-After 11 months-
[Third Person's P.O.V]
"Happy Christening Baby Jace! Yiee!" Lahat nagkakatuwaan sa loob ng simbahan.
"Pa-picture nga ako!" Nagtawanan sila ng nag-isip bata si CJ at kinarga si Baby Jace
"Hey! Dahan-dahan" Saway ni Jessica na inakbayan ni Ace.
"Hayaan mo na. Sandali. Lahat na, magpicture." Sabi ni Ace na may hawak na DSLR.
"Teka, eh sinong maghahawak?" Tanong ni Megan at lahat sila nagkatinginan.
"Ako na lang." Lahat sila napatahimik.
"Ako na lang Vienna. You should go there." Ngiting sabi ni JD at ngumiti ito.
"Okey po tito!" Sabi nito at naglakad papunta sa gitna.
"Okey. 3.2.1, say cheese!" Sambit nito at lahat nagpose na.
---------
Lahat ay nasa venue kung saan gaganapin ang reception ng binyag ni Baby Jace.
Pero...
Lahat ay natahimik ng bumukas ang pinto.
"Happy Christening. Im sorry kung hindi kami nakapunta sa simbahan." Pahayan ni Mr. Castillio kasama ang iba.
"Ahaha.. Okey lang po yun. Tara?" Tanong ni Ace at inihatid sila sa lamesa.
"Iho, wala na bang extrang upuan dito?" tanong ni Samantha at tumingin sila sa paligid.
"Sa table na lang po kasi nila JD." Sagot nito at tumango lang ito.
*Crackk...
Lahat ay napatingin sa nabasag na baso. Naka-nga-nga at tulala ang itsura ni Walter habang tinitignan ang nasa pintuan.
Sinundan nila ito ng tingin at ang kaninang tahimik ay mas lalong tumahimik kaya ang tanging kanta lang ang natira.
Kantang My Destiny. Sakto ang kanta, dahil dapat ay magkakainan na para lamang ito sa background music.
Isang babaeng naka-pitch dress. Simpleng disenyo ng dyamante at halter. At naka flats. Maputi, matangkad, may mahabang buhok na blond, matingkad na pares ng kulay ng mata na brown.
"Am I still welcome here?" Isang boses na akala nilang lahat hindi na nila maririnig pa.
Tinignan nya lang ang lahat na nakatingin sa kanya at napalunok sya. Magkasama ang kaba at takot.
"M-Maybe, I-Im not." utal nitong salita at pinilit na ngumiti at tumalikod. Mabilis syang naglakad paalis pero napatigil sya ng may yumakap sa kanya mula sa likod.
"S-Sophia." Napapikit ng marinig ang boses na yun. Kilalang-kilala nya ito.
"J-JD" Bigkas nya dahil parang kinuryente sya ng yakapin sya nito.
"Nath..." Napatingin sya sa nagsalita. At napabitaw si JD na nakayakap sa kanya.
"Spencer.." She said.
"Nakalimutan mo kasi yung pouch mo sa kotse. Here" Abot nito at tumango lang si Nathalia.
"I'll go na rin okey? Bye" Wika nito at humalik sa pisngi ni Nathalia.
--------
[Nathalia P.O.V]
Nagkatinginan lang kami ni JD ng umalis si Spencer.
"Buhay ka." He said at tumango ako.
"Yes. Yes, I am." Sambit ko at niyakap nya ko.
"We thought you are dead. Ang hirap tanggapin nun Sophia. I really miss you." He said at nanatili lang ako sa ganitong itsura.
Ito na ba talaga si JD? Sya na ba talaga to'? I really missed him.
"You should go back in the celebration." I said at tumango sya.
"Tara. Don't worry Sophia. You are still welcome. In the group, in the family and in my heart." Napatigil ako sa sinabi nya kaya napatingin ako pero nakangiti lang sya.
"Pinakawalan kita, at dalawang beses na yun. Hindi ko na kakayaning mawala ka pa. Sobrang tanga ko, dahil nagalit at kinamuhian kita dati pero, I do still love you. Natatakot lang ako nun, and after you leave again? Dun ko narealize. Pano kung hindi ka na nga talaga magbalik? Pano, kung tuluyan mo na nga akong iwan? I can't . Hindi ko kaya yun." He said at hindi ko napigilang yakapin sya at tyaka ko pinunasan ang luha ko.
"I-Im sorry" I whispered.
"No Sophia. Ako dapat ang magsabi nyan. Sorry for everything I have'd done.Sorry kung nagpaapak ako sa pride ko. Sorry kung pinahirapan kita. Sorry kung sinayang ko yung pagkakataon." sambit nya at pumikit na lang ako.
Bumalik kami sa venue at sabay-sabay nila kong pinalibutan. Puro katanungan pero hindi ko iyon sinagot. Puro ngiti lamang.
"Pero ang mahalaga? She's now here." Sabi ni JD at nagtanguan sila.
------------
"Ikaw ba Jude Daniel ay tinatanggap si Nathalia bilang iyong kabiyak?" Tinignan ko lang sya at ngumiti.
"Yes, Father" sambit nya at tumango si Father at tinignan ako.
"Ikaw ba Nathalia ay tinatanggap mo si Jude Daniel bilang asawa?" Tanong ni Father.
Tinignan ko si JD at naka-ngiti sya at hinihintay ang sagot ko.
This man besides me, is the man who I loved from the start. Ang lalaking ito ang nagbago at isa sa mga nagbigay kulay sa buhay ko. I can't afford to lose him.
I pretend in the start but still now, naging maayos ang lahat. Alam kong wala ng mangyayari at masasaktan pa.
"Inuulit ko. Ikaw ba Na--" Hinigpitan ni JD ang hawak nya sa kamay ko at takot ang nakita ko sa mga mata nya.
"Yes Father. Yes" Ngiti kong sagot at narinig kong lahat ay naka-hinga.
"Then, give this to each other as the sign of your promises and loyality" Sabi ni Father at kinuha na ni JD ang sa akin at ini-abot ang kamay ko.
"Nathalia. This ring is the sign of my love for you. Please wear this every single moment that you can't forget that Im here always by your side. Im going to love you, to take care of you, to understand you and everyhting that I can do as your husband. Sasamahan kita sa hirap man o sa ginhawa, and I promise that, this time, I wont let you to be hurt" He said his bow at napangiti ako.
"JD, this ring is the sign of my love for you. Please remember that, nandito lang ako palagi. I won't leave you again. Mananatili tayong magkasama at kahit kailan hindi kita papabayaan. Mamahalin kita habambuhay at magiging isang perpekto akong asawa kahit alam kong walang perpekto bukod sa Diyos, because I know, you will love my imperfection that will make me perfect" Salita ko at naka-ngiti lang sya.
"You may now kiss the bride" Sambit ni Father at itinaas na nya ang belo ko.
"I love you. Always and forever" He said before he kisses my forehead.
-Fin-
