wild hearts and loves | taekook

21 - zehir

Umarım güzel bir bölüm olmuştur ya. Belki bilmiyorsunuzdur işe başladım günde 12 saat çalışıyorum hiç zamanım olmuyordu yazmak için bu bölümü de kaç günde yazdım bilmiyorum 🥺😣

OFFFF NELER GELİYOR BAŞIMA İŞ YERİNDE YA ŞAKA GİBİ BİR YER GERÇEKTEN AMA HER ŞEY PARA İÇİN GEZMEK TOZMAK İÇİN

Umarım güzel olmuştur ya elimden anca bu kadarı geldi tamamlayabildiğime şükrediyorum şu an...

Yorum yapında gariban sevindirin be (gariban benim)

-

TAEHYUNG

Ben daha önce böyle bir acı hissetmemiştim.

Tüm kemiklerim aynı anda kırılsa belki bu acıyla eş değer olurdu.

Korkuyordum. O kadar korkuyordum ki Jeongguk kollarımda hareketsiz yatarken titremekten başka bir şey yapamıyordum. Kalbim sıkışıyordu ve içimdeki alfa kendime gelmem için bağırırken ben sadece gözyaşlarımı akıtıyordum.

Kan kusmuştu. Benim biricik, canımın en içi omegam gözlerimin önünde kan kusmuş ve ağlayarak kurdunu hissedemediğini söylemişti.

Alfam ve ben tedirgindik. Omega sürekli olarak alfayla iletişimde olduğundan arada sırada onu hissederdim ama toplantı yapıldığından beri onu hiç hissedememiştim.

Gözlerini tekrar açmayacak diye deli gibi korkuyordum ve bu düşünce tüm vücudumu ele geçirmiş gibiydi.

Kendime gelmem gerekiyordu ama bunu yapacak gücü bulamıyordum bir türlü. Ne kadar acı çektiğini biliyordum çünkü hissetmiştim. Tam ciğerlerimin ortasında sanki bıçakla canlı canlı oyuluyormuş gibi bir acı hissetmiştim.

"Taehyung, sakin olmaya çalışmalısın. Hekim ilgileniyor onunla. Eminim kötü bir şey olmayacaktır."

Namjoon'un sesini duysam bile gözlerimi çekmemiştim karşımdaki duvardan. Nasıl emin olabilirdi ki? Kollarımın arasında yığılmıştı yere ve kan kusmuştu. Nasıl iyi olacağının garantisini verebilirdi bana şu an?

Birkaç adım ileriden Jimin ve Joy'un ağlama sesleri geliyordu. Bu beni daha kötü yapıyordu fakat buradan da ayrılmak istemiyordum.

"Asıl bunun nasıl olduğunu konuşmalıyız." Sonunda ilgimi çeken bir cümle duyduğumda gözlerim hızla duvardan ayrılarak sesin sahibine dönmüştü.

Hoseok çattığı kaşları ile yere bakarken bir eli çenesini okşuyordu. Düşünceli görünüyordu.

"Kim yaptıysa ölümü elimden olacak."

Keskin ve net çıkan sesim bakışların bana dönmesine neden olsa da umursamamıştım. Kurdum şu anda dönüşmek ve ortalığı dağıtmak için bana baskı kuruyordu ve ben onu zor zapt ediyordum. Ancak bunu yapan kişiyi bulduğumda buna gerek kalmayacaktı.

Sinirli ve baskın feromonlarım etrafa yayılırken omegalar birkaç adımla bizden uzaklaşmış ve orada beklemeye başlamıştı.

"Hayır Taehyung. Bunu halletmenin yöntemleri var. Tamam çok sinirlisin fakat kurdunla düşünüyorsun şu anda. Bu böyle olmaz."

Alaycı bir gülüş dudaklarımdan firar ettiğinde "Nasıl olacağı umrumda değil. Omegam acı çekiyor ve bunu yapan bedeli ödeyecek."

"İyi de bunu kim neden yapmış olabilir ki? Jeongguk'un kime ne zararı olmuş olabilir ki onu zehirlemek istediler?"

Sehun'un sorusu ile kaşların çatılırken düşünmeme bile gerek kalmadan aklıma gelen ilk ismi söylemiştim.

"Dohwan." Ardından yanına gitmek için hareketlenmiştim. "Orospu çocuğu, mahvedeceğim onu!"