları babasına döndü. "Baba?" dedi, hayal kırıklığıyla yüzüne bakarak. "Karan ne diyor? Niye böyle bir şey yaptın sen?"
Levent Abi sessiz kaldığında boğazımı temizledim. "Boşuna sorma, söylemiyor. Babam benim yanıma geldi ve bana bir teklifte bulundu Kumsal." dedim, derin bir nefes alarak. "Gece ve beni yanına almak istediğini söyledi."
Kumsal'ın gözlerindeki korku ve endişeyi görebiliyordum. Yüzüme sorarcasına bakarken bakışlarımı kaçırdım. "Levent Abi de bana kendisi ve babam arasında bir seçim yapmamı söyledi. Çok düşündüm ve kararımı verdim."
Kumsal gözlerimin içine bakıp bir adım geriledi. "Karan." dedi, titrekçe bir nefes vererek. Elimi havaya kaldırıp susması gerektiğini ifade ettim ve bakışlarımı Levent Abi'ye çevirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEN BUZ
Teen Fiction[TAMAMLANDI] ° Aşkın ve nefretin, Dostluğun ve düşmanlığın, Karanlığın ve aydınlığın, Şehvetin ve ihtirasın, en uçlarında yaşanan bir hikaye. Birbirlerine olan aşklarından yanıp tutuşan Karan ve Kumsal, rol gereği gittikleri lisede kardeşlermi...