5.~

213 12 2
                                    

Bölümleri önce deftere yazıyorum ve bâyâ bir bölüm yazdım ama zamanla hepsini atacağım.

Hatırlatma;

Gözlerim artık bulanıklaşmaya başlamıştı .Berkay yanıma gelip "sakın uyuma ,gözlerini kapatma güzelim, bende kal ,Tuana beni duyabiliyor musun?" dediğini hatırlıyorum.

Bu acıya daha fazla dayanamayarak ve gözlerimin ağırlığını kaldıramayarak derin hissettiğim fakat hızlı uyanacağıma inandığım derin bir uykuya daldım...

         *********************************

Berkay'dan;

Biraz takılmak için mekana gelmiştik. Geleli beş on dakika olmuştu ki içeri gelen Tuana ve diğer kızları gördüm.

Tuana bu tarz yerlerden hoşlanmazdı. Nasıl gelmiş,cok kısa giyinmiş. Dakika bir gol bir yanına bir adam gitti. Biraz konuştuktan sonra adam istediğini alamadan gerisin geri dönmüştü.

İşte benim kızım bee. Ne olduğunu anlamadan bir silah patladı. Bizim çocuklara kızları hemen dışarı çıkartmalarını söyledim. Silahımı alıp sesin geldiği yöne doğru gittim.

Tekrar bir el silah sesi duyunca gözüm Tuana'ya gitmişti ve vurulan kişinin Tuana olduğunu gördüm. Hayır bu olamaz,sen neden dışarıya çıkmadın,Allah kahretsin.

Hemen Tuana'yı vuran kişiye bir el ateş ettim. Tekte vurmuştum. Tuana'ya uyumaması gerektiğini ve sakin olmasını söyledim. Kucağıma aldım ve hemen arabaya götürdüm.

Ateşi aradım"abi ne yaptınız"dedim.

Telefonu Baran açtı,arkadan bir kız sesi geliyordu."Tuana nerde, neden onu getirmediniz"diyordu. Arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım.

"Baran telefon haporlerde mi?"diye sordum. Baran
"Yok abi"dedi. Ben
"Tamam, Tuana vuruldu, hastaneye gidiyoruz siz de kızları alın gelin,onlardan saklayamayız"dedim. Baran
"Eminmiyiz abi"dedi inanmaz bir sesle. Dayanamayarak
"Dediğimi yap Baran! ikiletme, çabuk olun çok kan kaybetti zaten!"dedim.

Ne dediğini umursamadan telefonu yüzüne kapattım. Hemen bulunduğumuz yere en yakın hastaneyi bulup haber vermek için acili aradım. Telefon ikinci çalışta açıldı.

Bir şey demesine fırsat vermeden
"15 dakikaya orada oluruz,karın boşluğunun hemen altından silahla vuruldu,kan kaybetti ilk müdahaleyi yaptım,bilinci kapalı,kan gurubu (A)RH POZİTİF"dedim ve kapattım.

Tüm bilgileri vermiştim. Arada bir Tuana'yı kontrol ediyor ve sesleniyorduma. Arabayı daha hızlı sürmeye başladım. Sanki gittikçe yol daha fazla uzuyormuş gibi geliyordu gözüme.

Ağlıyordum,ne ağlıyormuydum? Evet,herhalde ağlıyordum. İnsan sevdiği için ağlamaz mı?

Tuana'nın annesi Mine yengeye nasıl haber verecektik. Kadın kocasının üzerine bunu nasıl kaldırırdı. Hepsi benim yüzümden,hepsi.

Tuana'yı bu durumlara,bu yerlere hiç çekmemeliydim. Bunu nasıl kaldıracak. Hastaneye geldiğinizde sedyeyi hazırlamışlar bizi bekliyorlardı. Etrafında da dört,beş tane doktor vardı.

Kara AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin