B2TP- 10

1.8K 36 0
                                    

[Nathalia P.O.V]

Nagising akong parang may kumakaluskos pero nanatili parin akong nakapikit.

"I know, you made things easy for everyone. But, I dont think so, its easy for them to forgive you." Naramdaman kong umalon ang kama.

"I made this plan for you mommy. I planned this so that they can forgive you. This is the only thing I want for my birthday. To make you happy mommy. Thank you for the sucrifices from the start. Happy Birthday to me. Good night mommy." I felt Vienna kiss me in my cheek.

Umalis sya sa kama at narinig ko na ang pagbukas ng pinto.

"Thank you baby. Thank you for everything. Happy Birthday" I said at tumayo.

I look at my watch, and its exactly 12:00 midnight.

I get my cheese and chocolate bun at lumabas. I want to eat this frozen.

(Try nyo! Masarap! XD Nakakabuo ng puso para sa mga broken. Wahahaha.)

Bumaba ako sa kusina pero nakita kong nakabukas ang ilaw. I saw Jessy looking for something.

Hindi ako nagsalita kaya napahawak sya sa dibdib nya ng makita ako.

"Aish! Akala ko multo!" Inis na sambit nya at hindi ko napigilang ngumiti. She is really loveable.

"Mukha ba akong multo?" nakangiting tanong ko at ngumiti sya.

"Hindi naman. Akala ko kasi kanina eh. May nakita kasi akong bulto ng tao na may hawak na baril kanina, una I think its guards pero wala naman akong napansin. Ikaw ba yun?" Natigilan ako dahil sa sinabi nya. Pero hindi ko ipinahalata.

"Paano mo naman nasabing ako?" I asked at umupo sya sa table at napatingin sa hawak ko.

"T-teka! C-chocolate ba yung palaman nyan?" parang batang tanong nya at tumango ako.

"Pahingiii!! Pleasssee??" Sabi nya at ibinigay ko ang box.

"So, tell me, bakit mo naman nasabing ako?" I asked her.

"Narinig ko kasi yung usapan nyo ni Ace. Sino ka ba talaga Nathalia? Ano yung ibig mong sabihin? Gusto nila yung kamatayan mo? Nino? Sino? Bakit? Yun ba yung dahilan kung bakit mo iniwan yung mga kaibigan mo noon?" Tanong nya habang kumakain at tumango ako.

"Wag mong sabihin sa kanila yung alam mo Jes." Wika ko. I didn't beg. Not plead at her.

"Sige! Pero ibibigay mo na sa akin to' sayo na yung cheese!" Masayang sabi nya at napangiti na lang ako.

Instincts.

"Sure! Basta ilagay mo yung cheese sa freezer" sabi ko at tumango sya.

Umakyat agad ako sa kwarto ko and get my jacket tyaka baril at surikens. Someone is here. It means I need to check, kung sino man yoon.

Lumabas ako ng bahay, but before, ikinabit ko ang sensor. I want them to be safe. Once na may nadetect ang sensor na ito na heat but, iba ang nakarecord na appearance at heat temperature, tutunog ito at magvi-vibrate ang cellphone ko.

Paglabas ko palang, sobrang lamig na hangin na kaagad ang sumalubong sa akin.

Starts are shining so bright. Ang dami. Naglakad-lakad ako sa may dalampasigan until may naramdaman akong sumusunod sa akin. May naaniag akong bulto ng tao sa may halamanan pero nalita ko ang nasa leeg nya. I said it,sinusundan nga nila ko.

I keep myself calm habang patuloy parin sa paglalakad. May naapakan akong sanga kaya pinulot ko iyon.

Death of the Heir will be nowhere.

The Pretender (Book 1 & 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon