yorum yapıp oy vermeyi unutmayın ayol.
°
18 Kasım 2021.
Bundan tam 18 yıl önce Kumru Duman, hayata gözlerini yumdu. Annem, canımın ciğeri, her şeyim. Bu dünyadaki en değer verdiğim iki kadından biri.
Ve 18 yıl sonra annemin adını taşıyan kızım hayata araladı gözlerini.
Bir Kumru doğarken, diğeri hayatını kaybetti.
Tarih kendini tekerrür ediyordu fakat benim içimde, en ufak bir burukluk hissiyatı yoktu. 18 yıldır sırtımda taşıdığım bu kamburdan, baba olduğum günün gecesinde kurtuldum.
Baba olmak... Daha kendi öz babasından sevgi göremeyen birinin, iki çocuğa babalık edecek olması gerçeği.. Bu gerçekle ne zaman tamamen yüzleşecektim, bilemiyordum.
"Karan!" Mali'nin sesini işitir işitmez bakışlarım ona döndü. Ardımda kalan Gece'yi beklemeden koşar adımlarla yanına vardım.
"Nerede?" dedim soluk soluğa. "Kumsal iyi mi? Nasıl geçti? Doğdular mı? Oğlum bakmasana yüzüme dik dik, bir şey söyle!"
"Doğum başarılı! Kumsal da gayet iyi!" dedi neşeli bir tınlamayla. Kalbime bir sancı girerken Mali beni kendine doğru çekip kollarını bedenime doladı. "Hayırlı olsun kardeşim," dedi kulağıma doğru fısıldayarak. "Baba oldun! Nurtopu gibi iki tane çocuğun var!"
"Ciddi misin sen?" diye sordum sesimin titremesine aldırış etmeden sarılışına karşılık verip. "Baya baya doğdular mı şimdi?"
"Yok," dedi gülerek geriye çekilip. "Yarım yamalak doğdular. Tek kolları yok mesela."
Elimle omzuna vurup, "Dalga geçme lan!" dedim kaşlarımı çatıp. "Allah korusun de!"
"Allah korusun." diye yanıt verirken Kerem de gelivermişti yanımıza saniyeler içerisinde.
"Çocukları küveze, Kumsal'ı da odaya çıkardılar." dedi bakışları bana kayarken. "Hayırlı olsun kardeşim, Allah analı babalı büyütsün."
Omzuma koyduğu ele dostça vurup gülümserken, "Eyvallah." dedim alt dudağımı dişleyip. "Hangi odaya çıkardılar? Kumsal'ı görmek istiyorum ben!"
"Gel ben seni götüreyim," dediğinde onu onayladım. Odaya gitmek için adımlarımızı ters yöne atmaya başladığımızda kenarda duran Gece ile kesişti gözlerimiz.. Aramızda sözsüz bir konuşma geçerken, beni gözleriyle onayladı.
Mali'nin sorgulayıcı bakışları beni bulduğunda, 'Sonra anlatırım' dercesine göz kırptım ve karımın yattığı odanın yolunu tuttum.
°
"Kumsal?" Titrekçe bir nefes verip yüzüne baktığımda, yattığı yerden bana doğru döndü. Gözleri gözlerimi bulduğunda sertçe yutkunup, "Karan.." diye mırıldandı.
Doğrulmaya çalışacakken dudaklarından ince bir inilti koptuğunda ondan önce davranıp omuzlarına baskı uyguladım ve, "Kalkma." dedim onu geri yatırarak. "Kalkma yavrum, buradayım ben.." Dudaklarımı şakaklarına bastırıp ellerini tuttum. "Çok özür dilerim, gerçekten çok özür dilerim.. Yanında olmalıydım, affet beni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEN BUZ
Teen Fiction[TAMAMLANDI] ° Aşkın ve nefretin, Dostluğun ve düşmanlığın, Karanlığın ve aydınlığın, Şehvetin ve ihtirasın, en uçlarında yaşanan bir hikaye. Birbirlerine olan aşklarından yanıp tutuşan Karan ve Kumsal, rol gereği gittikleri lisede kardeşlermi...
