wild hearts and loves | taekook

18 - Dahyun

Arkadaşlar YORUM yaparsanız sevinirim. Önceden de söyledim bölüm aralarını fazla uzatmıyorum ama yorum görmemek üzüyor. Zaten böyle devam ederse bu kadar güncel olarak bölüm atmayı düşünmüyorum.

İyi okumalar.

-

Yalnız kaldığımız odada birkaç dakika geçirdikten sonra artık çıkmamız gerektiğinin bilince olan tek kişi olarak ayırmıştım dudaklarımızı. Dakikalardır öpüşmemiz ona yetmemiş gibi sızlandığında ise gülümsemiş ve yanaklarında olan ellerim ile okşamıştım orayı.

"Çıkalım artık buradan." dediğimde bakışları gözlerime çıkmış hemen ardından tekrar dudaklarıma kaymıştı. İkimizinde yüzü kıpkırmızıydı ve öpüşmekten dudaklarımızın kızardığına emindim. Bir süreden sonra ayaklanıp beni masaya oturtmuş ve bacaklarımın arasına girmiş öpüşmeye öyle devam etmiştik.

Şimdide derin bir nefes almış ve elleri bacaklarımın üst kısmında gezinirken eğilerek ufak bir öpücük daha bahşetmişti bana.

"Devam etmek isterdim ama artık gerçekten çıkmamız lazım." dediğinde ağzımdan ufak bir kıkırtı kaçmıştı.

Kolları bir anda tüm vücudumu sardığında şaşırsamda hemen beline dolamıştım kollarımı. İkimizde gülümsüyorduk ve şu an o kadar huzurluydum ki hep burada kalmak istiyordum. Az önce yaşananlar ya da alacağım ceza umrumda bile değildi. Sadece onun kolları arasında olmayı ve bana gülümsemesini istiyordum.

Yıllarca bastırdığım hislerimin gün yüzüne çıktığında bu kadar yoğun halde olması beni şaşırtsa da alfa gayet memnundu halinden. Çünkü omegamda benim gibi onu sevdiğini hissettirmekten asla çekinmiyordu.

Üzmüştüm ve şimdi toparlıyordum. Bizim artık iyileşmeye ihtiyacımız vardı.

Geri çekildiğinde zıplayarak masadan inmiş ve uzattığı elini gülümseyerek tutmuştum. Birkaç adımda bulunduğumuz odadan ardından da sürü evinden çıkmıştık.

Bahçede gördüğüm kalabalık ekip ise şaşırtmıştı beni. Hala gitmemişler miydi?

"Ah, sonunda geldiniz!"

Yoongi hyung bize doğru bir adım attığında gülümsemiştim.

"Bir dakika!" diye bağıran Jimin bir anda önümüzde belirerek Taehyung ve bana bakmış ardından sırıtarak geri çekilmişti.

"Siz orada dakikalarca yiyişin diye mi biz burada ağaç olduk?"

Gözlerim şaşkınlıkla açıldığında hızla elimi tutan alfaya çevirmiştim bakışlarımı. Onca kişinin duyduğu bu cümle utancımı gün yüzüne çıkartarak yanaklarımın kızarmasına neden olduğunda ise alfam hiç istifini bozmadan bana göz kırpmıştı.

"Sanane gerizekalı, istediklerini yaparlar." Yoongi hyungun göz devirerek kurduğu cümle ile istemsizce gülmüştüm.

"Siz neden hala buradasınız?" Taehyung merak ettiğim soruyu dile getirdiğinde bende önüme dönerek hepsine bakmıştım. Gayoung ve Kangjoon ortalıkta görünmüyordu. Zaten tüm bu olanlardan sonra artık yanımızda durabileceklerini de sanmıyordum.

"Sizi bekledik. Göl kenarına gideriz diye düşünmüştük." Namjoon hyungun söylediği mantıklı gelmişti. Zaten birkaç günün gerginliği vardı üstümde ve biraz rahatlamak bana iyi gelebilirdi.

Taehyung'un bakışlarını üzerimde hissederken ona taraf dönmüştüm. "Gidelim mi?" diye sorduğunda hızla kafamı sallamış ve gülümsemiştim. "Gidelim."